Παραμονές Χριστουγέννων πέρυσι, μου ήρθε μια επιστολή από την «κόκκινη ζώνη του Χαλεπίου». Την υπέγραφε ένας Συρορθόδοξος ιερέας, ο πατήρ Μπέτρο Κάσις, σπουδαγμένος στη Θεσσαλονίκη, με την παράκληση να δημοσιευθεί στην «Κ» ως χριστουγεννιάτικη
«ευχετήρια κάρτα», προς τους Έλληνες ομοθρήσκους και περιέγραφε το δράμα των χριστιανών στην πατρίδα του.
Ο πόλεμος μαινόταν στη Συρία και στο Χαλέπι οι μάχες διεξάγονταν «σώμα με σώμα», με τις γειτονιές, τους δρόμους και τους ορόφους των πολυκατοικιών να αλλάζουν «χέρια» κάθε τόσο.
Ο ίδιος μόλις είχε γλιτώσει, σοβαρά τραυματισμένος, από μια εναντίον του απόπειρα δολοφονίας και έγραφε μεταξύ άλλων:
«...Από 200.000 πιστοί χριστιανοί, σήμερα μείναμε γύρω στις 35.000 με 40.000. Σε λίγες ημέρες έχουμε Χριστούγεννα. Πριν από δύο ή τρεις εβδομάδες, η κατάσταση ήταν πάρα πολύ δύσκολη, όμως σήμερα και μετά την απελευθέρωση του ανατολικού Χαλεπίου, μπορούμε να δούμε φως στο τούνελ. Μερικοί λένε ότι θα γυρίσουν στην αγαπημένη πόλη τους. Ομως πού θα δουλέψουν; Κανείς δεν ξέρει. Πώς θα χτίσουμε ό,τι καταστράφηκε; Πώς θα ανορθώσουμε ανθρώπους και κτίρια, κοινωνία και Παιδεία; Δεν έχω απάντηση...».
Για τη συνέχεια kathimerini
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου