Πολλές φορές είναι το «εισιτήριο» για την ευτυχία, άλλες φορές εστία σημαντικών προβλημάτων, ένας ...οικείος «εφιάλτης» που επαναλαμβάνεται.
Ο λόγος για το δεύτερο γάμο, στον οποίο προχωρούν κάθε χρόνο περίπου 7.000 άνδρες και κάπου 6.500 γυναίκες στη χώρα μας.
Ο δεύτερος γάμος χαρακτηρίζεται «θρίαμβος της ελπίδας», καθώς η απόφαση της τέλεσής του βασίζεται στην προσδοκία ότι «αυτή τη φορά, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά». Όταν όμως τα λάθη επαναληφθούν –πράγμα καθόλου σπάνιο- η ελπίδα γίνεται απογοήτευση και οι ίδιοι οι «πρωταγωνιστές», θεατές ενός έργου που έχουν ξαναδεί.
Γιατί όμως ο δεύτερος (τρίτος, τέταρτος, πέμπτος) γάμος είναι περισσότερο ανδρική παρά γυναικεία υπόθεση; Οι λόγοι είναι, σύμφωνα με τους ειδικούς, κοινωνικοί και ψυχολογικοί.
Στην Ελλάδα, μετά από ένα διαζύγιο η επιμέλεια των παιδιών ανατίθεται σε ποσοστό 98% στη μητέρα, κάτι που λειτουργεί ανασταλτικά για έναν επόμενο γάμο της, αφού συνεπάγεται την αποδοχή από το δυνάμει σύζυγο ενός ρόλου υποκαταστάτου πατρός που μπορεί να μην είναι διατεθειμένος να επιτελέσει. Έχοντας σπάνια τη φροντίδα των παιδιών μετά το διαζύγιο, διαθέτοντας επαγγελματική αποκατάσταση και οικονομική ανεξαρτησία, οι άνδρες αποφασίζουν πολύ πιο εύκολα να σταθούν και πάλι στα σκαλιά της εκκλησίας. Οι λόγοι είναι και ψυχολογικοί. Οι άνδρες είναι πιο ...αδύναμοι, ανασφαλείς συναισθηματικά και φοβούνται πιο πολύ τη μοναξιά σε σχέση με τις γυναίκες. Όταν μένουν μόνοι, οι άνδρες αισθάνονται ευάλωτοι. Σπεύδουν σε ένα δεύτερο γάμο με την ελπίδα ότι θα τους σώσει από τον πρώτο. Οι γυναίκες, αντίθετα, φύσει πιο συναισθηματικές, ξεπερνούν πιο δύσκολα τον πρώτο σύζυγο, δυσκολεύονται να αποδεχθούν την ιδέα ενός δεύτερου γάμου και έχουν περισσότερες πιθανότητες να μείνουν μόνες τους.
Αν και απόρροια μιας αισιόδοξης οπτικής της ζωής, ένας δεύτερος γάμος έχει λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας σε σχέση με ένα γάμο όπου και οι δύο σύζυγοι ανεβαίνουν τα σκαλιά της εκκλησίας για πρώτη φορά. Τα προβλήματα σ’ ένα δεύτερο γάμο ξεκινούν συνήθως από... τον πρώτο γάμο. Οι περισσότεροι ξαναπαντρεύονται χωρίς να έχουν εντοπίσει τα λάθη που τους έφεραν στο διαζύγιο την πρώτη φορά.
Σημαντική πηγή έντασης σε ένα δεύτερο γάμο αποτελούν και τα παιδιά από τον πρώτο γάμο- αν υπάρχουν. Τα παιδιά –και ειδικά τα μικρότερα σε ηλικία- επιδιώκουν πάντοτε την επανένωση των φυσικών τους γονέων. Γι’ αυτό και συχνά βάζουν «τρικλοποδιές» στον «εισβολέα» που θα επιχειρήσει να αντικαταστήσει το φυσικό γονιό, με εξαίρεση τις περιπτώσεις όπου ο υποψήφιος γονιός καταφέρνει να βρει έναν τρόπο επικοινωνίας μαζί τους. Βελτιωμένη εικόνα και περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας υπάρχουν όταν και οι δύο έχουν παιδιά από προηγούμενο γάμο, καθώς μπορούν να καταλάβουν καλύτερα τα παιδιά του άλλου.
Δανάη Ρωμανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου