Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο της ημέρας (24 - 8 - 2018)

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν 

(Β΄ Κορ. ια΄ 5-21)

5 λογίζομαι γὰρ μηδὲν ὑστερηκέναι τῶν ὑπερλίαν ἀποστόλων. 6 εἰ δὲ καὶ ἰδιώτης τῷ λόγῳ, ἀλλ᾿ οὐ τῇ γνώσει, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ φανερωθέντες ἐν πᾶσιν εἰς ὑμᾶς. 7 Ἢ ἁμαρτίαν ἐποίησα ἐμαυ­τὸν ταπεινῶν ἵνα ὑμεῖς ὑψωθῆτε, ὅτι δωρεὰν τὸ τοῦ Θεοῦ εὐαγγέλιον εὐηγ­γελισάμην ὑμῖν; 

8 ἄλλας ἐκκλησίας ἐσύλησα λαβὼν ὀψώνιον πρὸς τὴν ὑμῶν διακονίαν, καὶ παρὼν πρὸς ὑμᾶς καὶ ὑστερηθεὶς οὐ κατενάρκησα οὐδενός· 9 τὸ γὰρ ὑστέρημά μου προσανεπλήρωσαν οἱ ἀδελφοὶ ἐλθόντες ἀπὸ Μακεδονίας· καὶ ἐν παντὶ ἀβαρῆ ὑμῖν ἐμαυτὸν ἐτήρησα καὶ τηρήσω. 10 ἔστιν ἀλήθεια Χριστοῦ ἐν ἐμοὶ ὅτι ἡ καύχησις αὕτη οὐ φραγήσεται εἰς ἐμὲ ἐν τοῖς κλίμασι τῆς Ἀχαΐας. 11 διατί; ὅτι οὐκ ἀγαπῶ ὑμᾶς; ὁ Θεὸς οἶδεν· 12 ὃ δὲ ποιῶ, καὶ ποιήσω, ἵνα ἐκκόψω τὴν ἀφορμὴν τῶν θελόντων ἀφορμήν, ἵνα ἐν ᾧ καυχῶνται εὑρεθῶσι καθὼς καὶ ἡμεῖς. 13 οἱ γὰρ τοιοῦτοι ψευδαπόστολοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ. 14 καὶ οὐ θαυμαστόν· αὐτὸς γὰρ ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός. 15 οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται ὡς διάκονοι δικαιοσύνης, ὧν τὸ τέλος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. 16 Πάλιν λέγω, μή τίς με δόξῃ ἄφρονα εἶναι· εἰ δὲ μή γε, κἂν ὡς ἄφρονα δέξασθέ με, ἵνα κἀγὼ μικρόν τι καυχήσωμαι. 17 ὃ λαλῶ, οὐ λαλῶ κατὰ Κύριον, ἀλλ᾿ ὡς ἐν ἀφρο­σύνῃ, ἐν ταύτῃ τῇ ὑποστάσει τῆς καυχήσεως. 18 ἐπεὶ πολλοὶ καυχῶνται κατὰ τὴν σάρκα, κἀγὼ καυχήσομαι. 19 ἡδέως γὰρ ἀνέχεσθε τῶν ἀφρόνων φρόνιμοι ὄντες· 20 ἀνέχεσθε γὰρ εἴ τις ὑμᾶς καταδουλοῖ, εἴ τις κατεσθίει, εἴ τις λαμβάνει, εἴ τις ἐπαίρεται, εἴ τις ὑμᾶς εἰς πρόσωπον δέρει. 21 κατὰ ἀτιμίαν λέγω, ὡς ὅτι ἡμεῖς ἠσθενήσαμεν. ἐν ᾧ δ’ ἄν τις τολμᾷ, ἐν ἀφροσύνῃ λέγω, τολμῶ κἀγώ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

5 Τώρα ὅμως ποιός λόγος ὑπάρχει νά τόν ἀνέχεσθε; Κανείς. Διότι πιστεύω ὅτι ἐγώ ὁ διδάσκαλος καί ἀπό­στολός σας δέν ἔχω ὑστερήσει σέ τίποτε καί δέν εἶμαι κα­θόλου κατώτερος ἀπό τούς ἀποστόλους πού εἶναι ἐξαι­ρετικά διακεκριμένοι. 6 Κι ἄν πάλι παραδεχθῶ ὅτι εἶμαι ἄπειρος στό λόγο καί ὅτι τό ὕφος μου στερεῖται γλαφυρότητα καί ὀμορφιά, δέν εἶμαι ὅμως ἄπειρος στή γνώση· ἀντιθέτως, σέ κά­­­θε περίσταση καί διδασκαλία καί ἐνέργειά μας ἀπο­­­δει­­­­­­χθήκαμε στίς σχέσεις μας μαζί σας ἴσοι μέ τούς ἄλ­λους ἀποστόλους. 7 Ἤ μήπως διέπραξα ἁμαρτία, ὅταν ἐπεδίωκα μέ τήν ἐργασία μου νά καλύψω τά ἔξοδα τῆς συντηρήσεώς μου, καί ταπείνωσα ἔτσι τόν ἑαυτό μου προκειμένου νά ἀπαλλαγεῖτε ἐσεῖς ἀπό τήν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας καί νά ὑψωθεῖτε πνευματικά; Ἁμάρτησα πού σᾶς κήρυξα τό Εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ δωρεάν; 8 Λαφυραγώγησα ἄλλες Ἐκκλησίες καί πῆρα ἀπ’ αὐ­τές τά ἔξοδα τῆς συντηρήσεώς μου, γιά νά ὑπηρε­τή­­­­­­­­­­­σω ἐσᾶς. Ἀκόμη κι ὅταν ἤμουν παρών ἀνάμεσά σας καί δοκίμασα στερήσεις, δέν ἐπιβάρυνα κανέναν. 9 Διότι ὅσα μοῦ ἔλειπαν γιά τή συντήρησή μου, μοῦ τά συμπλήρωσαν οἱ ἀδελφοί, ὅταν ἦλθαν ἀπό τή Μακεδονία. Καί σέ κάθε τι πρόσεξα νά μή σᾶς γίνω βάρος, καί θά προσέξω καί στό μέλλον. 10 Ἔχω μέσα μου τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, κι αὐτό ἀποτελεῖ ἐγγύηση γιά τό ὅτι δέν λέω ψέματα. Σᾶς βεβαιώνω λοιπόν ὅτι ἡ καύχησή μου αὐτή, ὅτι δέν σᾶς ἔγινα βάρος, δέν θά ἀποστομωθεῖ, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπό ἐμένα, στά μέρη τῆς Ἀχαΐας. 11 Γιατί δέν θά ἀποστομωθεῖ; Μήπως ἐπειδή δέν σᾶς ἀγαπῶ; Ὁ Θεός ξέρει ὅτι σᾶς ἀγαπῶ. 12 Κι αὐτό πού κάνω μέχρι τώρα ἀποφεύγοντας νά ἐπι­­­­­­βαρύνω ἐκείνους στούς ὁποίους κηρύττω, θά ἐξα­­­κο­­λουθήσω νά τό κάνω. Καί θά κηρύττω δωρεάν τό Εὐ­­­­αγγέλιο, γιά νά κόψω τελείως τήν ἀφορμή ἐκείνων πού θέλουν ἀφορμή γιά νά ἐξισώνουν στίς καυ­­χη­­­­­σιο­­­λογίες τους τόν ἑαυτό τους μέ μᾶς, ὥστε, ὅταν σᾶς ἐκμεταλλεύονται, νά φαίνονται ὅτι εἶναι ὅπως κι ἐμεῖς· διότι θά λένε ὅτι κι ἐμεῖς παίρνουμε χρήματα ἀπό σᾶς. 13 Καί θέλω νά τούς ἀποκλείσω τό δικαίωμα νά λένε ὅτι εἶναι σάν κι ἐμᾶς, διότι οἱ κήρυκες αὐτοῦ τοῦ εἴδους εἶναι ψευδαπόστολοι, ἐργάτες δόλιοι, πού ὑποκριτικά παίρνουν τό ἐξωτερικό σχῆμα καί τήν ἐξωτερική ἐμφά­νι­ση τῶν ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ. 14 Καί δέν εἶναι παράξενο αὐτό, διότι καί ὁ ἴδιος ὁ σατανάς μετασχηματίζεται στήν ἐξωτερική του μορφή σέ ἄγγελο φωτός. 15 Δέν εἶναι λοιπόν μεγάλο πράγμα ἐάν καί οἱ ὑπηρέτες του μεταμφιέζονται καί παρουσιάζονται σάν ὑπηρέτες δικαιοσύνης. Τό τέλος τους ὅμως θά εἶναι ἴδιο μέ τά ἔργα τους. 16 Πάλι λέω ἐκεῖνο πού σᾶς εἶπα προηγουμένως· δηλαδή, μή μέ θεωρήσει κανείς ἀπό σᾶς ὅτι εἶμαι ἄμυαλος καί ἀνόητος, ἐπειδή θά ἐπαινέσω τόν ἑαυτό μου. Ἐάν ὅμως δέν πείθεσθε, θεωρῆστε με ἔστω καί ἀνόητο, γιά νά καυχηθῶ κι ἐγώ λιγάκι. 17 Ἐκεῖνο πού θά πῶ ἐπαινώντας τόν ἑαυτό μου, δέν θά τό πῶ ὡς δοῦλος ταπεινός τοῦ Κυρίου, ἀλλά θά τό πῶ σάν νά ἔγινα ἄμυαλος καί ἀνόητος ἀπό τήν πεποίθησή μου ὅτι ἔχω κι ἐγώ δικαίωμα νά καυχιέμαι. 18 Ἀφοῦ πολλοί καυχῶνται γιά ἐξωτερικά ἀνθρώπινα προτερήματα, θά καυχηθῶ κι ἐγώ. 19 Καί θά καυχηθῶ, διότι μέ μεγάλη εὐχαρίστηση ἀνέχεσθε τούς ἄφρονες καί ἀνόητους, ἐνῶ εἶστε συνετοί. 20 Ἀνέχεσθε δηλαδή ὅποιον σᾶς ὑποδουλώνει, ὅποιον σᾶς κατατρώει καί σᾶς ἐκμεταλλεύεται, ὅποιον σᾶς συλ­­λαμβάνει σάν τά πουλιά στήν παγίδα, ὅποιον ὑψώ­νεται δεσποτικά πάνω ἀπό σᾶς, ὅποιον σᾶς δέρνει στό πρόσωπο. 21 Μέ ντροπή μου τό λέω, σάν νά ὑπήρξαμε ἐμεῖς ἀσθε­νεῖς καί νά μήν μπορούσαμε νά σᾶς κάνουμε ὅ,τι σᾶς ἔκαναν ἐκεῖνοι. Μάθετε ὅμως ὅτι γιά ὁτιδήποτε κι ἄν τολμᾶ νά καυχηθεῖ κανείς – κάνω τρέλα πού τό λέω – τολμῶ κι ἐγώ νά καυχηθῶ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ 
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιγ΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μαρκ. δ΄ 1-9)

Καὶ πάλιν ἤρξατο διδάσ­κειν παρὰ τὴν θάλασσαν· καὶ συνήχθη πρὸς αὐτὸν ὄχλος πολύς, ὥστε αὐτὸν ἐμβάντα εἰς τὸ πλοῖον καθῆσθαι ἐν τῇ θαλάσσῃ· καὶ πᾶς ὁ ὄχλος πρὸς τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦσαν. 2 καὶ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν πα­­ραβολαῖς πολλά, καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ἐν τῇ διδαχῇ αὐ­­τοῦ· 3 ἀκούετε. ἰδοὺ ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι. 4 καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπείρειν ὃ μὲν ἔπεσεν ἐπὶ τὴν ὁδόν, καὶ ἦλθον τὰ πετεινὰ καὶ κατέφαγεν αὐτό· 5 καὶ ἄλλο ἔπεσεν ἐπὶ τὸ πε­τρῶδες, ὅπου οὐκ εἶχε γῆν πολλήν, καὶ εὐθέως ἐξανέ­τειλε διὰ τὸ μὴ ἔχειν βάθος γῆς, 6 ἡλίου δὲ ἀνατείλαντος ἐ­­­καυματίσθη, καὶ διὰ τὸ μὴ ἔ­­­χειν ρίζαν ἐξηράνθη· 7 καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας, καὶ ἀνέβησαν αἱ ἄκανθαι καὶ συνέπνιξαν αὐτό, καὶ καρπὸν οὐκ ἔδωκε· 8 καὶ ἄλλο ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν καλὴν καὶ ἐδίδου καρπὸν ἀναβαίνοντα καὶ αὐξάνοντα, καὶ ἔφερεν ἐν τριάκοντα καὶ ἐν ἑξήκοντα καὶ ἐν ἑκατόν. 9 καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

Καί πάλι ἄρχισε νά διδάσκει πλάι στή λίμνη. Καί μαζεύτηκε τριγύρω του πολύς λαός, ὥστε ὁ Ἰησοῦς νά ἀναγκασθεῖ νά μπεῖ στό πλοῖο καί νά καθίσει σ’ αὐτό μέσα στή λίμνη. Κι ὅλος ὁ λαός βρισκόταν στή στεριά, δίπλα στή λίμνη. 2 Τούς δίδασκε λοιπόν πολλά μέ παραβολές, καί τούς ἔλε­γε στή διδαχή του: 3 Ἀκοῦστε τή διήγηση πού θά σᾶς πῶ. Ἰδού, βγῆκε στό χωράφι ὁ σποριάς γιά νά σπείρει. Ἦλθε στόν κόσμο ὁ μέγας σποριάς τῆς ἀλήθειας, γιά νά τή σπείρει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. 4 Καί καθώς ἔσπερνε, μερικοί σπόροι ἔπεσαν κοντά στό δρόμο πού περνοῦσε δίπλα ἀπ’ τό χωράφι, κι ἐπει­­δή ἔμεναν ἐκτεθειμένοι στήν ἐπιφάνεια τοῦ ἐδά­φους, ἦλθαν τά πουλιά καί τούς κατέφαγαν. 5 Ἄλλοι πάλι σπόροι ἔπεσαν σέ ἔδαφος πού εἶχε πε­τρῶ­δες ὑπόστρωμα χωρίς πολύ χῶμα. Κι ἀμέσως βλά­στη­σαν χωρίς νά ρίξουν βαθιές ρίζες, διότι δέν ὑπῆρχε ἀρ­κετό χῶμα σέ βάθος, γιά νά τραφοῦν καί νά στε­ρε­ωθοῦν οἱ ρίζες. 6 Κι ὅταν ἀνέτειλε ὁ ἥλιος, κάηκαν ἀπ’ τή ζέστη, καί ἐπειδή δέν εἶχαν ρίζες, ξεράθηκαν. 7 Κι ἄλλοι σπόροι ἔπεσαν στά ἀγκάθια. Καί βλάστησαν τά ἀγκάθια καί τούς κύκλωσαν ἀπ’ ὅλα τά μέρη καί τούς ἔπνιξαν, καί δέν ἔβγαλαν καρπό. 8 Τέλος ἄλλοι σπόροι ἔπεσαν σέ γόνιμη καί εὔφορη γῆ καί ἀπέδωσαν καρπό πού βλάσταινε καί μεγάλωνε καί μέστωνε. Κι ἔβγαλαν ἀλλοῦ τριανταπλάσιο καρπό καί ἀλλοῦ ἑξηνταπλάσιο καί ἀλλοῦ ἑκατονταπλάσιο. 9 Καί τούς ἔλεγε ὁ Ἰησοῦς: Αὐτός πού ἔχει πνευματικά αὐτιά γιά νά ἀκούει, καί καλή διάθεση γιά νά δέχεται καί νά ἐγ­κολ­πώ­νεται αὐτά πού λέω, ἄς ἀκούει.