Γράφει ο Καθηγούμενος Πορφύριος της Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Βέροιας
Ειλικρινά, χαίρομαι περισσότερο όταν υπάρχει κριτική σε κάτι που εκφράζουμε παρά όταν υπάρχει σιωπή, που κρύβει πολλές ενοχές.
Ειλικρινά, λοιπόν, χάρηκα την τόσο ωραία κριτική επίθεση στην κριτική μας.
Ειλικρινά, Κύριε συντάκτα, Σας γνωρίζω και γενικώς μας αρέσει ο τρόπος και που γράφετε και πού μιλάτε. Παλαιότερα, σας στείλαμε και κάτι φτωχό δικό μας, αλλά δεν μπήκατε στον κόπο ούτε καν να μας απαντήσετε αν λάβατε τα αποσταλλέντα.
Αλλά, όπως ξέρετε, όταν εκδίδουμε, εκδιδόμαστε, όπως έλεγαν παλαιοί, και συνεπώς κρινόμαστε. Τα καλλιτεχνικά σας δημιουργήματα δεν τα γνωρίζω.
Γιατί λοιπόν δεν δέχεστε την κριτική; Νομίζετε ότι έτσι αυθαιρέτως πήραμε χαρτί και μολύβι και καθήσαμε να σας κρίνουμε;
Πού βρήκαμε τον σχετικό Φάκελλο, όταν απαγορεύεται να πωληθεί στο εμπόριο, όπως αναφέρεται στο τέλος του;
Δεν Σας κάνει εντύπωση το ότι η Μητρόπολη Βερροίας, με την οποία όπως καυχάσθε έχετε υιικές σχέσεις μοίρασε δηλώσεις επιστροφής στον Κυριακάτικο Εκκλησιασμό; Δεν Σας προβληματίζει;
Ο τίτλος «τρικυμία» δεν είναι καθόλου ούτε δηκτικός, δηλαδή δεν δαγκώνει, ούτε επιθετικός. Είναι η «αποκωδικοποίηση» του κατακλυσμού, που βάλατε σαν εξώφυλλο. Βλέπετε, η ελληνική γλώσσα έχει γιά κάθε λέξη περισσότερες από μία έννοιες. Κατακλυσμός =Τρικυμία. Γιατί Σας στενοχωρεί, λοιπόν;
Αυτό το συνεχές «Άγιε Καθηγούμενε» είναι σαν να με στριμώχνετε στην γωνία και με καρφώνετε. Πώς εσείς, ένας θεολόγος εγνωσμένου κύρους δέχεστε να ενεργείτε τόσο επιθετικά;
Μόλις πριν από λίγο συναντήθηκα με σπουδαίο ιεράρχη της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος μας είπε ότι με τον τρόπο που χρησιμοποιείται ούτε τα άλλα θρησκεύματα τα μαθαίνουν τα παιδιά.
Πόσοι μαθητές κράτησαν τα βιβλία και πόσοι τα γύρισαν;
Σε πόσα σχολεία γυρνούσαν οι καθηγητές και απειλούσαν γονείς και μαθητές ότι θα έχουν συνέπειες;
Ο μανικός εραστής Θεός, αγαπητέ θεολόγε, θα έπρεπε να ξέρεις ότι είναι πράος και ήσυχος και γλυκύς. Και δεν τρέχει στους δρόμους μεθυσμένος. Βέβαια, στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε και προφήτη που παντρεύτηκε πόρνη.
Αλλά και ο προφήτης ήξερε ότι παντρεύτηκε πόρνη και η πόρνη ήξερε ότι την παντρεύτηκε προφήτης. Αυτού του είδους οι ερωτολογίες δεν έχουν καμία σχέση με το πνεύμα της Εκκλησίας. Ας σοβαρευτούμε.
Αυτό γιά το υποσυνείδητό μου, πρώτον θα σας πω ότι ο όρος δεν υπάρχει στην ορθόδοξη ησυχαστική θεολογία. Και δεύτερον θέλω να Σας πως ότι προσπαθώ, από παιδιί, να εξομολογηθώ τα «κρυπτά και φανερά της καρδίας μου».
Αν εσείς διακρίνετε και κάποιο πάθος μου, που όπως νομίζετε δεν το ερεύνησα και δεν το εξομολογήθηκα, παρακαλώ να μου το πείτε και δημόσια. Και θα Σας είμαι ευγνώμων γιά τις υποδείξεις. Ειλικρινά.
Ρωτάτε γιά την παιδαγωγική μας εμπειρία. Λοιπόν, ποτέ μου δεν θέλησα να διδάξω, γιατί φοβάμαι την αγάπη των παιδιών. Ειλικρινά. Τα παιδιά κερδίζουν τον δάσκαλο, και δεν θα το άντεχα. Εσείς σαν παιδαγωγός ίσως τα ξέρετε καλύτερα.
Ώς προς την ορθογραφία των διπλών συμφώνων στις λέξεις, επιτρέψτε μας να χρησιμοποιούμε τον παλαιό τύπο, όπου τα διπλά γράμματα είχαν και αυτά την σημασία τους. Δεν ξέρετε ότι αυτές οι λέξεις παλαιότερα είχαν διπλό το λ;
Αυτό, το ότι δηλαδή η έγκριση θεωρείται καί επιβολή, μας βρίσκει τελείως ξένους. Μην ξεχνάτε, ως θεολόγος, ότι και οι αιρέσεις κάποτε είχαν σπουδαίες εγκρίσεις. Και μάλιστα αυτοκρατορικές.
Και γιά να τελειώνει αυτή η αντιπαράθεση, θα ήθελα να Σας προτείνω κάτι. Κάντε την προσευχή Σας, εξομολογηθείτε στον πνευματικό Σας, και αν έχετε ησυχία στην καρδιά σας, ε, τότε έχετε απολύτως δίκαιο γιά όσα μας καταλογίζετε.
Εμείς, επειδή ίσως να ακούμε περισσότερες φωνές, παιδικές, γονέων κλπ, και επειδή ίσως να μας πονάει το ότι χάσαμε τον μπούσουλα, βλέπουμε κάπως αλλοιώς τα πράγματα.
Κάποτε, πολύυυ παλιά, σε ένα γυναικείο μοναστήρι με κάποιους φοιτητές τότε είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα ... Οι εξελίξεις δεν μας διέψευσαν, αγαπητέ ...
Το άρθρο 9 της επιθέσεώς σας είναι πολύ σκληρό. Πληγωθήκατε και το δείχνετε. Αλλά, σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν.
Είστε θεολόγοι. Διδάξτε ότι δίνει Θεό. Καθαρά και ξάστερα. Δίχως μπερδέματα. Έχετε εσείς τά εύσημά σας.
Μήπως και εμείς κάτι τελοσπάντων είμαστε; Αν και θεωρώ πως είμαι μηδενικό. Ειλικρινά. Μην βγάζετε τις προσωπικές σας αγωνίες στα παιδιά.
Δώστε τους καθαρή τροφή. Αυτό γιά τις φυγόκεντρες δυνάμεις θα το δείξει ο χρόνος, που είναι γιά όλους μας σκληρός δικαστής.
Και αυτό γιά το ξεθυμασμένο αλάτι μας άρεσε. Μωρία έχουμε και μάλιστα μεγάλη. Τρέλλα, αλλά γιά κάτι που μακάρι να το βρείτε και εσείς.
Ευχαριστούμε το Πρακτορείο "ΡΟΜΦΑΙΑ" που τώρα δρα πράγματι σαν ρομφαία δίστομος, δηλαδή κόβει και από τις δύο μεριές.
Και κλείνοντας, κλείνουμε το θέμα, και, προφανώς δεν θα μαζέψουμε υπογραφές γιά να σας πείσουμε γιά όσα λέμε. Εμείς δεν είπαμε ότι δεν υπάρχει κόπος και πόνος, αν θέλετε, στο πόνημά σας.
Τα βλέπουμε αυτά, αλλά ακούμε και παιδιά και γονείς, που λεν ότι ο δικός τους ο κόπος πάει χαμένος.
Κάποτε στην Θεσσαλονίκη οι ενορίες ήταν μελίσσια. Και η βασίλισσα πέταξε ... Το είχαμε πει ...
Δεν έχουμε πρόθεση προσωπικής επίθεσης, αλλά, ναι το τσιγάρο μας ενοχλεί... Να είστε καλά. Καλή Σαρακοστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου