ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Του Αρχιμ. π. Ιωήλ Φραγκάκου
Σε προηγούμενο άρθρο προβάλλαμε την πρώτη φωτογραφία, που είχε σχέση με τη Μοναχή Θεοδοσία και το Γέροντα Ιωσήφ. Στο σημερινό ας παρουσιάσουμε τις δυο άλλες. Η πρώτη ανήκει στον Αρσένιο μοναχό, που ήταν αχώριστος σύντροφος και συναγωνιστής του Γέροντα Ιωσήφ.
Στο βιβλίο του βατοπεδινού μονάχου Ιωσήφ, που αναφέρεται στον ομώνυμο Γέροντά του διαβάζουμε. «Ο π. Αρσένιος ήταν μεγαλόσχημος μοναχός, όταν συνάντησε το Γέροντα Ιωσήφ, από τη Μονή Σταυρονικήτα, που ήταν τότε ιδιόρρυθμος.
Εκεί έμεινε, για να επιδοθεί σε περισσότερη άσκηση και πτωχεία, η οποία πάντοτε του άρεσε. Καταγόταν από τον Πόντο, αλλά η τουρκική θηριωδία τον ανάγκασε να φύγει ως πρόσφυγας στον Καύκασο. Νεαρότατος επισκέφθηκε την Παλαιστίνη και αναζητώντας ήσυχο και φτωχό περιβάλλον για να επιδοθεί απερίσπαστα σε πνευματικούς αγώνες, κατέληξε στο Άγιον Όρος» (Γέροντος Ιωσήφ Βατοπεδινού. Ο Γέρων Ιωσήφ ο ησυχαστής. Ψυχωφελή Βατοπεδινά 1, σελ. 47. 5η έκδ.2001). Έζησαν μαζί οι δύο ησυχαστές πάρα πολλά χρόνια. Ο υπογράφων το άρθρο τούτο είχε την ευλογία από το Θεό να γνωρίσει το Γέροντα Αρσένιο στο Μπουραζέρι, όταν η συνοδεία που το αποτελούσε ήταν κάτω από τον παπα Χαράλαμπο, μαθητή του Γέροντα Ιωσήφ.
Εκεί έμεινε, για να επιδοθεί σε περισσότερη άσκηση και πτωχεία, η οποία πάντοτε του άρεσε. Καταγόταν από τον Πόντο, αλλά η τουρκική θηριωδία τον ανάγκασε να φύγει ως πρόσφυγας στον Καύκασο. Νεαρότατος επισκέφθηκε την Παλαιστίνη και αναζητώντας ήσυχο και φτωχό περιβάλλον για να επιδοθεί απερίσπαστα σε πνευματικούς αγώνες, κατέληξε στο Άγιον Όρος» (Γέροντος Ιωσήφ Βατοπεδινού. Ο Γέρων Ιωσήφ ο ησυχαστής. Ψυχωφελή Βατοπεδινά 1, σελ. 47. 5η έκδ.2001). Έζησαν μαζί οι δύο ησυχαστές πάρα πολλά χρόνια. Ο υπογράφων το άρθρο τούτο είχε την ευλογία από το Θεό να γνωρίσει το Γέροντα Αρσένιο στο Μπουραζέρι, όταν η συνοδεία που το αποτελούσε ήταν κάτω από τον παπα Χαράλαμπο, μαθητή του Γέροντα Ιωσήφ.
Ας δούμε όμως τη φωτογραφία του Γέροντος Αρσενίου. Στη φωτογραφία αυτή ο συνασκητής του Γέροντος Ιωσήφ φαίνεται πάρα πολύ ασκητικός, κάτισχνος μπορούμε να πούμε, με βαθουλωμένους τους οφθαλμούς από την άσκηση και την κακοπάθεια. Φέρει ένα κουκούλι μοναχικό απέριττο και ευτελές και το επίσημο ράσο του. Στη φωτογραφία δε φαίνεται να είναι πάρα πολύ ηλικιωμένος. Όπισθεν της φωτογραφίας είναι γραμμένα τα εξής. « Ενθύμιον Αρσενίου μοναχού. Ασκιτής της ερίμου του Αγίου Βασιλίου. Άγιον Όρος. Δια Θεωδοσίαν Μοναχίν». Από την ορθογραφία της αφιερώσεως καταλαβαίνει ο αναγνώστης πως πρόκειται για Μοναχό έχοντα λίγες γραμματικές γνώσεις. Το ότι είχε λίγες γραμματικές γνώσεις δεν τον εμπόδισε να φτάσει σε μεγάλα ύψη αρετής και πνευματικών βιωμάτων, όπως τόσοι και τόσοι άλλοι της εποχής του και πριν απ’ αυτόν.
Η χάρη του Θεού ενεργεί σε απλούς ανθρώπους κι όχι σε ανθρώπους που βάζουν τη λογική τους εμπόδιο στις σχέσεις τους με το Θεό. Εντύπωση προκαλεί και η αφιέρωση στη μοναχή Θεοδοσία. Καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για ενάρετη και αγωνίστρια μοναχή, που είχε αποσπάσει την εκτίμηση και των δυο ασκητών.
Η τρίτη φωτογραφία που βρέθηκε στη Μονή της αγίας Τριάδος Εδέσσης παρουσιάζει δυο αρχιμανδρίτες με τα μπαστούνια τους και ο μέν ένας κρατάει το Ευαγγέλιο, ο δε άλλος ενα σταυρό ευλογίας. Μας είναι άγνωστη η ταυτότητά τους. Φαίνονται ασκητικοί και ιεροπρεπείς κληρικοί. Εάν κάποιος γνωρίζει ποιοι είναι, ας γράψει στη διεύθυνση του περιοδικού και θα μας δώσει μεγάλη χαρά.
Τελειώνοντας ας ευχηθούμε να δώσει ο Θεός να παρουσιασθούν και στις ημέρες μας τέτοιοι Μοναχοί, για να πάρουμε θάρρος στον πνευματικό μας αγώνα, που είναι δύσκολος, όπως δύσκολη είναι και η εποχή που ζούμε.
Πηγή: Ορθόδοξο περιοδικό Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, «Παύλειος Λόγος», έτος θ΄, τ.43, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2002.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου