Μας διηγόταν ο Παφνούτιος ο μαθητής του [Οσίου Μακαρίου του Αλεξανδρινού], ότι κάποια μέρα μια ύαινα πήρε το νεογνό της, που ήταν τυφλό, και το έφερε στο Μακάριο· και αφού χτύπησε την πόρτα της αυλής με το κεφάλι, μπήκε ενώ αυτός καθόταν έξω και έριξε στα πόδια του το νεογνό.
Το πήρε λοιπόν ο Άγιος και αφού έφτυσε στα μάτια του, ευχήθηκε και αμέσως ήρθε το φως του.
Και αφού το θήλασε η μάνα του, το πήρε κι έφυγε. Και την άλλη μέρα έφερε στον Άγιο ένα δέρμα μεγάλου προβάτου. Και όπως μου είπε η μακάρια Μελάνη, έλαβε εκείνη από το Μακάριο ως δώρο εκείνο το δέρμα.
Και τι το θαυμαστό, αν αυτός που ημέρωσε τα λιοντάρια με το Δανιήλ, συνέτισε και την ύαινα;
Από το βιβλίο του Παλλαδίου, Λαυσαϊκή Ιστορία. Μετάφραση Μοναχός Συμεών, έκδοση Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα, Άγιον Όρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου