Ρωτήθηκε κάποτε ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος (+1989):
—Γέροντα, εἶναι γνωστό ὅτι μόνο στήν ψυχή τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ βασιλεύει ἡ εἰρήνη. Ὅμως καί οἱ Προτεστάντες ἰσχυρίζονται ὅτι αἰσθάνονται μιά μόνιμη γαλήνη στήν καρδιά τους. Πῶς εἶναι δυνατόν
νά συμβαίνη αὐτό, ἐφόσον βρίσκονται σέ πλάνη;
Καί ἀπάντησε:
—Στά χωριά, παιδί μου, ὅταν θέλουν οἱ χωρικοί νά δέσουν τό γαϊδούρι τους γιά βοσκή, δέν χρειάζεται νά τό δέσουν κι ἀπό τά τέσσερα πόδια. Ἀρκεῖ νά τό δέσουν ἀπό τό ἕνα.
Τό ἴδιο κάνει κι ὁ διάβολος μέ τούς Προτεστάντες. Ἀφοῦ τούς ἔχει δέσει ἀπό τό πόδι τῆς αἱρέσεως, δέν τούς προσβάλλει μέ ἄλλους πειρασμούς. Ἔτσι ἐξηγεῖται τό γιατί νοιώθουν εἰρήνη, ὅπως ἰσχυρίζονται. Ἡ εἰρήνη, ὅμως, αὐτή εἶναι ἐπίπλαστη καί πρόσκαιρη.
Ἀπό τό Βιβλίο: Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ, Ἀντιαιρετικά Ἐφόδια, ἐκδ. Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (τηλ. 2108220542), Σταμάτα 2013.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου