Πριν φύγει για μοναχός στην Ιερά Μονή του Διονυσίου – Αγίου Όρους, ο ευλαβής και ενάρετος μοναχός πατήρ Θεόκτιστος Διονυσιάτης (1926–1995) πήγε πρώτα να προσκυνήσει την Μεγαλόχαρη της Τήνου. Διηγείται ο ίδιος με συγκίνηση:
«Στις 15 Αυγούστου του 1957 βρισκόμουν στην Τήνο, στη χάρη Της. Τότε είδα την Παναγία μας, μαυροφορεμένη να πετάει μέσα στον ναό την ημέρα της πανηγύρεως και να ευλογεί τον λαό. Την είδε όλος ο κόσμος και τα μάτια μας έτρεχαν βροχή από δάκρυα χαράς και κατανύξεως. Όλοι οι χριστιανοί φώναζαν: “Παναγία μας! Παναγία μας, σώσε μας!... Ελέησέ μας!...”. Έλεγα κι εγώ τότε, δακρυσμένος: “Πω! Πω! Ποιος είμαι εγώ που αξιώνομαι να δω την Παναγία μας; Εγώ, ο αμαρτωλός, ο άσωτος, ο διεφθαρμένος της κοινωνίας!...”.
»Μυστήρια και απερίγραπτα πράγματα έχει η πίστη μας. Χαρά σ’ αυτόν που πιστεύει και αγαπά τον Θεό. Πολλά θαύματα γίνονται τότε. Μεγάλη δουλειά να πιστεύεις στον Θεό και το έλεός Του!».
※
Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου (1952–2014): «Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του 20ού αιώνος», Τόμ. Γ΄, σελ. 1393, Εκδόσεις «Μυγδονία», Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος 20111.
Επιμέλεια ανάρτησης: π. Δαμιανός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου