Ἄλλη μιὰ φορά, φέρανε μία κοπέλα δαιμονισμένη. Οὔρλιαζε σὰν τὸ θεριό. Ὅλοι ὅσοι ἤμασταν γύρω-τριγύρω, φοβόμασταν. Τὸ πρόσωπό της ἦταν ἀγριωπὸ σὰν ἀγρίμι.
Τὴν ὥρα ποὺ βγαίνανε τὰ Ἅγια, ἔγινε καλά. Μέρεψε. Γαλήνεψε ἡ μορφή της. Ἔγινε πεντάμορφη. Κλαίγαμε ὅλοι μας. Βάραγαν οἱ καμπάνες.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μανώλη Μελινοῦ «Μίλησα μὲ τὸν Ἅγιο Νεκτάριο», Β´ Τόμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου