Ένα πνευματικό παιδί του Γέροντα [του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτη], ο Π.Ν., ζούσε και εργαζόταν στο Γιοχάνεσμπουργκ στην Αφρική. Ένα βράδυ το αφεντικό του τον κάλεσε στο σπίτι του για φαγητό.
Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (1906-1991).
Εκεί που συζητούσαν είπε ο Π.Ν. στον άλλο πως ο πνευματικός του που βρίσκεται στην Αθήνα έχει αυτά κι αυτά τα χαρίσματα. Και περιέγραψε τον Γέροντα Πορφύριο.
Ο άλλος γέλασε και του είπε ότι αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς και πως σαν επιστήμονας που ήταν δεν μπορούσε να τα πιστέψει.
Ο Π.Ν. χαμογέλασε και του είπε:
– Πάρε το τηλέφωνο να ιδείς και να τον ακούσεις. Θα στον συστήσω εγώ, για να σου δώσει ευλογία.
Πράγματι τηλεφώνησαν στον Γέρονται και τα πρώτα λόγια του στο αφεντικό του Π.Ν. ήταν:
– Γιατί, κύριε τάδε, η μεγάλη σας κόρη θέλησε να θέσει τέρμα στην ζωή της;
Εκείνου του… έπεσε το τηλέφωνο από τα χέρια, διότι το γεγονός αυτό σχετικά με το παιδί του δεν το είχε αποκαλύψει σε κανέναν.
– Μόλις μίλησα με έναν άγιο, ομολόγησε μετά.
Από το βιβλίο του Ιωάννη Μαρουσιώτη, «Όσα είδα και άκουσα από τον Γέροντα Πορφύριο», εκδόσεις Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Μήλεσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου