Την Τετάρτη 8 Αυγούστου το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Σελίου.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Ὡς τεῖχος καταφυγῆς κεκτήμεθα καί ψυχῶν σε παντελῆ σωτηρίαν».
Μέ συγκίνηση καί κατάνυξη ψάλαμε καί ἀπόψε τόν Μικρό Παρακλητικό κανόνα πρός τήν Παναγία μας καί δανεισθήκαμε τήν πνευματοκίνητη γλώσσα τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου γιά νά ἐκφράσουμε πρός αὐτήν τά αἰσθήματα καί τά αἰτήματά μας, τίς ἀγωνίες καί τίς βεβαιότητες τῆς ζωῆς μας. Δανεισθήκαμε τούς στίχους τῶν ὕμνων του γιά νά διατυπώσουμε τά αἰτήματά μας καί νά παρακαλέσουμε τήν Παναγία μας νά εἶναι προστάτις καί βοηθός στή ζωή μας.
Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ φωτισμένος κάλαμος τῶν ὑμνογράφων τῆς Ἐκκλησίας μας καί ἡ γεμάτη ἀπό ἀγάπη καί σεβασμό πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ψυχή τους ἔχει βρεῖ ἀμέτρητους τρόπους γιά νά τήν ὑμνήσει, καί ἀναρίθμητες εἰκόνες γιά νά περιγράψει τίς σωστικές ἐπεμβάσεις της στή ζωή τῶν ἀνθρώπων.
«Ὡς τεῖχος καταφυγῆς κεκτήμεθα καί ψυχῶν σε παντελῆ σωτηρίαν».
Πολλές εἶναι οἱ φορές κατά τίς ὁποῖες οἱ πατέρες μας κινδύνευσαν ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τους. Πολλές εἶναι οἱ φορές πού οἱ Βυζαντινοί λιτάνευσαν τήν ἱερή εἰκόνα, τήν τιμία ζώνη καί τήν ἐσθῆτα τῆς Θεοτόκου στά τείχη τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὅταν βάρβαροι καί ἀλλόθρησκοι πολιορκοῦσαν τήν πόλη, καί τά ἰσχυρά τείχη της φαινόταν ἀδύναμα νά τούς προσταστεύσουν.
Καί ἀμέσως σηκωνόταν κύματα καί τά πλοῖα τῶν ἐχθρῶν ἀνατρεπόταν καί ὁ στόλος τους διαλυόταν, ὥστε ἐκεῖνοι λυτρωμένοι καί σεσωσμένοι νά τῆς ἀναμέλπουν τά νικητήρια καί νά τήν ὑμνοῦν «ὡς τεῖχος καταφυγῆς», ὅπως κάναμε καί ἐμεῖς πρό ὀλίγου.
Καί τό κάναμε, ἀδελφοί μου, γιατί μπορεῖ ἐμεῖς σήμερα νά μήν ἀντιμετωπίζουμε τόσο συχνά ἐπιθέσεις ἐχθρῶν, ἀλλοφύλων καί ἀλλοθρήσκων, ὅπως οἱ πατέρες μας, ἀλλά ἀντιμετωπίζουμε ὡς ἀγωνιζόμενοι χριστιανοί τίς ἐπιθέσεις τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν.
Ἀντιμετωπίζουμε τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ, τοῦ ἐχθροῦ τῆς ψυχῆς μας, πού πολεμᾶ ἐναντίον μας καί προσπαθεῖ μέ τά πεπυρωμένα βέλη του, μέ τούς πειρασμούς καί τούς ἐφάμαρτους λογισμούς νά μᾶς τραυματίσει καί νά κυριεύσει τήν ψυχή μας.
Ὅμως, ἀδελφοί μου, οὔτε σέ αὐτή τήν περίπτωση εἴμαστε ἀβοήθητοι. Ἔχουμε καί ἐμεῖς ἰσχυρό τεῖχος στό ὁποῖο μποροῦμε νά καταφεύγουμε γιά νά προφυλασσόμεθα καί νά σωζόμεθα, ἔχουμε τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων τῶν χριστιανῶν.
Ἔχουμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία εἶναι γιά μᾶς Ἐκείνη πού μπορεῖ νά μᾶς προστατεύσει ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ διαβόλου καί τῆς κακίας τοῦ κόσμου κάτω ἀπό τή μητρική της σκέπη καί τή μητρική της ἀγάπη.
Καί ἡ σκέπη τῆς Παναγίας μας καί ἡ ἀγάπη της εἶναι πιό ἀσφαλής ἀπό ὁποιοδήποτε ἀνθρώπινο τεῖχος, ὅσο ἰσχυρό καί ἐάν εἶναι, γιατί τίποτε δέν τόσο ἀκατανίκητο ὅσο ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ διά τῆς Παναγίας Μητέρας του.
Τίποτε δέν εἶναι πιό ἀσφαλές καί πιό σωτήριο ἀπό τήν προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, γιατί αὐτή ἔχει τή χάρη καί ἔχει καί τήν παρρησία ἐνώπιον τοῦ Υἱοῦ της, ὥστε νά διατηρεῖ ἄτρωτους ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ πονηροῦ ὅσους ἐμπιστεύονται τόν ἑαυτό τους στήν ἀγάπη της, καί ἔχει τή δύναμη ἀλλά καί τή θέληση νά χαρίσει τή σωτηρία σέ ἐκείνους πού τήν ἀξιοποιοῦν ὡς μεσίτρια καί πρέσβειρα στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ γιά νά ἐπιτύχουν αὐτό τό ὁποῖο ἐπιθυμοῦν.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς μήν φοβόμαστε καί ἄς μήν ἀνησυχοῦμε, ὅταν βλέπουμε γύρω μας νά μᾶς πολιορκεῖ ὁ ἐχθρός χρησιμοποιώντας ὅλα τά μέσα πού διαθέτει, προκειμένου νά μᾶς ἀναγκάσει νά τοῦ ἀνοίξουμε τήν πόρτα τῆς ψυχῆς μας.
Ἄς μήν ἀνησυχοῦμε, ὅταν αἰσθανόμαστε τά πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ νά μᾶς τρυποῦν καί νά μήν ἔχουμε τή δύναμη νά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα μας γιά νά τόν ἀπωθήσουμε. Ἄς θυμόμαστε πάντοτε ὅτι ἡ Παναγία μας προσφέρει καί σέ μᾶς τή μητρική της χάρη «ὡς τεῖχος καταφυγῆς» καί εἶναι πρόθυμη νά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία, ἄν ἐμεῖς νά σπεύδουμε πρός αὐτήν καί ζητοῦμε τήν ἐνίσχυσή της γιά νά συνεχίσουμε τόν ἀγώνα μας.
Ἄς ζητοῦμε, λοιπόν, τή βοήθειά της γιά νά ἀποκρούσουμε τίς προσβολές τῶν πειρασμῶν. Ἄς ζητοῦμε τή βοήθειά της γιά νά ἀπομακρύνουμε ἀπό τήν ψυχή μας ὅλα ὅσα τήν ρυπαίνουν τήν μολύνουν, ὅλα ὅσα ἀποτελοῦν ἐμπόδια γιά τή σωτηρία μας, ἔτσι ὥστε μέ τή δική της προστασία καί βοήθεια νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τά πάθη μας καί τούς κινδύνους πού μᾶς ἀπειλοῦν καί νά ἀπολαύσουμε τή σωτηρία, τήν ὁποία μᾶς ἐξασφάλισε μέ τή σταυρική του θυσία ὁ Υἱός της καί στήν ὁποία μπορεῖ νά μᾶς ὁδηγήσει διά τῶν πρεσβειῶν της ἡ Παναγία μας.
Εὔχομαι, ἀδελφοί μου, ὄχι μόνο αὐτήν τήν περίοδο τοῦ ἁγίου Δεκαπενταυγούστου, πού εἶναι μία περίοδος ἀφιερωμένη στήν Παναγία μας καί καθημερινά καταφεύγουμε σέ Αὐτήν, εἴτε μέ τόν Μικρό εἴτε μέ τόν Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα, γιά νά ἐπικοινωνήσουμε μαζί της, εὔχομαι σέ ὅλη μας τή ζωή νά νιώθουμε αὐτό τό τεῖχος, τό τεῖχος τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία προτάσσει τόν ἑαυτό της, προτάσσει τή χάρη της, προκειμένου νά μᾶς σώσει ἀπό διαφόρους κινδύνους πού συναντοῦμε καθημερινά στή ζωή μας. Ἀπό ἐμᾶς ὅμως ἐξαρτᾶται, ἄν θέλουμε, ἄν καταφεύγουμε, ἄν τῆς ζητοῦμε τή βοήθειά της, γιατί Ἐκείνη εἶναι βέβαιο ὅτι εἶναι πάντοτε πρόθυμη νά μᾶς βοηθήσει, νά μᾶς καλύψει, νά μᾶς θεραπεύσει, νά μᾶς ἐνισχύσει.
Εὔχομαι μέ ὑγεία καί δύναμη καί τό ὑπόλοιπο τοῦ ἁγίου Δεκαπενταυγούστου, καί μέ ὑγεία καί μέ τήν ἐνίσχυση τῆς Παναγίας μας νά ἑορτάσουμε τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ, πού εἶναι ἡ Κοίμηση τῆς Παναγίας μας. Καλή Παναγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου