Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της ημέρας (28 - 8 - 2018)

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. ιδ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν
(Β΄ Κορ. ιβ΄ 20-ιγ΄ 2)

20 φοβοῦμαι γὰρ μήπως ἐλθὼν οὐχ οἵους θέλω εὕρω ὑμᾶς, κἀγὼ εὑρεθῶ ὑ­­μῖν οἷον οὐ θέλετε, μήπως ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, καταλαλιαί, ψιθυρισμοί, φυσιώσεις, ἀκαταστασίαι, 21 μὴ πάλιν ἐλθόντα με ταπεινώσῃ ὁ Θεός μου πρὸς ὑμᾶς καὶ πενθήσω πολλοὺς τῶν προημαρτηκότων καὶ μὴ μετανοησάντων ἐπὶ τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ πορνείᾳ καὶ ἀσελγείᾳ ᾗ ἔπραξαν.

ιγ΄ 1 Τρίτον τοῦτο ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων καὶ τριῶν στα­­θήσεται πᾶν ρῆμα. 2 προείρηκα καὶ προλέγω, ὡς παρὼν τὸ δεύτερον, καὶ ἀπὼν νῦν γράφω τοῖς προημαρτηκόσι καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσιν, ὅτι ἐὰν ἔλθω εἰς τὸ πάλιν οὐ φείσομαι.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

20 Σᾶς τά γράφω αὐτά, διότι φοβᾶμαι μήπως ὅταν ἔλθω δέν σᾶς βρῶ τέτοιους πού θέλω νά σᾶς βρῶ· κι ἀναγκαστικά μέ βρεῖτε κι ἐσεῖς τέτοιον πού δέν θά μέ θέλατε. Φοβᾶμαι δηλαδή μήπως βρῶ νά ὑπάρχουν μεταξύ σας ἔριδες, φθόνοι, θυμοί, φιλονικίες, ἀλληλοκατηγορίες, ψιθυρισμοί σέ βάρος τῶν συνανθρώπων σας, ἀλα­ζο­νεῖες, ἀναστατώσεις. 21 Φοβᾶμαι μήπως, ὅταν ἔλθω σέ σᾶς, μέ ταπεινώσει πάλι ὁ Θεός, ὅπως μέ ταπείνωσε καί στό προηγού­­­­­μενο ταξίδι μου, καί πενθήσω πολλούς ἀπό ἐκεί­­νους πού ἔχουν τυχόν ἁμαρτήσει πρίν ἀπό τό νέο μου αὐ­τό ταξίδι καί δέν μετανόησαν γιά τήν ἀκα­θαρ­­σία καί πορ­νεία καί ἀσέλγεια πού διέπραξαν.

ιγ΄ 1 Θά ἔλθω σέ σᾶς γιά τρίτη φορά. Κι ὅπως λέει ἡ Ἁγία Γραφή, μέ τή μαρτυρία δύο μαρτύρων καί τριῶν θά ἐπιβεβαιωθεῖ κάθε λόγος. 2 Σᾶς τό ἔχω προαναφέρει στό δεύτερο ταξίδι μου καί σᾶς τό λέω καί τώρα, πρίν ἀπό τό τρίτο. Σᾶς τό εἶπα τή δεύτερη φορά πού ἤμουν κοντά σας, καί τώρα ἀπό μακριά γράφω σ’ ἐκείνους πού ἔχουν ἐλεγχθεῖ στό προηγούμενο ταξίδι μου ἐπειδή ἁμάρτησαν, καί στούς ὑπόλοιπους ὅλους πού ἀπό τότε μέχρι τώρα ἁμάρτησαν, ὅτι ἐάν ἔλθω καί πάλι, δέν θά λυπηθῶ κανέναν.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιδ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. δ΄ 24-34)

24 Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· βλέπετε τί ἀκούετε. ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε, μετρηθήσεται ὑμῖν, καὶ προστεθήσεται ὑμῖν τοῖς ἀκούουσιν. 25 ὃς γὰρ ἂν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ· καὶ ὃς οὐκ ἔχει, καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. 26 Καὶ ἔλεγεν· οὕτως ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὡς ἂν ἄνθρωπος βάλῃ τὸν σπόρον ἐπὶ τῆς γῆς, 27 καὶ καθεύδῃ καὶ ἐγείρηται νύκτα καὶ ἡμέραν, καὶ ὁ σπόρος βλαστάνῃ καὶ μηκύνηται ὡς οὐκ οἶδεν αὐτός. 28 αὐτομάτη γὰρ ἡ γῆ καρποφορεῖ, πρῶτον χόρτον, εἶ­­τα στάχυν, εἶτα πλήρη σῖτον ἐν τῷ στάχυϊ. 29 ὅταν δὲ παραδῷ ὁ καρπός, εὐθέως ἀποστέλλει τὸ δρέπανον, ὅτι παρέστηκεν ὁ θερισμός. 30 Καὶ ἔλεγε· πῶς ὁμοιώσωμεν τὴν βασιλείαν τοῦ Θε­οῦ; ἢ ἐν τίνι παραβολῇ πα­ραβάλωμεν αὐτήν; 31 ὡς κόκκον σινάπεως, ὃς ὅταν σπαρῇ ἐπὶ τῆς γῆς, μικρότερος πάντων τῶν σπερμάτων ἐστὶ τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· 32 καὶ ὅταν σπαρῇ, ἀναβαί­νει καὶ γίνεται μείζων πάν­των τῶν λαχάνων, καὶ ποιεῖ κλάδους μεγάλους, ὥστε δύ­­νασθαι ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐ­τοῦ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρα­νοῦ κατασκηνοῦν. 33 Καὶ τοιαύταις παραβολαῖς πολλαῖς ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον, καθὼς ἠδύναντο ἀκούειν, 34 χωρὶς δὲ παραβολῆς οὐκ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον· κατ᾿ ἰδίαν δὲ τοῖς μαθηταῖς αὐ­­τοῦ ἐπέλυε πάντα.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

24 Τούς ἔλεγε ἀκόμη: Προσέχετε σ’ ὅ,τι ἀκοῦτε. Προσέχετε νά κατανοεῖτε καί νά ἐγκολπώνεσθε τή διδασκαλία πού ἀκοῦτε, ὥστε νά γίνετε τέλειοι διδάσκαλοι τῆς ἀλήθειας. Μέ ὅποιο μέτρο προσοχῆς καί καλῆς διαθέσεως ἀκοῦτε, μέ τό ἴδιο μέτρο θά σᾶς δοθεῖ ἀπό τόν Θεό καί ἡ γνώση. Καί ὄχι μόνο θά σᾶς δοθεῖ μέ τό ἴδιο μέτρο, ἀλλά καί μέ τό παραπάνω θά προστεθεῖ σέ σᾶς πού ἀκοῦτε μέ πρόθυμο ἐνδιαφέρον καί προσοχή. 25 Διότι σ’ ἐκεῖνον πού ἔχει προσοχή κι ἀκούει μέ ἐν­­διαφέρον τήν ἀλήθεια, θά τοῦ δοθεῖ ἀπό τή θεία χάρη ἡ γνώ­ση καί ἡ κατανόηση αὐτῶν πού ἀκούει. Ἀπό ἐκεῖ­νον ὅμως πού δέν ἔχει προσοχή καί ἐνδιαφέρον, καί ἡ λίγη ἐκείνη γνώση πού ἔχει θά τοῦ ἀφαιρεθεῖ. 26 Κι ἔλεγε: Ἔτσι μοιάζει ἡ διάδοση καί ἡ πρόοδος τοῦ εὐαγγελίου τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ στίς καρ­δι­­ές τῶν ἐπιδεκτικῶν ἀνθρώπων, ὅπως ὅταν ἕνας ἄν­­­­­­­­­­θρωπος ρίξει τό σπόρο πάνω στή γῆ. (Ἔτσι καί ὁ Κύ­­­ριος ἤ οἱ δι­άκονοί του πού συνεχίζουν τό ἔργο του ρί­χνουν στίς ψυ­χές τῶν ἐπιδεκτικῶν ἀνθρώπων τό σπόρο τῆς χρι­στι­ανικῆς διδασκαλίας καί ἀλήθειας). 27 Κι αὐτός πού ἔσπειρε τό σπόρο στή γῆ, κοιμᾶται καί σηκώνεται νύχτα καί μέρα, χωρίς νά κάνει τίποτε γιά τή βλάστηση καί τήν αὔξηση τοῦ σπόρου. Κι ὅμως ὁ σπόρος αὐξάνει καί μεγαλώνει μέ τρόπο πού κι ὁ ἴδιος ὁ γεωργός δέν ξέρει, διότι ὁ σπόρος ἔχει μέσα του ζωτική δύναμη. 28 Διότι μόνη της ἡ γῆ καί χωρίς τή συνεργασία ἐκείνου πού ἔσπειρε τό σπόρο καρποφορεῖ πρῶτα χορτάρι πού φυτρώνει ἀπό τό σπόρο, ὕστερα στάχυ κι ἔπειτα σι­τάρι δεμένο καί γεμάτο μέσα στό στάχυ. (Ἔτσι καί ἡ αὔ­ξηση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς σέ κάθε ἐπιδεκτική καρδιά. Δέν φαίνεται καί παραμένει μυστηριώδης, ὅμως εἶ­ναι βέβαιη καί πραγματική). 29 Κι ὅταν στόν ἀγρό ὁ καρπός παραδοθεῖ ὥρι­μος γιά θερισμό, τότε ὁ κύριος τοῦ ἀγροῦ ἀποστέλλει ἀμέ­σως τόν θεριστή, πού κρατᾶ τό δρεπάνι, διότι ἦλθε ὁ καιρός τοῦ θερισμοῦ. (Κι ἐσεῖς λοιπόν πού θά συνεχίσετε τό ἔργο μου, νά εἶστε βέβαιοι ὅτι ἡ σπορά πού θά κάνετε στίς ψυχές τῶν ἐπιδεκτικῶν ἀνθρώπων δέν θά χαθεῖ. Ὁ λόγος θά καρποφορήσει μέ τρόπο μυστη­ρι­ώδη κι ἄγνωστο σέ σᾶς, κι ὅταν ἡ καρποφορία αὐτή ὡριμάσει γιά τόν καθένα, ἡ πρόνοια τοῦ μεγάλου Γε­ωρ­γοῦ, τοῦ Θεοῦ, θά ἐπισυνάξει τόν καρπό). 30 Ἔλεγε ἀκόμη ὁ Ἰησοῦς: Μέ τί νά παρομοιάσουμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πού διαδίδεται μέ τό κήρυγμα στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων καί ἐγκαθιδρύεται μέ τήν Ἐκ­κλησία πάνω στή γῆ; Καί μέ ποιά παραβολή καί εἰ­­κόνα νά παρουσιάσουμε τήν αὔξηση καί ἐπέκτασή της; 31 Μοιάζει μέ τό μικρό σπόρο τοῦ σιναπιοῦ, ὁ ὁποῖος τήν ὥρα πού σπέρνεται πάνω στή γῆ εἶναι μικρότερος ἀπ’ ὅλους τούς σπόρους τῆς γῆς. 32 Ὅταν ὅμως σπαρεῖ, φυτρώνει καί βλασταίνει καί γί­­νεται μεγαλύτερος ἀπ’ ὅλα τά λαχανικά καί τούς θάμνους. Καί κάνει τόσο μεγάλα κλαδιά, ὥστε νά μποροῦν νά φωλιάζουν κάτω ἀπό τή σκιά τους τά πουλιά τοῦ οὐρανοῦ. Ἔτσι καί ἡ αὔξηση καί ἡ ἐξάπλωση τῆς Ἐκ­κλη­σίας μου καί τοῦ θείου λόγου πού αὐτή σπείρει στίς ψυχές τῶν ἀν­θρώπων στήν ἀρχή εἶναι ἀφανής καί ἄσημη· βαθ­μι­αῖ­α ὅμως οἱ κατακτήσεις της γίνονται κατα­πληκτικές. Ὁ λόγος μάλιστα τοῦ εὐαγγελίου πού κηρύτ­τεται ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὅταν καλ­λιεργηθεῖ στίς ἐπιδεκτικές καρδιές ἀπό τή χάρη τοῦ Ἁγί­ου Πνεύματος, δημιουργεῖ τεράστιες κατακτήσεις καί παρέχει προστα­σία καί ἀνάπαυση στίς ψυχές. Κι ἔτσι ἡ Ἐκκλησία ὁλο­ένα καί ἐξαπλώνεται. 33 Καί τούς δίδασκε μέ πολλές τέτοιες παραβολές τό θεῖο λόγο, σύμφωνα μέ τήν ἱκανότητα πού εἶχαν οἱ ἀκροατές νά ἀκοῦν καί νά διατηροῦν στή μνήμη τους τίς διδαχές του, ὥστε κι ἄν τότε δέν μποροῦσαν νά κατανοήσουν μερικά, νά τά θυμοῦνται μέ τίς παραβολές, καί οἱ ἐπιδεκτικοί νά τά κατανοήσουν ἀργότερα. 34 Χωρίς παραβολές δέν τούς δίδασκε. Ἰδιαιτέρως ὅ­­­μως στούς μαθητές του ἐξηγοῦσε καί διασαφήνιζε ὅ­­­λα ὅσα τόν ρωτοῦσαν.