ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἀπόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. ἐπιστολῶν (Α΄ Κορ. α΄ 3-9)
3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 4 Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου πάντοτε περὶ ὑμῶν ἐπὶ τῇ χάριτι τοῦ Θεοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 5 ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν
Χριστοῦ· 8 ὃς καὶ βεβαιώσει ὑμᾶς ἕως τέλους ἀνεγκλήτους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 9 πιστὸς ὁ Θεὸς δι᾿ οὗ ἐκλήθητε εἰς κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
3 Σᾶς εὔχομαι νά εἶναι μαζί σας ἡ χάρις καί ἡ εἰρήνη ἀπό τόν Θεό Πατέρα μας καί τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. 4 Εὐχαριστῶ τόν Θεό μου πάντοτε γιά σᾶς, γιά τή χάρη τῆς σωτηρίας καί τά ὑπόλοιπα χαρίσματα τοῦ Θεοῦ πού σᾶς δόθηκαν ὡς καρπός τῆς κοινωνίας σας μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό. 5 Διότι ἀπό τήν ἐπικοινωνία καί τήν ἕνωσή σας μ’ αὐτόν γίνατε πλούσιοι σέ ὅλα· δηλαδή σέ κάθε λόγο χριστιανικῆς ἀλήθειας καί σέ κάθε πνευματική γνώση. 6 Καί μέ τά χαρίσματα αὐτά πού λάβατε ἐπιβεβαιώθηκε μεταξύ σας ὡς ἀληθινή ἡ μαρτυρία πού σᾶς δώσαμε μέ τό κήρυγμά μας γιά τόν Χριστό. 7 Καί πλουτίσατε τόσο πολύ, ὥστε νά μήν ὑστερεῖτε σέ κανένα χάρισμα γιά ὅσο χρόνο περιμένετε μέ ἐγκαρτέρηση καί ἐλπίδα τήν ἡμέρα ἐκείνη τῆς Κρίσεως, στήν ὁποία θά φανερωθεῖ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός. 8 Αὐτός καί θά σᾶς στερεώσει μέχρι τέλους, ὥστε νά εἶστε ἀκατηγόρητοι καί ἄμεμπτοι τήν ἡμέρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 9 Καί γι’ αὐτό νά εἶστε βέβαιοι· διότι ὁ Θεός, ἀπό τόν ὁποῖο κληθήκατε νά γίνετε συμμέτοχοι τῆς ἔνδοξης ζωῆς τοῦ Υἱοῦ του Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου μας, εἶναι ἀξιόπιστος καί τηρεῖ ὅλες του τίς ὑποσχέσεις. Καί γι’ αὐτό ὀφείλει κι ὁ καθένας μας νά βασίζεται σ’ αὐτόν χωρίς δισταγμό.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εὐαγγἐλιον: ἡμέρας, Σαβ. ια΄ ἑβδ. Ματθαίου
(Ματθ. ιθ΄ 3-12)
3 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ λέγοντες αὐτῷ· εἰ ἔξεστιν ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν; 4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς 5 καὶ εἶπεν, ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; 6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω. 7 λέγουσιν αὐτῷ· τί οὖν Μωσῆς ἐνετείλατο δοῦναι βιβλίον ἀποστασίου καὶ ἀπολῦσαι αὐτήν; 8 λέγει αὐτοῖς· ὅτι Μωσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπολῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν· ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕτω. 9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας μοιχᾶται. 10 λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι. 11 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐ πάντες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ᾿ οἷς δέδοται· 12 εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννήθησαν οὕτω. καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐνούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
3 Τότε τόν πλησίασαν οἱ Φαρισαῖοι ἔχοντας τό δόλιο σκοπό νά βροῦν ἀφορμή γιά νά τόν κατηγορήσουν, καί ζήτησαν τή γνώμη του λέγοντάς του: Ἄραγε ἐπιτρέπεται στόν ἄνθρωπο νά χωρίσει τή γυναίκα του γιά κάθε ἀφορμή καί αἰτία; 4 Ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Δέν διαβάσατε στό βιβλίο τῆς Γενέσεως ὅτι ὁ Θεός, πού δημιούργησε τά πάντα, ἔκανε ἐξαρχῆς τό πρῶτο ἀνδρόγυνο ἀπό ἕναν ἄνδρα καί μία γυναίκα; Ἐάν ὁ δημιουργός νομοθετοῦσε τότε καί τό διαζύγιο, δέν θά δημιουργοῦσε μόνο μία ἀλλά περισσότερες γυναῖκες γιά τόν ἕναν ἄνδρα. 5 Καί τότε ὁ Ἀδάμ ἐμπνεόμενος ἀπό τόν Θεό εἶπε: Ἐπειδή ὁ Θεός μία γυναίκα ἔπλασε ἀπό τήν πλευρά μου, πού εἶμαι ἕνας καί μοναδικός ἄνδρας, γι’ αὐτό θά ἐγκαταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του, καί θά γίνουν οἱ δύο μία σάρκα, ἕνα σῶμα. 6 Συνεπῶς, σύμφωνα μέ τούς λόγους αὐτούς, ὅσοι ἑνώνονται μέ γάμο δέν εἶναι πλέον δύο, ὅπως ἦταν πιό πρίν, ἀλλά ἕνα σῶμα. Ἐκεῖνο λοιπόν πού ὁ Θεός ἕνωσε σέ ἕνα σῶμα, ὁ ἄνθρωπος ἄς μήν τό χωρίζει. 7 Τοῦ λένε: Γιατί λοιπόν ὁ Μωυσῆς παρήγγειλε γιά τό διαζύγιο ὅτι πρέπει νά δώσει ὁ ἄνδρας ἔγγραφο διαζυγίου στή γυναίκα, καί τότε νά τή χωρίσει; 8 Τούς λέει ὁ Ἰησοῦς: Ὁ Μωυσῆς γνώριζε τή σκληρότητα τῶν καρδιῶν σας καί γι’ αὐτό σᾶς ἐπέτρεψε νά χωρίσετε τίς γυναῖκες σας, γιά νά προλάβει μέ τό διαζύγιο χειρότερα κακά. Διότι μερικοί ἀπό σᾶς ἦταν δυνατόν νά κάνουν ἀκόμη καί φόνο γιά νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν ἀνεπιθύμητη γυναίκα τους. Αὐτό ὅμως δέν ἔχει γίνει ἔτσι ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας. 9 Σᾶς λέω ὅμως ὅτι ὅποιος τυχόν χωρίσει τή γυναίκα του γιά κάθε ἄλλη αἰτία καί ὄχι λόγῳ πορνείας, καί κάνει γάμο μέ ἄλλη, διαπράττει μοιχεία, δηλαδή ἁμαρτάνει κατά τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου καί προδίδει τή συζυγική πίστη. Κι ἐκεῖνος πού θά κάνει γάμο μέ χωρισμένη, διαπράττει μοιχεία, διότι συνδέεται μέ γυναίκα πού ἀνήκει σέ ἄλλον. 10 Τοῦ λένε τότε οἱ μαθητές του: Ἐάν ὁ λόγος τοῦ διαζυγίου τοῦ ἄνδρα μέ τή γυναίκα εἶναι αὐτός, καί γιά μία μόνο αἰτία ἐπιτρέπεται τό διαζύγιο, τότε δέν συμφέρει νά προχωρεῖ κανείς σέ γάμο. 11 Ὁ Κύριος ὅμως τούς εἶπε: Ὁ λόγος αὐτός τῆς ἀγαμίας δέν χωρᾶ στό μυαλό καί στήν καρδιά ὅλων, ἀλλά τόν νιώθουν καί τόν ἐγκολπώνονται μόνον ἐκεῖνοι στούς ὁποίους ἔχει δοθεῖ ἀπό τόν Θεό ὡς χάρισμα νά μείνουν ἄγαμοι. 12 Λέω ὅτι μόνον ἐκεῖνοι ἐγκολπώνονται τό λόγο αὐτό, ὅσοι ἔλαβαν τήν ἀγαμία ὡς χάρισμα, διότι ὑπάρχουν εὐνοῦχοι πού γεννήθηκαν ἔτσι ἀπό τήν κοιλιά τῆς μητέρας τους, καί συνεπῶς εἶναι ἀπό τή φύση τους ἀνίκανοι νά ἔλθουν σέ γάμο· καί ὑπάρχουν εὐνοῦχοι πού εὐνουχίσθηκαν ἀπ’ τούς ἀνθρώπους καί ἔγιναν ἀπ’ τούς ἀνθρώπους ἀνίκανοι γιά γάμο· καί εἶναι ἄλλοι εὐνοῦχοι, πού μέ τόν σωφρονισμένο λογισμό ἐπιβλήθηκαν στόν ἑαυτό τους καί εὐνούχισαν τόν ἑαυτό τους μέ αὐτοπροαίρετη ἀποχή ἀπ’ τό γάμο καί αὐστηρή ἐγκράτεια. Αὐτοί παραμένουν ἄγαμοι καί παρθένοι, γιά νά ἐργασθοῦν χωρίς κανένα περισπασμό γιά τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί γιά νά τήν κερδίσουν εὐκολότερα. Ὅποιος μπορεῖ νά νιώσει καί νά βάλει σέ ἐφαρμογή τό λόγο αὐτό, ἄς τόν νιώσει κι ἄς τόν ἐφαρμόσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου