Διαφωνίες ὑπάρχουν. Ἀλλ’ ἡ ἀγάπη καί ἡ κοινωνία στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, στήν Ἐκκλησία, διατηροῦνται πάσῃ θυσίᾳ. Ἔχουμε δικαίωμα νά διαφωνοῦμε μέ ἐνέργειες ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας; Ἀσφαλῶς!
Ἀλλά κάτι τέτοιο δέν σημαίνει ὕβρεις κατά τῶν ποιμένων. Ἔχουμε δικαίωμα νά διαμαρτυρώμαστε γιά ἀντικανονικές πράξεις ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν; Ἀσφαλῶς! Ἀλλ’ αὐτό δέν σημαίνει ἀποκοπή ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
• Ἔχει δικαίωμα ἕνας ἐπίσκοπος νά κόβη τό μνημόσυνο τοῦΠατριάρχου, τοῦ προέδρου, δηλαδή, τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ἀνήκει; Ἐδῶ τό «ἀσφαλῶς» δέν τό λέμε ἀπόλυτα. Βεβαίως ὑπάρχει ἕνας κανόνας, ὁ ιε´ τῆς Πρωτοδευτέρας Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἀλλά δέν ἀνοίγει τόσο εὔκολα τήν πόρτα τῆς ἀποτειχίσεως (διακοπῆς μνημονεύσεως). Παρέχει στόν ἐπίσκοπο αὐτό τό δικαίωμα, ἐφ’ ὅσον ὁ Πατριάρχης κηρύττει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» αἵρεσι καί ἔχει καταδικασθῆ ἐκκλησιαστικῶς γιά τήν αἴρεσί του αὐτή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου