Ο Χαραλάμπης ο Δια Χριστόν Σαλός και ένα περίεργο περιστατικό όπως το έζησε ο κ. Ιωάννης Ανδριόπουλος.
Ένα βράδυ του άναψα τη φωτιά και κάθισα να του κάνω παρέα. Αποκοιμήθηκε όμως ο Χαραλάμπης, και μετά από λίγο τον άκουσα πού έλεγε:
-Χρήν χρέν μη χρέν ναί χρέν.
-Τις ει;
-Αρχιστράτηγος!
-Τι ζητάς;
-Δεν ανοίγει.
-Ποιοι είναι αυτοί πού κολάζονται;
-Μάγοι, μάγισσες και αυτοί πού δεν ελεούν.
-Ποιόν να ελεήσουν;
-Το ζητιάνο.
-Ποιος είναι ο ζητιάνος;
Πετάγομαι εγώ και του λέω:
- Παπουλάκη, είναι ο Χριστός!
Αμέσως ξύπνησε και μου λέει:
- Λύθηκε το πρόβλημα.
Αυτή ή συζήτηση πού είχε ο Χαραλάμπης στον ύπνο του και, κατ’ οικονομία Θεού, πήρα μέρος κι’ εγώ, πού ήμουν ξύπνιος, με συγκλόνισε και αναλύθηκα σε πολλά δάκρυα.
Από το βιβλίο, «Χαραλάμπης ο Δια Χριστόν Σαλός».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου