«Νόμιζα ότι όλοι οι μοναχοί, ιερείς, επίσκοποι είχαν τη δωρεά της αδάπανης Χάριτος και -θα το πιστέψετε;- έχω περάσει τόσα χρόνια μεταξύ μοναχών και ιερέων, και έχω γνωρίσει έναν μόνο μοναχό που είχε αυτό το δώρο.
Έναν μόνο! Ωστόσο, μεταξύ των λαϊκών ανθρώπων που ζουν με τις οικογένειές τους, συνάντησα πολλούς που έχουν δεχθεί αυτή τη δωρεά της Χάριτος».
Η αγία Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καθορίσει τους κανόνες προετοιμασία της Θείας Κοινωνίας. Το βασικό πράγμα είναι η προετοιμασία της καρδιάς για την ένωση με τον Κύριο. Η νηστεία είναι απαραίτητη, προκειμένου να κατευναστεί το σώμα, κι απ’ τη στιγμή που έχουμε κατευνάσει το σώμα μας, είναι και η ψυχή μας ειρηνική. Κατά συνέπεια, πρέπει να ετοιμάσουμε την καρδιά μας με ταπείνωση και πραότητα προκειμένου να κοινωνήσουμε με τον Κύριο. Η Εκκλησία μάς διδάσκει πώς να νηστεύουμε. Καταρχάς, πρέπει όλοι να ειρηνεύσουμε με τον γείτονα μας.
Οι πιστοί κάθε ενορίας επίσης πρέπει να ειρηνεύσουν μεταξύ τους.Γνωρίζοντας άτι είμαστε όλοι παιδιά του Θεού, πώς μπορούμε να επωφεληθούμε από τη Θεία Κοινωνία, αν δεν μπορούμε να αντέξουμε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο; Αν κοινωνούμε με τέτοιο μυαλό, η θεία κοινωνία δεν θα είναι για τη σωτηρία μας, διότι εμείς οι ίδιοι δεν θα έχουμε απαλλαγεί από αυτό το συναίσθημα του Άδη.
Η νηστεία είναι η προετοιμασία μιας ταπεινής καρδιάς. Οι Άγιοι Πατέρες λένε: «Όποιος δεν έχει υπακοή νηστεύει και προσεύχεται στον Θεό ματαίως. Η υπακοή είναι σημαντικότερη από τη νηστεία ή την προσευχή». Όταν ήμουν νέος δεν μπορούσα να πολυκαταλάβω αυτή τη διδαχή.
Αργότερα κατάλαβα γιατί έχουν όντως έτσι τα πράγματα. 0 άνθρωπος που δεν ταπεινώνεται και δεν καθαρίζει την καρδιά του από τις κακές επιθυμίες, μάταια νηστεύει. Μπορεί να μην τρώει τίποτα, αλλά αυτό θα είναι ανώφελο αν υπάρχει μέσα του κακό. Πρέπει πρώτα να καθαρίσει τον εαυτό του από το κακό που υπάρχει μέσα του προκειμένου να δεχθεί τον Κύριο. Και ο Κύριος είναι όλος αγάπη, ειρήνη και χαρά. Γι’ αυτό είναι που πρέπει να προετοιμάζουμε την καρδιά μας. Αν προετοιμάζουμε την καρδιά μας να είναι ταπεινή και μειλίχια, γεμάτη αγάπη, τότε θα χαρούμε την υγεία τόσο του σώματος όσο και της ψυχής. Αν δεν υπάρχει τίποτα από αυτά μέσα μας, η Θεία Κοινωνία θα είναι για μας κατάκριση και όχι σωτηρία. Αυτός είναι ο λόγος που προσευχόμαστε διαρκώς παρακαλώντας τον Κύριο να είναι η Θεία Κοινωνία προς την σωτηρία μας και «μη εις κρίμα ή εις κατάκριμα».
Γέροντα Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα
Από το βιβλίο: «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου