Ιωάννης Καποδίστριας: Και έσωσε την Πατρίδα του και δολοφονήθηκε

Στίς ἡμέρες αὐτές, πού ἔχουν

συσσωρευτεῖ βαριά τά σύν-

νεφα πάνω ἀπό τή χώρα μας,

εἶναι ἀναγκαία ἡ προβολή σημαν-

τικῶν, ἀπό κάθε ἄποψη, ἐθνικῶν

προσωπικοτήτων.

Μιά τέτοια προσωπικότητα εἶναι

αὐτή τοῦ Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος

Ἰωάννη Καποδίστρια. Φέτος, εἶναι

ἡ 190ή ἐπέτειος τῆς ἐκλογῆς του

ἀπό τήν 3η Ἐθνική Συνέλευση τῆς

Τροιζήνας. Ἀπό τίς 19 Μαρτίου ἕως

τίς 5 Μαΐου 1827 συνεδρίασαν 173

πληρεξούσιοι στήν κωμόπολη αὐτή

τῆς Ἀργολίδας καί στίς 14 Ἀπριλίου

1827 ἐξέλεξαν Κυβερνήτη τῆς Ἑλ -

λάδος τόν Ἰωάννη Καποδίστρια.

Ἐπίσης, ἐψήφισαν τό Σύνταγμα τῆς

ἐλεύθερης Ἑλλάδος. Εἶναι ἀξιοση-

μείωτο πώς, παρά τό ὅτι ἐλεύθερο

ἦταν τότε μόνο μικρό μέρος τῆς Πε-

λοποννήσου καί λίγα νησιά, ἐκπρο-

σωπήθηκε στήν Ἐθνοσυνέλευση

σχεδόν τό σύνολο τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Σημαντική 190ή ἐπέτειος γιά τήν

Ἱστορία μας εἶναι, ἐπίσης, ἡ ὑπο-

γραφή τῆς Συνθήκης τοῦ Λονδίνου

ἀπό τίς τότε Μεγάλες Δυνάμεις:

Ρωσίας, Γαλλίας καί Ἀγγλίας, στίς

6 Ἰουλίου 1827. Μέ αὐτήν ἐζητεῖτο

ἀπό τόν Σουλτάνο νά δεχθεῖ τήν

ἀνεξαρτησία τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Συν-

θήκη δέν ἔγινε δεκτή καί ὁ Ἰ μπραήμ

συνέχισε τίς πολεμικές ἐπιχειρήσεις

του στήν Πελοπόννησο. Αὐτό ἕως

τήν ἄλλη σημαντική 190ή ἐπέτειο,

αὐτήν τῆς Ναυμαχίας τοῦ Ναυαρί-

νου, στίς 8 Ὀκτωβρίου 1827. Τότε,

ὁ ἐνωμένος στόλος τῶν τριῶν Με-

γάλων Δυνάμεων τῆς Εὐρώπης κα-

Ἰωάννης Καποδίστριας:

190 χρόνια ἀπό τήν ἐκλογή του

Τοῦ Γιώργιου Ν. Παπαθανασόπουλου

³ 43 ¥ ¥

τανίκησε τόν Αἰγυπτιακό στόλο τοῦ

Ἰμπραήμ, ὁ ὁποῖος νικημένος ἀπο-

χώρησε τῆς Πελοποννήσου τό 1828.

Ἡ Συνθήκη τοῦ Λονδίνου ἐπιβλή-

θηκε δυόμισι χρόνια μετά, στίς 3

Φεβρουαρίου τοῦ 1830, μέ τό Πρω-

τόκολλο τοῦ Λονδίνου, τό ὁποῖο ὑ -

πέγραψαν οἱ ἴδιες τρεῖς Μεγάλες

Δυ νάμεις. Μέ αὐτό δέχθηκαν νά

παραμείνει Κυβερνήτης τῆς ἐλεύθε-

ρης Ἑλλάδος ὁ Ἰωάννης Καποδί-

στριας, πού ἤδη κυβερνοῦσε τή

χώρα ἀπό τίς 18 Ἰανουαρίου τοῦ

1828, ἀλλά ἐπέβαλαν ὡς πολίτευμα

αὐτό τῆς Βασιλείας. Ἡ διχόνοια

τῶν Ἑλλήνων καί ἡ δολοφονία τοῦ

Κυβερνήτη διευκόλυναν τά σχέδιά

τους...

Ὁ Καποδίστριας θυσίασε τά

πλούσια προσόντα του καί τήν ἴδια

του τή ζωή στήν Πατρίδα του, πού

ὑπεραγαποῦσε. Δέν ἦταν τυχαία

προσωπικότητα. Ἦταν ἐκ τῶν ση-

μαντικότερων διπλωματῶν καί πο-

λιτικῶν τῆς Εὐρώπης τῶν ἀρχῶν

τοῦ 19ου αἰώνα. Εἶναι καί εὐεργέ-

της τῆς Ἑλβετικῆς Συνομοσπονδίας,

ἀφοῦ, μέ τό Σύνταγμα πού πρό-

τεινε καί ἔγινε δεκτό, συνετέλεσε

ἀποφασιστικά στήν ἑνότητα καί

στήν ἀνεξαρτησία τῶν Καντονίων,

πού τήν ἀποτελοῦν.

Πέραν τῶν ἔμφυτων ἱκανοτήτων

του, ὁ Καποδίστριας εἶχε ἦθος, θέ-

ληση καί γνώση τῆς ἱστορίας καί

τῆς ἰδιοπροσωπίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

Μέ αὐτά τά ἐφόδια ἔβαλε τίς βά-

σεις γιά ἕνα ἐκσυγχρονισμένο καί

προοδευτικό κράτος, στό ὁποῖο

πρωτεύοντα ρόλο νά παίζει ἡ Παι-

δεία.

Ὁ Καποδίστριας εἶναι ἕνα πα-

ράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς, ἐντίμου καί

λιτοῦ στή ζωή πολιτικοῦ. Δέν ἦταν

δημαγωγός, δέν χαϊδεψε αὐτιά. Ὁ

Κων. Παπαρρηγόπουλος, στά ἀπο-

καλυπτήρια τοῦ ἀδριάντα τοῦ Κυ-

βερνήτη, στήν Κέρκυρα, εἶπε ὅτι

ἦταν ἐξ ἐκείνων τῶν πολιτικῶν, πού

σέ κρίσιμες περιστάσεις ἤ σώζουν

τήν Πατρίδα ἤ πεθαίνουν... ῾Ο Κα-

ποδίστριας καί ἔσωσε τήν Πατρίδα

του καί δολοφονήθηκε...

Τοῦ Γιώργιου Ν. Παπαθανασόπουλου

Στίς ἡμέρες αὐτές, πού ἔχουν συσσωρευτεῖ βαριά τά σύννεφα πάνω ἀπό τή χώρα μας, εἶναι ἀναγκαία ἡ προβολή σημαντικῶν, ἀπό κάθε ἄποψη, ἐθνικῶν προσωπικοτήτων. Μιά τέτοια προσωπικότητα εἶναι αὐτή τοῦ Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννη Καποδίστρια. 

Φέτος, εἶναι ἡ 190ή ἐπέτειος τῆς ἐκλογῆς του ἀπό τήν 3η Ἐθνική Συνέλευση τῆς Τροιζήνας. Ἀπό τίς 19 Μαρτίου ἕως τίς 5 Μαΐου 1827 συνεδρίασαν 173 πληρεξούσιοι στήν κωμόπολη αὐτή τῆς Ἀργολίδας καί στίς 14 Ἀπριλίου 1827 ἐξέλεξαν Κυβερνήτη τῆς Ἑλ λάδος τόν Ἰωάννη Καποδίστρια.

Ἐπίσης, ἐψήφισαν τό Σύνταγμα τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος. Εἶναι ἀξιοσημείωτο πώς, παρά τό ὅτι ἐλεύθερο ἦταν τότε μόνο μικρό μέρος τῆς Πελοποννήσου καί λίγα νησιά, ἐκπροσωπήθηκε στήν Ἐθνοσυνέλευση σχεδόν τό σύνολο τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Σημαντική 190ή ἐπέτειος γιά τήν Ἱστορία μας εἶναι, ἐπίσης, ἡ ὑπογραφή τῆς Συνθήκης τοῦ Λονδίνου ἀπό τίς τότε Μεγάλες Δυνάμεις:Ρωσίας, Γαλλίας καί Ἀγγλίας, στίς 6 Ἰουλίου 1827. Μέ αὐτήν ἐζητεῖτο ἀπό τόν Σουλτάνο νά δεχθεῖ τήν ἀνεξαρτησία τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Συνθήκη δέν ἔγινε δεκτή καί ὁ Ἰ μπραήμ συνέχισε τίς πολεμικές ἐπιχειρήσεις του στήν Πελοπόννησο. Αὐτό ἕως τήν ἄλλη σημαντική 190ή ἐπέτειο, αὐτήν τῆς Ναυμαχίας τοῦ Ναυαρίνου, στίς 8 Ὀκτωβρίου 1827. Τότε, ὁ ἐνωμένος στόλος τῶν τριῶν Μεγάλων Δυνάμεων τῆς Εὐρώπης κατανίκησε τόν Αἰγυπτιακό στόλο τοῦ Ἰμπραήμ, ὁ ὁποῖος νικημένος ἀπο χώρησε τῆς Πελοποννήσου τό 1828.

Ἡ Συνθήκη τοῦ Λονδίνου ἐπιβλήθηκε δυόμισι χρόνια μετά, στίς 3 Φεβρουαρίου τοῦ 1830, μέ τό Πρωτόκολλο τοῦ Λονδίνου, τό ὁποῖο ὑπέγραψαν οἱ ἴδιες τρεῖς Μεγάλες Δυνάμεις. Μέ αὐτό δέχθηκαν νά παραμείνει Κυβερνήτης τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, πού ἤδη κυβερνοῦσε τή χώρα ἀπό τίς 18 Ἰανουαρίου τοῦ 1828, ἀλλά ἐπέβαλαν ὡς πολίτευμα αὐτό τῆς Βασιλείας. Ἡ διχόνοια τῶν Ἑλλήνων καί ἡ δολοφονία τοῦ Κυβερνήτη διευκόλυναν τά σχέδιά τους... Ὁ Καποδίστριας θυσίασε τά πλούσια προσόντα του καί τήν ἴδια του τή ζωή στήν Πατρίδα του, πού ὑπεραγαποῦσε. Δέν ἦταν τυχαία προσωπικότητα. Ἦταν ἐκ τῶν ση- μαντικότερων διπλωματῶν καί πολιτικῶν τῆς Εὐρώπης τῶν ἀρχῶν τοῦ 19ου αἰώνα. Εἶναι καί εὐεργέτης τῆς Ἑλβετικῆς Συνομοσπονδίας, ἀφοῦ, μέ τό Σύνταγμα πού πρότεινε καί ἔγινε δεκτό, συνετέλεσε ἀποφασιστικά στήν ἑνότητα καί στήν ἀνεξαρτησία τῶν Καντονίων, πού τήν ἀποτελοῦν.

Πέραν τῶν ἔμφυτων ἱκανοτήτων του, ὁ Καποδίστριας εἶχε ἦθος, θέληση καί γνώση τῆς ἱστορίας καί τῆς ἰδιοπροσωπίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μέ αὐτά τά ἐφόδια ἔβαλε τίς βάσεις γιά ἕνα ἐκσυγχρονισμένο καί προοδευτικό κράτος, στό ὁποῖο πρωτεύοντα ρόλο νά παίζει ἡ Παιδεία. Ὁ Καποδίστριας εἶναι ἕνα παράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς, ἐντίμου καί λιτοῦ στή ζωή πολιτικοῦ. Δέν ἦταν δημαγωγός, δέν χαϊδεψε αὐτιά. Ὁ Κων. Παπαρρηγόπουλος, στά ἀποκαλυπτήρια τοῦ ἀδριάντα τοῦ Κυβερνήτη, στήν Κέρκυρα, εἶπε ὅτι ἦταν ἐξ ἐκείνων τῶν πολιτικῶν, πού σέ κρίσιμες περιστάσεις ἤ σώζουν τήν Πατρίδα ἤ πεθαίνουν... ῾Ο Καποδίστριας καί ἔσωσε τήν Πατρίδα του καί δολοφονήθηκε...

Πηγή