Όσα είναι κάτω από τον ουρανό είναι μάταια

Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτου.

Ρώτησαν κάποτε ἕναν Γέροντα, τί εἶναι ματαιότης; Καί τί ἀπάντησε; «Ὅσα ὑπό τόν οὐρανόν». Ὅσα εἶναι κάτω ἀπό τόν οὐρανό εἶναι μάταια. 

Τίποτα δέν ἀξίζει, γιά νά προσκολληθεῖς καί νά ἀποθησαυρίσεις ἐκεῖ τήν ψυχή σου, τήν καρδιά σου, τίς ἐλπίδες σου. Τό μόνο πού πρέπει καί ἀξίζει νά προσκολληθεῖς εἶναι ὁ Χριστός. 

Ὅλα τά ἄλλα κατά τήν φύση τους εἶναι μάταια. Δέν ὑπῆρχαν πάντα, κάποια στιγμή ἦρθαν στήν ὕπαρξη καί κάποια στιγμή θά χαθοῦν ὅλα. Ὅ,τι ἔχει ἀρχή, ἔχει καί τέλος. Ὁ Θεός δέν ἔχει ἀρχή καί δέν ἔχει καί τέλος καί σ’ Αὐτόν πρέπει νά προσκολληθοῦμε, γιά νά μήν ἔχουμε κι ἐμεῖς τέλος κακό, τέλος αἰώνιο κακό. 

Φυσικά ὁ ἄνθρωπος δέν θά ἔχει τέλος. Ὅσο κι ἄν θέλει νά ἐξαφανιστεῖ, δέν μπορεῖ νά ἐξαφανιστεῖ. Ἐμεῖς καταδικάσαμε τόν Θεό στόν θάνατο, λέει ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς, καί ὁ Θεός μᾶς καταδίκασε στήν ἀθανασία. Δέν μπορεῖς νά ἐξαφανιστεῖς, ὅ,τι κι ἄν κάνεις, θά ὑπάρχεις.