Μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ἄρτι γάρ ἀνθρώπους πείθω ἤ τόν Θεόν; ἤ ζητῶ ἀνθρώπους ἀρέσκειν; εἰ γάρ ἔτι ἀνθρώποις ἤρεσκον, Χριστοῦ δοῦλος οὐκ ἄν ἤμην» (Γαλ. α´ 10). Δηλαδή, τώρα προσπαθῶ νά πείθω τούς ἀνθρώπους ἤ τόν Θεόν;
Ἤ μήπως ζητῶ νά ἀρέσω στούς ἀνθρώπους; Ὄχι, διότι, ἐάν ἀκόμη καί τώρα ἐπεδίωκα νά ἀρέσω στούς ἀνθρώπους, δέν θά ἤμουν δοῦλος τοῦ Χριστοῦ. Καί στήν Α´ πρός Τιμόθεον Ἐπιστολή λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Θέλω οἱ γυναῖκες νά προσεύχωνται μέ ἐνδυμασία σεμνή.
Νά στολίζουν τόν ἑαυτό τους μέ αἴσθημα ἐντροπῆς καί σωφροσύνης» (Α´ Τιμ. β´ 9-10).
Καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης λέγει ὅτι: «Ἀρώματα τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ πίστις καί ἡ συνείδησις, διότι αὐτή εἶναι ἡ εὐωδία τοῦ Χριστοῦ». Ἐπίσης στήν Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε: «Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρός ἐπί γυναικί, οὐδέ μή ἐνδύσηται ἀνήρ στολήν γυναικείαν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστι πᾶς ποιῶν ταῦτα» (Δευτερονόμιον, κβ´ 5).
Δηλαδή, δέν ἐπιτρέπεται στήν γυναῖκα νά φορᾶ ἀνδρικά ροῦχα, οὔτε στόν ἄνδρα νά φορᾶ γυναικεῖα ροῦχα, διότι κάθε ἕνας πού κάνει αὐτά εἶναι σιχαμερός ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
Τό σῶμα μας εἶναι ναός τῆς ψυχῆς μας καί πρέπει νά τό φροντίζουμε. Ὅμως πολλές φορές ἐπηρεασμένοι ἀπό τά πάθη μας καί τίς ἀδυναμίες μας στολίζουμε τό σῶμα μας, κυρίως οἱ γυναῖκες, μέ διάφορα στολίδια, δακτυλίδια, σκουλαρίκια κ.λπ.
Αὐτό ὅμως σημαίνει ὅτι ὑπάρ- χει μέσα μας ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ ὁποία, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, εἶναι ἡ πρώτη θυγατέρα τοῦ διαβόλου. Τά καλύτερα στολίδια εἶναι οἱ ἀρετές, οἱ ὁποῖες βοηθοῦν νά γίνουμε ἀρεστοί καί ἀγαπητοί στόν Θεό.
Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἔγραψε καί τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου καί μάλιστα προσθέτει τό ἑξῆς περιστατικό. Ὁ Ὅσιος, λέγει, δέν γιάτρεψε μόνο τό σῶμα τῆς μητέρας του, ἀλλά καί τήν ψυχή.
Διότι ἡ μητέρα του στολιζόταν μέ διάφορα χρυσά καί μεταξωτά, περιδέραια κ.λπ. Ὁ Ὅσιος μέ ἕνα πολύ σοφό παράδειγμα, τήν ἔπεισε νά τά ἀπορρίψη ὅλα αὐτά λέγοντας τά ἑξῆς.
Ὅπως κάποιος ἄριστος ζωγράφος, ὅταν κατασκευάση μέ μεγάλη τέχνη κάποια εἰκόνα, καί δῆ κάποιον ἄλλον ἄτεχνο ζωγράφο νά βάλη ἄλλα χρώματα σέ αὐτήν ὀργίζεται, ἔτσι καί ὁ Πλάστης καί ζωγράφος Θεός ὀργίζεται, ὅταν οἱ γυναῖκες (τώρα τελευταῖα καί οἱ ἄνδρες) βάζουν φτιασίδια καί στολίζουν τό σῶμα τους μέ τά μάταια καί σιχαμερά στολίδια. Διότι κατά αὐτόν τόν τρόπο κατηγοροῦν τόν Θεό ὅτι εἶναι ἀμαθής καί ἄτεχνος καί δέν γνώριζε νά τίς δημιουργήση ὄμορφες καί ὡραῖες.
Καί δέν σκέπτονται ὅτι ὁ Θεός κάνει ὅλα ὅσα θέλει, γνωρίζοντας ὅμως τό συμφέρον, δέν δίνει σέ ὅλους καί σέ ὅλες αὐτό πού θά ἀποβῆ βλαβερό στίς ψυχές τους, καθώς τέτοιο εἶναι καί τό σωματικό κάλλος.
Τί νὰ πῶ καὶ γιὰ τὴν ἄσεμνη ἐνδυμασία, τὴν ὁποία ὁ ἐφευρέτης τῆς κακίας διάβολος δίδαξε τὶς γυναῖκες, νὰ ντύνονται δηλ. μὲ γυμνὰ χέρια, μὲ γυμνὰ στήθη, μὲ γυμνὰ ποδάρια; Ἀλίμονο, ἀλίμονο! Πῶς δὲν ντρέπονται οἱ γυναῖκες τῶν Ἑλλήνων Χριστιανῶν;
Οἱ τσιγγάνες καὶ οἱ Τουρκάλες ντύνωνται κόσμια, γιὰ νὰ μὴ σκανδαλίζουν τοὺς ἄντρες, ἐνῶ οἱ Ἑλληνίδες καὶ Χριστιανὲς γυναῖκες, ποὺ ἔχουν παράδοση ἀπὸ τὸ Χριστό, ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες νὰ ντύνονται σεμνά, ἔφτασαν σὲ τέλεια παραφροσύνη μὲ τὸν τρόπο ποὺ ντύνωνται!
Οἱ πατέρες καὶ οἱ μητέρες νὰ εἶναι οἱ ἴδιοι τὸ καλὸ παράδειγμα καὶ νὰ μὴ ἀφήνουν τὰ παιδιὰ τους – συμβουλεύοντάς τα μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ – νὰ ντύνωνται ἔτσι ἄσεμνα. Καὶ οἱ ἄντρες νὰ ἀποτρέψουν τὶς γυναῖκες τους ἀπὸ τὸ ἄσεμνο ντύσιμο, γιατί θὰ δώσουν λόγο τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Ὅσες γυναῖκες εἰσέρχονται στὸ Ναὸ τοῦ Θεοῦ γυμνὲς καὶ ἀδιάντροπες, κάνουν τὸ θέλημα τοῦ διαβόλου.
Σὲ ἕνα ἀρχαῖο βιβλίο, ποὺ βρῆκα πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια, διάβασα μεταξὺ ἄλλων ὅτι, ὅταν ρώτησαν οἱ Μαθητὲς τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πότε θὰ γίνουν στὸν κόσμο τὰ φοβερὰ σημεῖα τῆς Δευτέρας Παρουσίας, ὁπότε θὰ παγώση ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν καὶ θὰ χαθῆ ἡ πίστη, ὁ Κύριος τοὺς εἶπε μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ: «ὅταν οἱ γυναῖκες γίνουν ἄνδρες καὶ οἱ ἄνδρες γυναῖκες».
Καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος, ὅταν τὸν ρώτησαν κάποιοι φιλόχριστοι ἄνθρωποι πότε θὰ γίνη ἡ Δευτέρα Παρουσία, τοὺς ἀπάντησε: «Ὅταν χαθῆ ἡ αἰδὼς ἀπὸ τὶς γυναῖκες, τότε εἶναι κοντὰ ἡ ἡμέρα τῆς Κρίσεως».
Οἱ προφητεῖες αὐτὲς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ ἄλλων Προφητῶν, Ἀποστόλων, Ἁγίων Πατέρων, τὶς ὁποῖες ἀνέφερα προηγουμένως στὸ λόγο μου, ἐκπληρώνονται σήμερα κατὰ γράμμα. Σὰν πατέρας πνευματικὸς ἔχω καθῆκον καὶ εὐθύνη νὰ συμβουλεύω τὰ παιδιά μου.
Σὲ συμβουλεύω λοιπόν, στὸ ἑξῆς νὰ πάψης νὰ βάφης τὰ χείλη σου, τὰ νύχια σου ἢ καὶ τὸ πρόσωπό σου, καὶ νὰ μένης ὅπως σὲ ἔπλασε ὁ Θεός. Μὴ θέλεις νὰ φαίνεσαι ἀνώτερη ἀπὸ τὸ Θεὸ· διότι, ὅταν βάφεσαι μὲ κόκκινες μπογιὲς, ὑβρίζεις τὸ Θεό.
Εἶναι σὰν νὰ λὲς ὅτι «Ὁ Θεὸς δὲν ἤξερε ἢ δὲν μποροῦσε νὰ μὲ κάνη μὲ κόκκινα χείλη ἢ νύχια· καὶ αὐτὸ ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ τὸ κάνη ὁ Θεός, τὸ κάνω ἐγώ, γιὰ νὰ φαίνωμαι ὡραία καὶ νὰ μὲ θαυμάζουν καὶ ἐκτιμοῦν οἱ τρελλοὶ ἄντρες καὶ οἱ τρελλὲς γυναῖκες καὶ νὰ μὲ λένε πὼς εἶμαι «τοῦ κόσμου γυναῖκα», συγχρονισμένη καὶ ὄχι ὀπισθοδρομική».
Ἔτσι ὅμως λυπεῖς τὸ Θεὸ καὶ ἐμένα, τὸν πνευματικό σου πατέρα, καὶ ὅλους τοὺς συνετοὺς καὶ θεοφοβούμενους ἀνθρώπους, καὶ χαροποιεῖς τὸ διάβολο καὶ τοὺς ἀνόητους ἀνθρώπους, ἄντρες καὶ γυναῖκες. Λοιπόν, ἂν ἀγαπᾶς καὶ φοβᾶσαι τὸ Θεό, ἂν σέβεσαι κι ἐμένα, τὸν πνευματικό σου πατέρα, ἀπὸ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ πάρεις τὸ γράμμα μου, νὰ πάψης νὰ βάφεσαι. Καὶ νὰ στολίζης στὸ ἑξῆς τὴν ψυχή σου μὲ ταπείνωση, μὲ σεμνότητα καὶ μὲ ἀρετές.
Τότε θὰ χαίρεται καὶ ὁ Θεὸς καὶ οἱ Ἄγγελοι καὶ ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι, καὶ θὰ σὲ προστατέψουν καὶ θὰ σὲ ἀξιώσουν νὰ εἰσέλθης στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἐάν, ὅμως, ἀκολουθήσης τὸ συρμὸ καὶ τὶς μόδες καὶ τὶς συγχρονισμένες γυναῖκες, ὅπως τώρα ποὺ τὶς μιμεῖσαι στὰ βαψίματα, θὰ τὶς μι- μηθῆς καὶ στὸ τσιγάρο καὶ στὴ χαρτοπαιξία καὶ στὰ ἄλλα, ποὺ εἶναι αἰσχρὸ καί νὰ τὰ λέη κανείς.
Νά στολίζουν τόν ἑαυτό τους μέ αἴσθημα ἐντροπῆς καί σωφροσύνης» (Α´ Τιμ. β´ 9-10).
Καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης λέγει ὅτι: «Ἀρώματα τῶν χριστιανῶν εἶναι ἡ πίστις καί ἡ συνείδησις, διότι αὐτή εἶναι ἡ εὐωδία τοῦ Χριστοῦ». Ἐπίσης στήν Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε: «Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρός ἐπί γυναικί, οὐδέ μή ἐνδύσηται ἀνήρ στολήν γυναικείαν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστι πᾶς ποιῶν ταῦτα» (Δευτερονόμιον, κβ´ 5).
Δηλαδή, δέν ἐπιτρέπεται στήν γυναῖκα νά φορᾶ ἀνδρικά ροῦχα, οὔτε στόν ἄνδρα νά φορᾶ γυναικεῖα ροῦχα, διότι κάθε ἕνας πού κάνει αὐτά εἶναι σιχαμερός ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου.
Τό σῶμα μας εἶναι ναός τῆς ψυχῆς μας καί πρέπει νά τό φροντίζουμε. Ὅμως πολλές φορές ἐπηρεασμένοι ἀπό τά πάθη μας καί τίς ἀδυναμίες μας στολίζουμε τό σῶμα μας, κυρίως οἱ γυναῖκες, μέ διάφορα στολίδια, δακτυλίδια, σκουλαρίκια κ.λπ.
Αὐτό ὅμως σημαίνει ὅτι ὑπάρ- χει μέσα μας ἡ ὑπερηφάνεια, ἡ ὁποία, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, εἶναι ἡ πρώτη θυγατέρα τοῦ διαβόλου. Τά καλύτερα στολίδια εἶναι οἱ ἀρετές, οἱ ὁποῖες βοηθοῦν νά γίνουμε ἀρεστοί καί ἀγαπητοί στόν Θεό.
* * *
Ἀπό τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου (1/2) διαβάζουμε γιά τόν Ὅσιο τά ἑξῆς: Κάποτε ὁ Ὅσιος μέ θαῦμα γιάτρεψε τήν ἄρρωστη μητέρα τοῦ Θεοδωρήτου Ἐπισκόπου Κύρου.Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἔγραψε καί τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου καί μάλιστα προσθέτει τό ἑξῆς περιστατικό. Ὁ Ὅσιος, λέγει, δέν γιάτρεψε μόνο τό σῶμα τῆς μητέρας του, ἀλλά καί τήν ψυχή.
Διότι ἡ μητέρα του στολιζόταν μέ διάφορα χρυσά καί μεταξωτά, περιδέραια κ.λπ. Ὁ Ὅσιος μέ ἕνα πολύ σοφό παράδειγμα, τήν ἔπεισε νά τά ἀπορρίψη ὅλα αὐτά λέγοντας τά ἑξῆς.
Ὅπως κάποιος ἄριστος ζωγράφος, ὅταν κατασκευάση μέ μεγάλη τέχνη κάποια εἰκόνα, καί δῆ κάποιον ἄλλον ἄτεχνο ζωγράφο νά βάλη ἄλλα χρώματα σέ αὐτήν ὀργίζεται, ἔτσι καί ὁ Πλάστης καί ζωγράφος Θεός ὀργίζεται, ὅταν οἱ γυναῖκες (τώρα τελευταῖα καί οἱ ἄνδρες) βάζουν φτιασίδια καί στολίζουν τό σῶμα τους μέ τά μάταια καί σιχαμερά στολίδια. Διότι κατά αὐτόν τόν τρόπο κατηγοροῦν τόν Θεό ὅτι εἶναι ἀμαθής καί ἄτεχνος καί δέν γνώριζε νά τίς δημιουργήση ὄμορφες καί ὡραῖες.
Καί δέν σκέπτονται ὅτι ὁ Θεός κάνει ὅλα ὅσα θέλει, γνωρίζοντας ὅμως τό συμφέρον, δέν δίνει σέ ὅλους καί σέ ὅλες αὐτό πού θά ἀποβῆ βλαβερό στίς ψυχές τους, καθώς τέτοιο εἶναι καί τό σωματικό κάλλος.
* * *
Ὁ μακαριστός Γέροντας π. Φιλόθεος Ζερβάκος ἔλεγε: Τί νὰ πῶ καὶ γιὰ τὶς γυναῖκες; Δὲν ἔχουν ἄλλο στὸ νοῦ τους παρὰ πῶς νὰ στολιστοῦν. Συναγωνίζονται ποιὰ θὰ ξεπεράση τὴν ἄλλη στὸ στολισμό.Τί νὰ πῶ καὶ γιὰ τὴν ἄσεμνη ἐνδυμασία, τὴν ὁποία ὁ ἐφευρέτης τῆς κακίας διάβολος δίδαξε τὶς γυναῖκες, νὰ ντύνονται δηλ. μὲ γυμνὰ χέρια, μὲ γυμνὰ στήθη, μὲ γυμνὰ ποδάρια; Ἀλίμονο, ἀλίμονο! Πῶς δὲν ντρέπονται οἱ γυναῖκες τῶν Ἑλλήνων Χριστιανῶν;
Οἱ τσιγγάνες καὶ οἱ Τουρκάλες ντύνωνται κόσμια, γιὰ νὰ μὴ σκανδαλίζουν τοὺς ἄντρες, ἐνῶ οἱ Ἑλληνίδες καὶ Χριστιανὲς γυναῖκες, ποὺ ἔχουν παράδοση ἀπὸ τὸ Χριστό, ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες νὰ ντύνονται σεμνά, ἔφτασαν σὲ τέλεια παραφροσύνη μὲ τὸν τρόπο ποὺ ντύνωνται!
Οἱ πατέρες καὶ οἱ μητέρες νὰ εἶναι οἱ ἴδιοι τὸ καλὸ παράδειγμα καὶ νὰ μὴ ἀφήνουν τὰ παιδιὰ τους – συμβουλεύοντάς τα μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ – νὰ ντύνωνται ἔτσι ἄσεμνα. Καὶ οἱ ἄντρες νὰ ἀποτρέψουν τὶς γυναῖκες τους ἀπὸ τὸ ἄσεμνο ντύσιμο, γιατί θὰ δώσουν λόγο τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως. Ὅσες γυναῖκες εἰσέρχονται στὸ Ναὸ τοῦ Θεοῦ γυμνὲς καὶ ἀδιάντροπες, κάνουν τὸ θέλημα τοῦ διαβόλου.
Σὲ ἕνα ἀρχαῖο βιβλίο, ποὺ βρῆκα πρὶν ἀπὸ ἀρκετὰ χρόνια, διάβασα μεταξὺ ἄλλων ὅτι, ὅταν ρώτησαν οἱ Μαθητὲς τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πότε θὰ γίνουν στὸν κόσμο τὰ φοβερὰ σημεῖα τῆς Δευτέρας Παρουσίας, ὁπότε θὰ παγώση ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν καὶ θὰ χαθῆ ἡ πίστη, ὁ Κύριος τοὺς εἶπε μεταξὺ τῶν ἄλλων καὶ: «ὅταν οἱ γυναῖκες γίνουν ἄνδρες καὶ οἱ ἄνδρες γυναῖκες».
Καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος, ὅταν τὸν ρώτησαν κάποιοι φιλόχριστοι ἄνθρωποι πότε θὰ γίνη ἡ Δευτέρα Παρουσία, τοὺς ἀπάντησε: «Ὅταν χαθῆ ἡ αἰδὼς ἀπὸ τὶς γυναῖκες, τότε εἶναι κοντὰ ἡ ἡμέρα τῆς Κρίσεως».
Οἱ προφητεῖες αὐτὲς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ ἄλλων Προφητῶν, Ἀποστόλων, Ἁγίων Πατέρων, τὶς ὁποῖες ἀνέφερα προηγουμένως στὸ λόγο μου, ἐκπληρώνονται σήμερα κατὰ γράμμα. Σὰν πατέρας πνευματικὸς ἔχω καθῆκον καὶ εὐθύνη νὰ συμβουλεύω τὰ παιδιά μου.
Σὲ συμβουλεύω λοιπόν, στὸ ἑξῆς νὰ πάψης νὰ βάφης τὰ χείλη σου, τὰ νύχια σου ἢ καὶ τὸ πρόσωπό σου, καὶ νὰ μένης ὅπως σὲ ἔπλασε ὁ Θεός. Μὴ θέλεις νὰ φαίνεσαι ἀνώτερη ἀπὸ τὸ Θεὸ· διότι, ὅταν βάφεσαι μὲ κόκκινες μπογιὲς, ὑβρίζεις τὸ Θεό.
Εἶναι σὰν νὰ λὲς ὅτι «Ὁ Θεὸς δὲν ἤξερε ἢ δὲν μποροῦσε νὰ μὲ κάνη μὲ κόκκινα χείλη ἢ νύχια· καὶ αὐτὸ ποὺ δὲν μποροῦσε νὰ τὸ κάνη ὁ Θεός, τὸ κάνω ἐγώ, γιὰ νὰ φαίνωμαι ὡραία καὶ νὰ μὲ θαυμάζουν καὶ ἐκτιμοῦν οἱ τρελλοὶ ἄντρες καὶ οἱ τρελλὲς γυναῖκες καὶ νὰ μὲ λένε πὼς εἶμαι «τοῦ κόσμου γυναῖκα», συγχρονισμένη καὶ ὄχι ὀπισθοδρομική».
Ἔτσι ὅμως λυπεῖς τὸ Θεὸ καὶ ἐμένα, τὸν πνευματικό σου πατέρα, καὶ ὅλους τοὺς συνετοὺς καὶ θεοφοβούμενους ἀνθρώπους, καὶ χαροποιεῖς τὸ διάβολο καὶ τοὺς ἀνόητους ἀνθρώπους, ἄντρες καὶ γυναῖκες. Λοιπόν, ἂν ἀγαπᾶς καὶ φοβᾶσαι τὸ Θεό, ἂν σέβεσαι κι ἐμένα, τὸν πνευματικό σου πατέρα, ἀπὸ αὐτὴ τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ πάρεις τὸ γράμμα μου, νὰ πάψης νὰ βάφεσαι. Καὶ νὰ στολίζης στὸ ἑξῆς τὴν ψυχή σου μὲ ταπείνωση, μὲ σεμνότητα καὶ μὲ ἀρετές.
Τότε θὰ χαίρεται καὶ ὁ Θεὸς καὶ οἱ Ἄγγελοι καὶ ἡ Παναγία καὶ οἱ Ἅγιοι, καὶ θὰ σὲ προστατέψουν καὶ θὰ σὲ ἀξιώσουν νὰ εἰσέλθης στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ἐάν, ὅμως, ἀκολουθήσης τὸ συρμὸ καὶ τὶς μόδες καὶ τὶς συγχρονισμένες γυναῖκες, ὅπως τώρα ποὺ τὶς μιμεῖσαι στὰ βαψίματα, θὰ τὶς μι- μηθῆς καὶ στὸ τσιγάρο καὶ στὴ χαρτοπαιξία καὶ στὰ ἄλλα, ποὺ εἶναι αἰσχρὸ καί νὰ τὰ λέη κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου