Ο άγιος νέος ιερομάρτυρας του Χριστού Αρκάδιος (Οστάλσκι, +1937), επίσκοπος Μπέζετσκ, αποτελούσε παράδειγμα προσφοράς και ακτημοσύνης. Αφότου χειροτονήθηκε ιερέας, όλα τα προσωπικά του είδη τα έδινε στους φτωχούς.
Ιερομάρτυρας Αρκάδιος (Οστάλσκι, +1937), επίσκοπος Μπέζετσκ.
Όταν υπηρετούσε ως εφημέριος στον Ναό του Αγίου Νικολάου του Ζιτόμιρ, οι ενορίτες του, διαπιστώνοντας ότι δεν είχε αρκετά ρούχα για να φυλαχθεί από το κρύο, του χάρισαν ένα γούνινο παλτό. Το φόρεσε μόνο δύο φορές. Ύστερα, χωρίς να πει σε κανέναν τίποτα, το χάρισε σε μια φτωχή χήρα που είχε δύο φυματικά παιδιά.
– Πού είναι το παλτό σου; τον ρώτησε μια μέρα η μητέρα του.
Ξαφνιάστηκε και τραύλισε:
– Στο Ιερό κρέμεται…
Αλλά και οι ενορίτες δεν άργησαν να τον ρωτήσουν για το παλτό. Τότε εκείνος βρέθηκε σε δύσκολη θέση και με κάποια αμηχανία αποκρίθηκε:
– Κρέμεται εκεί που πρέπει…
Μια μέρα έφυγε από το Ζιτόμιρ με μπότες κι έφτασε στο Κίεβο με παλιοπάπουτσα.
Άλλη φορά έδωσε σ’ έναν φτωχό το παντελόνι του και, για να μη φαίνεται το εσώρουχο, έραψε το μπροστινό μέρος του ζωστικού του μέχρι κάτω.
Κάποιοι κακοήθεις άνθρωποι, γνωρίζοντας τη φιλανθρωπία του, επιχειρούσαν να τον εξαπατήσουν. Έτσι, όταν τα πνευματικά του παιδιά του χάρισαν ένα καινούργιο ζωστικό, του το ζήτησε κάποιος μέθυσος που προσποιήθηκε τον φτωχό. Λίγο αργότερα τον είδαν να το πουλάει, προκειμένου ν’ αγοράσει κρασί. Αναγκάστηκαν να το αγοράσουν και να το επιστρέψουν στον ελεήμονα ιερέα.
Από το βιβλίο «Άγιοι κατάδικοι – Ρώσοι ιερομάρτυρες και ομολογητές του 20ου αι.», έκδοση Ι. Μ. Παρακλήτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου