Δεν μπορούμε να έχουμε τον Χριστό χωρίς την Παναγία μας

Όσοι πιστοί έζησαν την παρουσία της Παναγίας μας και γνώρισαν την βιοτή της, αυτοί μπόρεσαν να καταλάβουν την ανεπανάληπτη αξία της προσφοράς της στο ανθρώπινο γένος. 

Και δεν είναι μόνο οι Απόστολοι και οι πρώτοι πιστοί της Χριστιανικής Κοινότητος της Ιερουσαλήμ εκείνοι που την γνώρισαν, αλλά και στους μετέπειτα αιώνες, όλοι οι Άγιοι, οι Δίκαιοι, οι Όσιοι που εγκατέστησαν την παρουσία Της στην σκέψη τους, στην καρδιά τους στην ύπαρξή τους ολόκληρη. Μπροστά της νοιώθουμε όλοι παιδιά Της, αφού Εκείνη δέχτηκε να γίνει Μητέρα του Χριστού μας, Εκείνου που δεν ντρέπεται να μας αποκαλεί αδέλφια Του, όπως λέει ο Απ. Παύλος. Αυτή η αδελφική σχέση μας με τον Χριστό δίνει το θάρρος να την αποκαλούμε Μητέρα μας και Μητέρα όλου του κόσμου. Καταλαβαίνει λοιπόν εύκολα κανείς το γιατί η Παναγία μας έγινε ένα αγαπημένο Πρόσωπο για κάθε πιστό ανεξάρτητα από το Ήθος του, το μορφωτικό του επίπεδο, την αξία και την κοινωνική του θέση.

Κανείς άνθρωπος δεν αισθάνθηκε την δυσκολία ν΄ ακουμπήσει τους καημούς και τους πόθους Του επάνω στην φοβερή της προστασία και κανείς δεν βρέθηκε στην γη που να μην ομολογήσει την αμέριστη βοήθεια και προστασία που του χάρισε. Έτσι εξηγείται το φαινόμενο κατά το οποίο κανείς άνθρωπος δεν συγκέντρωσε ποτέ τόσα κοσμητικά επίθετα, όσα η Παναγία μας. Όσοι οι πιστοί δια μέσου των αιώνων τόσες και οι μακάριες εκείνες προσφωνήσεις. Όλοι αποδίδουν στην ΠΡΩΤΗ μετά τον ΕΝΑ στην Θεογεννήτρια Μαριάμ, τον άπειρο και απεριόριστο σεβασμό και την Τιμητική τους προσκύνηση, και θεωρούν ιδιαίτερη ευλογία να προστρέχουν στην χάρη της και να επικαλούνται την «ταχινήν και οξείαν αντίληψην» Της. Μάλιστα η Θ.Λειτουργία χαρακτηρίζεται από τις προσευχές μας προς Εκείνην που η πρεσβεία της έχει μεγάλη δύναμη στον Θρόνο του Θεού.

Η Παναγία μας είναι εκείνη η οποία είχε προεκλεχθεί για να γίνει κατοικία του Παμβασιλέως Χριστού και Θεού των όλων. Είναι εκείνη που εκπροσωπεί ολόκληρο το ανθρώπινο γένος στην ευχαριστία του προς Τον Θεό, για το γεγονός της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου, και της μεγάλης ευεργεσίας που επέφερε αυτή στους ανθρώπους. Είναι η μία, η σίγουρη ευχαριστία μας, γι΄ αυτό και το Θεομητορικό πρόσωπο έχει την πρώτη και άμεση σχέση με τα Χριστούγεννα αφού δεν μπορούμε να έχουμε τον Χριστό χωρίς την Παναγία μας. Γι΄ αυτό την ημέρα των Χριστουγέννων η Εκκλησία μας με την υμνολογία Της αναφέρεται στην Μητέρα Του Θεού και ιδιαίτερα Την Δεύτερη ημέρα της Δεσποτικής Εορτής είναι «Σύναξη» αφιερωμένη σ΄ Εκείνην που γέννησε τον Σωτήρα.

Σε όλη αυτή λοιπόν την Πανηγυρική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων που λάμπει από το άστρο της Βηθλεέμ από τις παρουσίες των Μάγων των Αγγέλων και των Ποιμένων δεν πρέπει να ξεχνούμε την Κυρία Θεοτόκο. Ας την παρακαλούμε να πρεσβεύει στον Υιό και Θεό Της για «προκοπήν βίου και πίστεως και συνέσεως πνευματικής» να ευλογεί τους κόπους μας, να μας βοηθά να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές Του Κυρίου, να μας αξιώσει της χαράς του Παραδείσου. Κυρίως όμως να αγαπήσουμε τον Χριστό και να τον αναγνωρίσουμε ως Θεό και Σωτήρα μας.

Πηγή