Ο άγιος Ίσαυρος ο διάκονος και οι συναθλητές αυτού Βασίλειος και Ιννοκέντιος κατάγονταν από την Αθήνα και έζησαν κατά την βασιλεία του Νουμεριανού (284).
Μετέβησαν στην Απολλωνιάδα της Ηπείρου και μετά από αποκάλυψη αγγέλου εγκαταστάθηκαν σε σπήλαιο για να διάγουν βίο ασκητικό. Σύντομα τους βρήκαν τρεις χριστιανοί: ο Φήλιξ, ο Ερμείας και ο
Περεγρίνος, οι οποίοι, σε αντάλλαγμα της πνευματικής τροφής που τους προσέφερε ο Ίσαυρος, προμήθευαν στους τρεις ασκητές τα αναγκαία.
Περεγρίνος, οι οποίοι, σε αντάλλαγμα της πνευματικής τροφής που τους προσέφερε ο Ίσαυρος, προμήθευαν στους τρεις ασκητές τα αναγκαία.
Μετά από λίγο καιρό, ανταποκρινόμενοι στις προτροπές του Ισαύρου μοίρασαν τα υπάρχοντά τους στους πτωχούς και ήλθαν να ζήσουν κοντά σε αυτόν και τους συνασκητές του. Οι γονείς τους, αφού απέτυχαν στις προσπάθειές τους να τους φέρουν πίσω στα σκοτάδια της ειδωλολατρίας, τους κατήγγειλαν στον έπαρχο της Απολλωνιάδος, Τριπόντιο. Αυτός συνέλαβε τους αγίους και αφού ματαίως προσπάθησε να καθυποτάξει τον Φήλικα, τον Ερμεία και τον Περεγρίνο, έδωσε εντολή να αποκεφαλισθούν. Όσο για τον Ίσαυρο και τους συναθλητές του, παραδόθηκαν στον γιο του επάρχου, Απολλώνιο, ο οποίος τους βασάνισε με φωτιά και νερό. Οι άγιοι όχι μόνο παρέμειναν απαθείς στα μαρτύρια αυτά, αλλά και προσείλκυσαν πολλούς εθνικούς στην πίστη, και συγκεκριμένα τον Ρούφο και τον Ρουφίνο, δύο αδέλφια που ανήκαν σε επιφανή οικογένεια συγκλητικών της πόλης. Τέλος, οι τρεις άγιοι αποκεφαλίσθηκαν και αυτοί με την σειρά τους.
(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ιούνιος, εκδ. Ίνδικτος, σ.211)
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Ὡς ἐννεάριθμον, τοῦ Λόγου σύνταγμα, ἐχθρῶν τᾶς φάλαγγας, κατετροπώσαντο, Ἴσαυρος Φήλιξ σὺν αὐτοίς, Ἐρμείας καὶ Περεγρίνος, ἅμα Ἰννοκέντιος, Μανουὴλ καὶ Βασίλειος, Ἰσμαὴλ ὁ ἔνδοξος, καὶ Σαβὲλ ὁ μακάριος' διὸ καὶ τὰ βραβεῖα τῆς νίκης, εὗρον ὡς Μάρτυρες Κυρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου