Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της ημέρας (1 - 9 - 2018)

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
Ἀπόστολος: τῆς Ἰνδίκτου, 1 Σεπτ. (Α΄ Τιμ. β΄ 1-7)

Παρακαλῶ οὖν πρῶτον πάντων ποιεῖσθαι δεήσεις, προσευχάς, ἐντεύξεις, εὐχαριστίας, ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων, 2 ὑπὲρ βασιλέων καὶ πάντων τῶν ἐν ὑπεροχῇ ὄντων, ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν 

ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι. 3 τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, 4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. 5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ

μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς, 6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις, 7 εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κήρυξ καὶ ἀπόστολος, ‒ ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, ‒ διδάσκαλος ἐθνῶν ἐν πίστει καὶ ἀληθείᾳ. 

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Σύμφωνα λοιπόν μέ ὅλα τά προηγούμενα ὀφείλουμε νά ἀγαπᾶμε ὅλους τούς ἀνθρώπους. Καί ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἄλλωστε ἦλθε στόν κόσμο γιά νά σώσει ὅλους τούς ἁμαρτωλούς. Γι’ αὐτό λοιπόν κι ἐγώ σέ προτρέπω, Τιμόθεε, κι ἐσένα καί τούς ἄλλους ἀδελφούς, πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, εὐχαριστίες γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους, 2 γιά τούς βασιλεῖς καί γιά ὅλους ὅσους ἔχουν κάποιο ἀξίωμα ἤ κάποια ἀνώτερη θέση, νά τούς φωτίζει καί νά τούς ἐνδυναμώνει ὁ Θεός, ὥστε νά ἐξασφαλίζουν τήν εἰρηνική συμβίωση τῶν πολιτῶν. Κι ἔτσι νά ζοῦμε κι ἐμεῖς ζωή ἤρεμη καί ἥσυχη, μέ κάθε εὐσέβεια καί σε­­­­­­μνό­τητα. 3 Διότι αὐτό, τό νά προσευχόμαστε δηλαδή γιά ὅλους, εἶναι καλό καί εὐάρεστο ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος μας Θεοῦ. 4 Διότι αὐτός θέλει νά σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί μέ τήν πίστη νά γνωρίσουν βαθύτερα καί πληρέστερα τήν ἀλήθεια. 5 Καί θέλει τή σωτηρία ὅλων, διότι ἕνας καί μόνος εἶναι ὁ Θεός, Θεός ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί ὄχι μόνο κάποιου ὁρισμένου ἔθνους. Ἕνας εἶναι καί ὁ μεσίτης μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, πού ἔγινε ἄνθρωπος 6 καί ἔδωσε τόν ἑαυτό του λύτρο γιά νά ἐξαγοράσει ὅλους τούς ἀνθρώπους. Γιά τό γεγονός αὐτό τῆς ἐξα­γο­­ρᾶς μας δίνουμε ἐμεῖς οἱ ἀπό­­στολοι τή μαρτυρία μας, ἀλλά προπαντός ὁ ἴδι­ος ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος καί τήν ἐπισφράγισε μέ τό θάνατό του στόν και­ρό πού καθόρισε ὁ ἴδιος. 7 Γιά τή μαρτυρία αὐτή ὁ Θεός μέ ἀνέδειξε καί μέ ἔταξε κήρυκα καί ἀπόστολο. Λέω ἀλήθεια, ὅπως μοῦ τό ἐπι­­βάλλει ἡ κοινωνία μου μέ τόν Χριστό. Δέν ψεύδομαι. Μέ ἔταξε ὁ Θεός νά εἶμαι διδάσκαλος τῶν ἐθνικῶν στήν πίστη καί τήν ἀλήθεια.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: τῆς Ἰνδίκτου (Λκ. δ΄ 16-22)

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐ­μέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐ­αγ­γελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέ­σταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρ­­δίαν, 19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλε­ψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμέ­νους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν. 20 καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 21 ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

16 Ἔπειτα ἦλθε στή Ναζαρέτ, ἐκεῖ ὅπου εἶχε ἀνατραφεῖ καί εἶχε μεγαλώσει. Κι ὅπως συνήθιζε ἀπό τήν παιδική του ἀκόμη ἡλικία, μπῆκε τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου στή συναγωγή καί σηκώθηκε ἀπό τή θέση του γιά νά διαβάσει κάποια προφητική περικοπή ἀπό τή Βίβλο. 17 Καί τοῦ παρέδωσαν τό βιβλίο τοῦ προφήτη Ἡσαΐα. Ξεδίπλωσε τότε τό βιβλίο πού ἦταν τυλιγμένο σέ κυλινδρικό σχῆμα καί βρῆκε τό μέρος ἐκεῖνο ὅπου ἦταν γραμμένο τό ἑξῆς: 18 Τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου μένει καί ἀναπαύεται σέ μέ­να τόν Μεσσία, γιά νά συνεργάζεται μαζί μου στό σωτηριῶδες ἔργο μου. Καί μένει τό Πνεῦμα αὐτό σέ μένα, διότι ὁ Κύριος μέ ἔχρισε ὡς ἄνθρωπο καί μέ ἀπέστειλε νά κηρύξω τό εὐαγγέλιο τῆς βασιλείας σ’ ἐκείνους πού στεροῦνται τή χάρη τοῦ Θεοῦ, εἶναι πνευματικά φτωχοί καί βρίσκονται σέ ἄθλια κατάσταση. Μέ ἔστειλε νά θεραπεύσω ἐκείνους πού ἡ καρδιά τους ἔχει συντριβεῖ ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας. 19 Μέ ἔστειλε νά κηρύξω ἄφεση καί ἐλευθερία στούς δούλους καί αἰχμάλωτους τῆς ἁμαρτίας καί νά χαρί­σω τό φῶς σ’ ἐκείνους πού ἔχουν τυ­φλω­μένο τό νοῦ τους ἀπό τό σκοτισμό τῶν πα­θῶν. Μέ ἔστειλε νά ἐλευθερώσω ἀπό κάθε ἐνοχή ἐκεί­νους πού ἔχουν κατα­πληγωθεῖ καί συντριβεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία. Μέ ἔστειλε νά κηρύξω καί νά ἀναγγείλω τήν ἔναρξη τῆς νέας περιόδου, ἡ ὁποία εἶναι ἀρεστή στό Θεό καί ἐπι­­­θυμητή στούς ἀνθρώπους· διότι τήν περίοδο αὐτή πραγματοποιεῖται ἀπό τόν Μεσσία ἡ βουλή τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. 20 Κι ἀφοῦ τύλιξε τό βιβλίο, τό ἔδωσε πάλι στόν ὑπη­ρέ­τη τῆς συναγωγῆς καί κάθισε γιά νά ἐξηγήσει καί νά ἀναπτύξει τήν περικοπή πού διάβασε. Καί τά μάτια ὅλων ὅσων ἦταν στή συναγωγή εἶχαν στραφεῖ μέ πολύ ἐνδιαφέρον καί προσοχή σ’ αὐτόν. 21 Ἄρχισε λοιπόν νά τούς λέει ὅτι σήμερα πραγματοποιήθηκε καί ἐπαληθεύθηκε ἡ προφητεία αὐτή μέ τό κή­­ρυγμα πού ἀκούγεται τή στιγμή αὐτή στά αὐτιά σας ἀπό μένα, στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ἡ προφητεία αὐ­τή. 22 Καί ὅλοι ὅσοι ἄκουσαν τήν ἐξήγηση τῆς προφητείας πού στή συνέχεια ἔκανε ὁ Ἰησοῦς, ὁμολογοῦσαν ὅτι κήρυξε ἐξαίρετα. Καί ἀποροῦσαν γιά τά λόγια πού ἔβγαιναν ἀπό τό στόμα του καί ἦταν γεμάτα μέ θεία χά­­ρη καί γλυκύτητα· κι ἔλεγαν: Περίεργο! Δέν εἶναι αὐ­τός ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ, πού μέχρι χθές ἐργα­ζό­ταν σάν ἕνας ἀπό μᾶς;