Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Μὴ νομίζεις ὅτι ὅταν θὰ πεθάνουμε θὰ πᾶμε ἐκεῖ νὰ χαροῦμε, νὰ νιώσουμε τὴν εὐδαιμονία τοῦ Θεοῦ»

«Δὲν εἶναι ὁ παράδεισος…» 

— Ὅσο κάνει κανεὶς τὸ καλό, γίνεται ἕνα μ’ αὐτὸ καὶ δὲν μπορεῖ πιὰ νὰ κάνει τὸ κακό. 

Καὶ νὰ θέλει, δὲν μπορεῖ. Τὸ καταλαβαίνεις αὐτό; 

— Ὁ Θεὸς νὰ μὲ φωτίσει νὰ τὰ καταλαβαίνω ὅλα αὐτὰ ποὺ μοῦ λέτε. 

— «Ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι». Προσήλωσις, κάρφωμα εἰς τὸν Σταυρό, εἰς τὸν Κύριον. Συσταυροῦσθαι, αὐτὸ εἶναι τὸ πᾶν. Σὰν τὸ πυρακτωμένο σίδερο στὴ φωτιά. Σίδερο καὶ φωτιὰ γίνονται ἕνα. Ὅμως τὸ σίδερο ἐξερχόμενο τῆς φωτιᾶς γίνεται πάλι σίδερο.Ὑπόκειται πάλι στὴν πτώση ὁ ἄνθρωπος, φθόνῳ τοῦ διαβόλου. Πάσχα μυστικόν! Μυστικῶς πανηγυρίσωμεν. Τὸ ἀπ’ αἰῶνος σχέδιον τοῦ Θεοῦ, διὰ τὴν σωτηρίαν μας. «Ἐκτυπώτερον Σοῦ μετασχεῖν». «Τύπους προφητῶν καὶ αἰνίγματα». 

Μὴ νομίζεις ὅτι ὅταν θὰ πεθάνουμε θὰ πᾶμε ἐκεῖ νὰ χαροῦμε, νὰ νιώσουμε τὴν εὐδαιμονία τοῦ Θεοῦ. Ἀπὸ ’δῶ πρέπει νὰ τὴ νοιώσουμε. Ἂν δὲν ἑνωθοῦμε ἀπὸ ’δῶ, καὶ δὲν συσταυρωθοῦμε μὲ τὸ Χριστό, οὔτε ἐκεῖ θὰ εἴμαστε μαζί Του. 

Δὲν εἶναι ὁ Παράδεισος ὡραῖα δένδρα, καρποφόρα, ἄνθη κ.λπ. Εἶναι ἡ μυστικὴ εὐδαιμονία ποὺ νιώθει ἡ ψυχὴ ἐν τῷ Θεῷ. 

Αὐτὸ ποὺ σοῦ λέω τώρα τὸ ἐκφράζει ἕνας ὕμνος ποὺ μοῦ ἀρέσει νὰ τὸν λέω: «Ἀρωμάτων εὐπορῶ, ἀρετῶν δὲ ἀπορῶ. Ἃ ἔχω, Σοὶ προσάγω. Δὸς αὐτός, ἅπερ ἔχεις, καὶ ἄνες μοι καὶ ἄφες, βοᾷ πόρνη τῷ Χριστῷ». (Μεγάλη Τρίτη στὸ Ἀπόδειπνο). Ψάξε νὰ τὸ βρεῖς ποῦ τὸ γράφει. Πάντως στὸ Τριώδιο θὰ τὸ βρεῖς. 

Διάβαζε Μηναῖα, τὴν Παρακλητική, Τριώδιο, Πεντηκοστάριο. Θὰ βρεῖς πλοῦτο πολύ. 

(Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἡ θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν καρδιά μου ὁ Γέρων Πορφύριος“

Πηγή: porphyrios.net