Γιατί δεν εμφανίζεται και σε μας ο Θεός, για να τον πιστεύσουμε με σιγουριά;

Ο Θεός δεν εμφανίζεται άμεσα, γιατί τότε θα μας έπιανε τρόμος και δεν θα τον πιστεύαμε ελεύθερα, αλλά εξαναγκαστικά.

Τότε, σίγουροι για την ύπαρξη παντεπόπτη και δίκαιου κριτή, θα 

πράτταμε το καλό όχι από αγάπη για το Θεό, αλλά από το φόβο της κολάσεως.

Ο Θεός δε θέλει να Τον φοβόμαστε και να Τον τρέμουμε, αλλά να τον αγαπάμε με ανιδιοτέλεια, όπως τα παιδιά αγαπούν τους γονείς τους.

Μπορείς, εσύ, να πεις σε ένα συμμαθητή σου: γίνε έμπιστος φίλος μου, γιατί διαφορετικά θα σε χτυπήσω;

Ή να του πεις: αγάπησέ με και θα σου δώσω πολλά λεφτά; Όχι βέβαια.

Η πραγματική αγάπη δεν επιβάλλεται, ούτε εξαγοράζεται, αλλά προσφέρεται ελεύθερα. Ο Θεός δεν είναι δυνάστης και καταπιεστής, αλλά πατέρας, που αγαπάει απεριόριστα τα παιδιά Του και σέβεται την ελευθερία τους.

Αν εμφανιζόταν σε μας σήμερα ο Θεός, κι εμείς δεν ακολουθούσαμε το νόμο Του, τότε θα ήμασταν αδικαιολόγητοι και η τιμωρία μας θα ήταν πολύ μεγάλη. Επίσης, αν ο Θεός επικοινωνούσε μαζί μας και εμείς δεν ήμασταν ταπεινοί, τότε θα μας κυρίευε ο εγωισμός.

Ο Θεός κρύβει την άπειρη σοφία Του και την άπειρη αγάπη Του από εμάς τους μικρούς ανθρώπους και για το λόγο ότι εμείς λόγω εγωισμού θα κρίναμε και θα ελέγχαμε το Θεό για τα έργα Του και τη σωτήρια ενανθρώπησή Του. Δυστυχώς και τώρα ασεβούμε και κάνουμε παρατηρήσεις στο Θεό. Δεν κάνει π.χ. καλά που παίρνει από τη ζωή αυτή τα μικρά παιδιά ή που δεν τιμωρεί παραδειγματικά τους εγκληματίες ή που δε μας βοηθά κατά το θέλημά μας κτλ.

Ο Χριστός, όταν ο δύσπιστος Θωμάς πίστευε στην Ανάστασή Του, του είπε: «Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιωαν. 20,29). Εμείς είμαστε αυτοί οι μακάριοι, που δεν είδαμε το Χριστό και Τον πιστεύσαμε. Η πίστη η δική μας δε στηρίζεται στην άμεση θέα του Χριστού, αλλά στα πνευματικά βιώματα, που ζούμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, στη λατρεία του Θεού και στην προσευχή. Στους βίους των αγίων έχουμε καταγεγραμμένες πολλές θαυμαστές εμπειρίες και βιώματα επικοινωνίας με το Θεό.

Πηγή