Ο όσιος Ισαάκιος, ο Ομολογητής

Στη διάρκεια της βασιλείας του Ουάλη (364-379) οι Άρειανιστές είχαν εξαπολύσει απηνή διωγμό κατά της Ορθοδοξίας, με σύνεργό τους τον αυτοκράτορα. Ο Ισαάκιος, ένας οικιστής της ερήμου, πληροφορηθείς τον διωγμό των χριστιανών, άφησε την έρημο (στη Συρία) και μετέβη στην

 Κωνσταντινούπολη, για να ενισχύσει τούς πιστούς και να ελέγξει τους αιρετικούς. Σχεδόν ταυτόχρονα ο αυτοκράτορας Ουάλης προήλασε με τον στρατό του βόρεια εναντίον των Γότθων, οι οποίοι είχαν κατέβει από τον Δούναβη προς την Θράκη.

Ο ερημίτης Ισαάκιος παρουσιάστηκε στον Ουάλη και του είπε: «Μεγαλειότατε, άνοιξε τις εκκλησίες των Ορθοδόξων και ο Θεός θά ευλογεί τον δρόμο σου». Περιφρονώντας τον γέροντα, ο αυτοκράτορας συνέχισε τον δρόμο του. Την επομένη ο γέροντας έσπευσε πάλι ενώπιόν του και επανέλαβε την προειδοποίηση. Ό αυτοκράτορας κοντοστάθηκε γιά να τον ακούσει, αλλά ο σύμβουλός του (πραιπόσιτος ), ένας Αρειανιστής, τον απέτρεψε. Την τρίτη ημέρα έτρεξε ξανά ο Ισαάκιος και αυτή τή φορά άρπαξε τό χαλινάρι του αλόγου του αυτοκράτορα και τον Ικέτευε να αφήσει ελεύθερη την Εκκλησία του Θεού• μάλιστα τον απείλησε ότι, αν ενεργούσε αντίθετα προς την προειδοποίηση, η Θεία Δικαιοσύνη θά τον έβρισκε.

Εξοργισμένος ο Ουάλης πρόσταξε να πετάξουν τον γέροντα μέσα σε χαράδρα γεμάτη λάσπη και αγκάθια. Όμως τρεις άγγελοι εμφανίστηκαν και τον τράβηξαν έξω. Ξανά, την τέταρτη ημέρα, παρουσιάστηκε ο άγιος στον αυτοκράτορα και προφήτευσε σ’ αυτόν ένα φρικτό τέλος, αν δεν επέτρεπε στους Ορθοδόξους να εκκλησιάζονται ελεύθερα. Είπε: «Σ’ εσένα μιλώ, αυτοκράτορα! Θά οδηγήσεις τον στρατό σου εναντίον των βαρβάρων, αλλά δεν θά μπορέσεις να αντιμετωπίσεις την επίθεσή τους• θά υποχωρήσεις και εκείνοι θά σε συλλάβουν και θά σε κάψουν ζωντανό». ’Έτσι ακριβώς έγινε.

Οι βάρβαροι αποδεκάτισαν τα αυτοκρατορικά στρατεύματα και ο αυτοκράτορας διέφυγε μαζί με τον πραιπόσιτο σε αχυρώνα, όπου κρύφτηκαν. Όμως τούς ανακάλυψαν, περικύκλωσαν τον αχυρώνα και του έβαλαν φωτιά, με αποτέλεσμα να καούν ζωντανοί ο αυτοκράτορας και ο πραιπόσιτος .

Μετά τον θάνατο του Ουάλη, ανέλαβε τα σκήπτρα της αυτοκρατορίας ο Θεοδόσιος ο Μέγας, ο οποίος στέφθηκε αυτοκράτορας. Ο Θεοδόσιος, πληροφορηθείς τα σχετικά με την προφητεία και τήν επαλήθευσή της, κάλεσε τον Ισαάκιο και υποκλίθηκε μπροστά του.

Όταν πλέον βασίλευσε η ειρήνη στην Εκκλησία και οι Αρειανιστές είχαν εξοριστεί, ο γέροντας Ισαάκιος επιθυμούσε να επιστρέφει στην έρημό του, αλλά πείσθηκε να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη. Κάποιος συγκλητικός ονόματι Σατορνίνος έκτισε μοναστήρι γιά τον γέροντα, όπου έζησε ασκητικό βίο μέχρι την κοίμησή του, επιτελώντας πολλά θαύματα.

Τό μοναστήρι πλημμύρισε με μοναχούς κι έγινε ονομαστό . Πριν αποδημήσει εις Κύριον ο άγιος Ισαάκιος όρισε ηγούμενο τον υποτακτικό του Δαλμάτιο, ο οποίος αργότερα έδωσε το όνομά του στο μοναστήρι, ως κτήτορας αυτού. Ο θεάρεστος ερημίτης Ισαάκιος εισήλθε στην αιωνιότητα το έτος 383, γιά να χαίρει πάντοτε, θεώμενος το άρρητον κάλλος του Προσώπου του Θεού.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Πηγή