Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης: «Κύριε, βοήθησέ με να σταυρώσω τη φιλαυτία μου, την υπερηφάνεια, την απληστία, την απιστία και τ᾿ άλλα πάθη μου»

Μή νιώθεις προσβολή ἄν κάποιος σοῦ μιλήσει ἤ σοῦ φερθεῖ,ἄσχημα.

Ἐσύ μιλᾶς ἤ συμπεριφέρεσαι πάντα καλά κι εὐγενικά στούς ἄλλους;

Συχνά δέ φέρεσαι ὑποκριτικά;

Συνομιλεῖς πάντα εἰλικρινά μέ τό Θεό τήν ὥρα τῆςπροσευχῆς, χωρίς νά ὑποκρίνεσαι;

Πολλές φορές τά χείλη σου δέ μιλοῦν τή γλώσσα τῆς ἀλήθειας ἐνῶ ἡ καρδιά σου ψεύδεται;

Βαδίζεις μέ εἰλικρίνεια κι ἁπλότητα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ;

Ἄν ἐσύ ὁ ἴδιος δέν εἶσαι δίκαιος κι εἰλικρινής ἀπέναντι στό Θεό καί τούς ἀνθρώπους, ἀλλά πολλές φορές ψεύδεσαι καί ὑποκρίνεσαι, τότε μήν ἐκνευρίζεσαι ὅταν οἱ ἄλλοι σοῦ φέρονται ὑποκριτικά, χωρίς εἰλικρίνεια. «Δί᾿ ὧν τις ἁμαρτάνει, διά τούτων κολάζεται» (Σοφ. Σολ. Ια΄ : 16), μᾶς λέειὁ σοφός Σολομῶν. Νά ᾿σαι ἐπιεικής στούς ἄλλους ἐκεῖ πού καί σύ σφάλεις καί ἁμαρτάνεις.

***

Πίστευε ἀπόλυτα, πώς τόσο ἡ κακία τοῦ διαβόλου ἐναντίον σου ὅσο κι ἡ δική σου κακία, δέ θά μπορέσουν νά κατανικήσουν τό ἀνέκφραστο καί ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἡ κακία τοῦ διαβόλου ἐναντίον σου εἶναι πολύ μεγάλη, μά τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄπειρα μεγαλύτερο. Γι᾿ αὐτό σέ καιρούςἀμφιβολίας, ὀλιγοπιστίας, βλασφημίας, κακεντρέχειας,φθόνου, πλεονεξίας, ἀπληστίας κι ἀθέλητης ὑποκρισίας, νά ἱκετεύεις τόν Κύριο μέ ἐλπίδα. Καί νά ᾿σαι σίγουρος πώς ἡ ἄπειρη καλοσύνη Του θά καταδεχτεῖ νά σέ ἐλεήσει, ἐάν ἀποστραφεῖς τήν κακία σου.

***

Κύριε, βοήθησέ με! Δῶσε μου τή χάρη Σου γιά νά μπορῶ ν᾿ἀγαπῶ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅπως τόν ἑαυτό μου. Νά μήν ἐκνευρίζομαι μαζί τους γιά κανένα λόγο, ὥστε νά μήν ὑπηρετῶ τό διάβολο μέ τή συμπεριφορά μου. Βοήθησέ με νά σταυρώσω τή φιλαυτία μου, τήν ὑπερηφάνεια, τήν ἀπληστία, τήν ἀπιστία καί τ᾿ ἄλλα πάθη μου. Ὄνομά μας ἄςγίνει ἡ ἀμοιβαία ἀγάπη. Βοήθησέ με νά πιστέψω ἀπόλυτα πώς Ἐσύ εἶσαι τά πάντα γιά ὅλους μας· πώς δέν πρέπει νά μεριμνῶ καί νά φροντίζω γιά τίποτα· πώς Ἐσύ εἶσαι ὁ μοναδικός κι ἀληθινός Θεός μου, κανένας αλλος Θεός δέν ὑπάρχει ἐκτός ἀπό Σένα. Ἕνωσέ μας ὅλους μέ τό σύνδεσμο τῆς ἀγάπης. Ἄς καταφρονήσουμε κι ἄς ἀποτινάξουμε σάν σκόνη ἀπό πάνω μας ὅ,τι μᾶς χωρίζει καί μᾶς ἐμποδίζει ἀπότό ν᾿ ἀγαπᾶμε ἀλλήλους. Γένοιτο, Κύριε! Γένοιτο!

Πηγή