Είναι άραγε οι δυσκολίες στο γάμο μεγαλύτερες από τις δυσκολίες στην αγαμία; Εδώ που τα λέμε, είτε μπούμε στο ένα, δηλαδή στον γάμο, είτε μείνουμε στο άλλο, δηλαδή στην αγαμία, θα έχουμε τις δυσκολίες μας. Και το ένα και το άλλο έχουν τις δυσκολίες τους.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να μπορέσει κανείς λίγο-λίγο να καταλάβει πού καλείται, πού θα μπορέσει ασφαλέστερα –αυτό το τονίζουν πολύ οι Πατέρες– να μείνει με τον Θεό, να λατρεύσει τον Θεό και να επιτύχει την τελική κοινωνία και ένωση με τον Θεό.
Πάντως, κατ’ αρχήν και γενικά, η αγαμία όχι μόνο είναι δύσκολη, αλλά είναι και επικίνδυνη. Και ας μου επιτραπεί να πω ότι πάρα πολύ πρέπει κανείς να το σκεφθεί, προκειμένου να ακολουθήσει τον άγαμο βίο. Πάρα πολύ. Πρέπει κατ’ αρχήν να είναι σίγουρος κανείς, όσο είναι δυνατόν, ότι τον καλεί ο Θεός σ’ αυτή τη ζωή. Επίσης, να είναι κάπως σίγουρος ότι είναι αποφασισμένος να σηκώσει τις δυσκολίες που θα συναντήσει σ’ αυτόν τον βίο, τον άγαμο. Προπαντός, πολύ πρέπει κανείς να εξετάσει, να ερευνήσει, για ποιον λόγο θέλει να μείνει άγαμος. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εκείνες που μένει κανείς άγαμος, διότι έχει πάρει γενικότερα μια λανθασμένη στάση απέναντι στη ζωή. Δεν το έχει συνειδητοποιήσει ο ίδιος αυτό, με αποτέλεσμα να νομίζει ότι είναι ο πιο κατάλληλος για τον άγαμο βίο. Έτσι, τον ακολουθεί, με όλα τα δυσάρεστα επακόλουθα που παρουσιάζονται έπειτα στη ζωή του. Πρέπει επομένως κανείς πάρα πολύ να προσέξει.
Όταν βέβαια καλείται κάποιος από τον Θεό, και αισθάνεται επίσης ότι βαστούν τα κότσια του και βλέπει, αφού έχει ερευνήσει, ότι ο σκοπός για τον οποίο αποφασίζει να μείνει άγαμος είναι όντως ξεκαθαρισμένος σκοπός, είναι όντως κατ’ ενώπιον Θεού σκοπός, και έτσι παίρνει τη γενναία αυτή απόφαση, τότε χαρά σ’ αυτόν. Αλλά επιτρέψτε μου να πω –δεν ξέρω αν πέφτω έξω– ότι πάρα πολύ λίγοι, όχι γενικά μεταξύ των ανθρώπων αλλά μεταξύ των αγάμων, είναι εκείνοι οι οποίοι κάπως έτσι έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα πάνω στο θέμα αυτό. Και γι’ αυτό, πάρα πολύ λίγοι είναι εκείνοι οι οποίοι απολαμβάνουν, αν επιτρέπεται να πούμε, τα αγαθά της αγαμίας.
Αρκετοί ακολουθούν τον άγαμο βίο με κάποια υστεροβουλία, δηλαδή ξεκινώντας από μια λανθασμένη σκέψη και τακτική. Ακολουθούν τον άγαμο βίο, διότι θέλουν απλώς και μόνο να ξεφύγουν από τον ζυγό του γάμου. Ένας που φρονεί έτσι θα μπορέσει να γίνει άνθρωπος; Μέσα στον γάμο λίγο πολύ, θέλει δεν θέλει, κάπως θα τορνευτεί· μένοντας έξω από τον γάμο πού θα τορνευτεί; Έξω από τον γάμο είναι μονάδα κανείς, και είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορεί να έχει κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να στέκεται ενώπιον του Θεού καθαρός και αγνός και να έχει κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους, όπως συμβαίνει με μερικούς ασκητές, οι οποίοι εγκατέλειψαν τον κόσμο και τα πάντα και απομονώθηκαν εκεί που απομονώθηκαν, αλλά δεν λείπει από την καρδιά τους ούτε ένας άνθρωπος. Είναι αμφίβολο αν ποτέ σημερινά ανδρόγυνα έχουν τέτοια κοινωνία μυστική, τέτοια αγάπη μυστική, όση κοινωνία έχει ένας ασκητής με κάθε άνθρωπο.
Η μεγάλη λοιπόν δυσκολία στην αγαμία είναι το να πετύχει η αγαμία, όπως και στον γάμο, όπως λέγαμε, το να πετύχει ο γάμος. Το θέμα είναι αν η αγαμία αυτή είναι ευλογημένη από τον Θεό, εάν η αγαμία αυτή είναι δώρο από τον Θεό, εάν η αγαμία αυτή είναι, αν θέλετε να πούμε και έτσι, δώρο στον Θεό. Μένει δηλαδή κανείς άγαμος για τον Θεό. «Ναι, Κύριέ μου. Για την αγάπη σου θα ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο». Όπως λέγαμε την άλλη φορά, θυμάστε, ότι θυσιάζει κανείς μερικά αγαθά, για να πάει κάπου αλλού, που έχει άλλα, τρόπον τινά, ανώτερα. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι ο γάμος αποτελεί ένα συνεχές λιμάνι, ενώ ο άγαμος βρίσκεται συνεχώς στη φουρτούνα. Αφήνει, τρόπον τινά, κανείς τα αγαθά του λιμανιού και ξανοίγεται μέσα στο πέλαγος. Αλλά εάν είναι παλικάρι, θα βρει πολλά άλλα καλά πέρα από το λιμάνι.
Η δυσκολία λοιπόν είναι το να πετύχει η αγαμία, και το θέμα είναι κατά πόσο είναι ευλογημένη από τον Θεό, είναι δώρο του Θεού, είναι δώρο στον Θεό.
Εάν δεν πετύχει η αγαμία, τότε τα πράγματα είναι πάρα πολύ άσχημα. Πρέπει να το ομολογήσουμε, ότι μέσα στον κόσμο η αγαμία είναι αρκετά δύσκολη για πολλούς και διαφόρους λόγους, για να μην πούμε αδύνατη, και γι’ αυτό πρέπει κανείς να είναι πάρα πολύ προσεκτικός.
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, «Εφηβεία, γάμος, αγαμία», τόμος Β’, Πανόραμα Θεσσαλονίκης 2004, σελ. 80 (αποσπάσματα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου