Μια άλλη πνευματική της κόρη διηγούνταν. Η μητερούλα [η Μεγαλόσχημη Μοναχή Σεπφώρα] τον καιρό αυτό ήταν τυφλή και μια φορά μου λέει: Δώσε μου μια βελόνα, θα ράψω τώρα.
Η ρωσίδα Μεγαλόσχημη Μοναχή Σεπφώρα (1896-1997).
Φέρνω μια βελόνα και της λέω: Μητερούλα, θα σου ράψω εγώ. Πήρε από τα χέρια μου τη βελόνα και πέρασε την κλωστή στην τρύπα της βελόνας. Αφού σου είπα θα ράψω εγώ η ίδια, λέει, και κάθεται και ράβει.
Βγήκα έξω από το κελλάκι της και σκέφτομαι: Εγώ που βλέπουν τα μάτια και δυσκολεύομαι, και αυτή η τυφλή πώς θα ράψει εκεί;
Μόλις το σκέφτηκα ξαφνικά με φωνάζει. Μπαίνω μέσα. Είχε στα χέρια της μια πετσέτα με ρίγες και μου λέει: Πετσέτα είναι αυτή; Λέω ναι. Πετσέτα με ρίγες είναι; Με ρίγες απαντάω… Αυτή η ρίγα είναι μπλε; Ναι. Αυτή είναι πράσινη και αυτή κόκκινη και αυτή άσπρη; Ναι!
Τότε κατάλαβα πως αυτή βλέπει περισσότερο με τα μάτια της ψυχής της και συγκλονισμένη κάθησα και την έβλεπα που έραβε πολύ καλύτερα από μένα!
Από το βιβλίο «Η Μητερούλα Σεπφώρα» των εκδόσεων «Ο Άθωνας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου