Του π.Γεωργίου Κονισπολιάτη
Στα τέλη του 20ου αιώνα και στις αρχές γνωρίζουμε δύο στρατιώτες που έδωσαν την ζωή τους για τον Χριστό και για την Αγία Ορθόδοξη εκκλησία.
Ο ένας είναι ο Ευγένιος Ροντιόνωβ που σφαγιάστηκε από τσετσένους Ισλαμιστές γιατί αρνήθηκε να αφαιρέσει τον Σταυρό του (ΕΔΩ)και ο άλλος είναι ο δόκιμος μοναχός Ρωμανός(Μαλίσεβ, 1970-1994) που μαρτύρησε στην Βοσνία στις 2 Οκτωβρίου 1994.
Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 1970 στην πόλη Κιρώβ της Ρωσίας.Στα 17 του χρόνια αφού βαπτίστηκε έγινε δόκιμος στην Μονή του Βαλαάμ που μόλις είχε ξανανοίξει μετά από πενήντα χρόνια.Ήταν νέος με ταλέντο στην ζωγραφική και στην αγιογραφία.Όταν άκουσε στην τηλεόραση ότι οι Ορθόδοξοι Σέρβοι αδελφοί πολεμούνται από τους Βόσνιους μουσουλμάνους και τους Κροάτες καθολικούς θέλησε να καταταχθεί ως εθελοντής στον σερβικό στρατό.
Ήρθε στον πνευματικό του πατέρα και είπε για την απόφασή του. «Όχι», απάντησε ο πνευματικός του πατέρας. Αυτό δεν είναι για εσένα.Ο Κύριος σου έχει δώσει ταλέντο, Μείνε στο μοναστήρι!
«Δεν μπορώ, πατέρα, η ψυχή πονάει για τους Ορθόδοξους αδελφούς θέλω να τους βοηθήσω».
«Αν πάς στη Βοσνία, δεν θα επιστρέψεις.Μείνε καλύτερα στο μοναστήρι!»
Και ο Ρωμανός έμεινε. Συνέχισε να εργάζεται. Μια μέρα μια επιστολή από το Άγιο Όρος ήρθε στο μοναστήρι, Καλούσαν τον Ρωμανό να αγιογραφήσει ένα τέμπλο στο Άγιο Όρος. Ο πνευματικός του πατέρας τον ευλόγησε και ξεκίνησε το ταξίδι του. Παιρνώντας από το Βελιγράδι και σε έναν από τους δρόμους του Βελιγραδίου ο Ρωμανός συνάντησε τυχαία ρώσους εθελοντές που πολεμούσαν στην Βοσνία.Η ψυχή του πήρε φωτιά και έσπευσε μαζί τους στη Βοσνία.
Πολέμησε στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων.Συμμετείχε στην υπεράσπιση των Σερβικών θέσεων στο Gyrbovitsy και στο οροπέδιο Nishichk.Μετά από αυτό πήγε με μια ομάδα Ρώσων εθελοντών στην αναγνώριση με την ομάδα σαμποτάζ των«Λευκών Λύκων» Στο πλαίσιο αυτής συμμετείχε στην ανακάλυψη των εχθρικών θέσεων στο Μεγάλο Γιάσεν και στο Πόλο.Η ομάδα του,αυτός και άλλα οχτώ άτομα μπήκαν βαθιά στο μουσουλμανικό έδαφος .Έγιναν αντιληπτοί από εκάτο περίπου Αλβανούς Κοσοβάρους.Η μάχη ήταν άνιση αλλά συγκλονιστική.Ο Ρωμανός έμεινε τελευταίος για να καλύψει τον υποχώρηση των συστρατιωτών του.Τον τραυμάτισαν.Το παραμορφωμένο πτώμα του το παρέλαβαν μετά από δέκα μέρες σε μία ανταλλαγή.
Θάφτηκε με στρατιωτικές τιμές στο νεκροταφείο Doni Miliceva, κοντά στο Σεράγεβο. Στο ίδιο μέρος όπου βρίσκονται θαμμένοι δεκαοχτώ άλλοι ρώσοι εθελοντές.
Γράφει ο Mikhail Mikhailovich Gorimov: «Πήγε να υπερασπιστεί τους Ορθόδοξους διωκόμενους αδελφούς του χωρίς ευλογία. Αλλά υπάρχουν κάποιοι που θα προσπαθήσουν να καταδικάσουν τη Ρωμανό επειδή ήταν δόκιμος μοναχός. Προσευχήθείτε γι 'αυτόν, ορθόδοξοι αδελφοί! Προσευχήθείτε για τον δούλο του Θεού Ρωμανό που σκοτώθηκε στο πεδίο της μάχης.Προσεύχεστε για όλους τους σκοτωμένους Ορθόδοξους στρατιώτες.
Επιμέλεια-απόδοση στα ελληνικά: π. Γεώργιος Κονισπολιάτης/proskynitis.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου