Όταν βρισκόμουν στη Σιβηρία, ερχόταν σε μας ό Ιερομόναχος Γαβριήλ, πρώην κοινοβιάτης της λαύρας της Άγιας Τριάδος τού αγίου Σέργιου, και διηγείτο πώς ζούσαν κοντά στο Σουχουμι, κοντά στον ποταμό Ψοου.
Εκεί βρίσκονταν επίσης ερημίτες από το Ποτσάγεφ, ό πατήρ Ησαΐας και οι πατέρες Μερκούριος και Άβράμιος. Τους στάρετς Ανδρόνικο (Λουκά) και Σεραφείμ (Ρομαντσώφ) ό στάρετς Ζηνόβιος τους είχε ήδη πάρει μαζί του στην Τιφλίδα κι εκεί, στον ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, έτρεφαν τη ρωσική διασπορά.
Την περίοδο του Χρουστσώφ άρχισαν διωγμοί κατά της Ρωσικής Εκκλησίας. Το 1960 είπε: «Θα σας δείξω στην τηλεόραση τον τελευταίο παπά. Έτσι θα τελειώσουμε με τη θρησκεία. Θα έρθει πραγματικός κομμουνισμός. Δεν θα υπάρχει πια καμία θρησκεία».
Τότε στην Εκκλησία της Γεωργίας δεν υπήρχαν πνευματικές Ακαδημίες και οι Γεωργιανοί φοιτούσαν σε μάς, στη λαύρα της Άγιας Τριάδος του άγιου Σέργιου. Ό πατήρ Τιμόθεος Γκοργκολάτζε με προσκάλεσε στη Γεωργία. Συνήθως περπατούσε με το ράσο και τη ράβδο. Φορούσε το καλυμμαύχι, ακριβώς όπως ό άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, και πήγαινε στην αγορά. Εκεί τού έλεγαν: «Καρβέλια, Τιμόθεε» ή «’Έλα εδώ» ή «Γιαούρτι, Τιμόθεε. γιαούρτι» και κάποιος θα τού έβαζε τυρί η ... στην τσάντα. Τον ρώτησα: «Παππούλη δεν πληρώνετε κι αυτός απάντησε: «Γιατί πρέπει να πληρώσω; Αφού ζούμε σε κομμουνισμό! Σάς έχει πει ο Λένιν ότι ο κομμουνισμός δεν είναι πίσω από τα βουνά, δηλαδή ό κομμουνισμός είναι ανάμεσα έτσι κι εμείς ζούμε όπως πρέπει. Το ποίμνιο πρέπει να συντηρεί τον ιερέα και πρέπει να τον στηρίζει
Ό πατήρ Βενέδικτος (κατά το σχήμα Βιτάλιος) ήταν κοντά στον στάρετς Ζηνόβιο. Πηγαίναμε μαζί για παρηγοριά. Τά πόδια του στάρετς ήταν ολόκληρα μέσα στις πληγές, όμως ποτέ δεν παρεπονείτο. Στεκόταν όρθιος πολλή ώρα στις ακολουθίες και μετά τού άλλαζαν τους επιδέσμους. Κάποτε πήγα σε ακατάλληλη ώρα και παραβρέθηκα στην αλλαγή των επιδέσμων. Ή μητερούλα Ζηνοβία φρόντιζε τον στάρετς κι εκείνος μου είπε να καθίσω είπα στον στάρετς: «Μπορώ να σάς φέρω φάρμακα; Υπάρχει κάποιο αλμυρό νερό από το Τσερμπακούλ στη Σιβηρία. Βοηθά πολύ καλά και επουλώνει τις πληγές». Την επόμενη φορά έφερα αυτό το νεράκι στον στάρετς. Όμως, μου είπε: «Ανακούφιση δεν υπάρχει για τόσο δυνατή φαγούρα».
«Δέσποτα, αν γίνουν δυνατοί διωγμοί, δεχτείτε μας κάτω από τις φτερούγες σας!», τον παρακάλεσα μια φορά. Αυτός μου απάντησε: «Λοιπόν, εντάξει! Τώρα έχουμε τον Καθολικό Πατριάρχη Δαβίδ. Αντιμετωπίζει καλά τους Ρώσους». Πρόφθασα για λίγο τον Πατριάρχη Εφραίμ, αλλά τον Δαβίδ τον ήξερα καλά. Ό στάρετς. επίσης, μου είχε πει: «’Έχετε μεγάλο άγιο, τον Ιωάννη του Τομπόλσκ.
τον τελευταίο πού άγιοκατετάγη την τσαρική εποχή. Πρέπει να τον τιμάτε.
Θα ενισχύει ολόκληρη τη Σιβηρία. Όλα θα φωτιστούν».
Εγώ δεν το πίστευα. Ή προφητεία τού στάρετς ήταν αυτή: « Η Ρωσία θα ανανήψει!». «Μα δεν μπορεί να γίνει τέτοιο πράγμα!», είπα εγώ κι ό στάρετς απάντησε: «Δεν πιστεύεις στα λόγια μου; Όλα θα ανανήψουν! Εγώ εδώ βρήκα παρηγοριά και δίνω καταφύγιο στους Ρώσους μοναχούς». Κατόπιν, από εδώ ή πίεση εξαπλώθηκε και στη Γεωργία κι άρχισαν να καταδιώκουν τούς αναχωρητές και τούς στάρετς.
Ό μοναχός Δωρόθεος, επίσης, φοιτούσε στη λαύρα τού αγίου Σέργιου και στις διακοπές πάντα πήγαινε στους στάρετς, στον πατέρα Βενέδικτο και στον Ζηνόβιο. Σκοτώθηκε στο Κελασούρι.
Οι αδελφές Άντιπόβα είχαν καταφύγει στην Ντιποφσκάγια, στο Σουχουμι. Είχαν εκεί μια αποθήκη, όπου συγκέντρωναν τρόφιμα και άλλα πράγματα. Πήγαιναν εκεί ό πατήρ Ρομάν και ό πατήρ Σεραφείμ Μπρίσκιν και πάλι έφευγαν πίσω στα βουνά. Ό πατήρ Σεραφείμ (Ρομαντσώφ) και ό πατήρ Σεραφείμ (Άμέλιν) ήταν στάρετς τού Γκλίνσκ. Τότε ήταν πια αδύναμοι. Ό πατήρ Ανδρόνικος ήταν μέγας ασκητής. Όλους τούς αποκαλούσε «παιδάκια». Έλεγε: «Παιδάκια, να, έτσι πρέπει να κάνουμε...». Κοντά στο Γκουντάουτι ζούσε άλλος ένας στάρετς τού Γκλίνσκ. ό πατήρ Συμεών. Τον τελευταίο καιρό αυτός στήριζε το πνεύμα των στάρετς. Και σε αυτόν επίσης πήγαιναν πολλοί άνθρωποι.
Στην Ιερουσαλήμ, στην Πνευματική Αποστολή, ήταν ηγούμενος ό Σεραφείμ (Σλίκωφ). Όταν επέστρεψε εδώ, τον σκότωσαν. Ερχόταν στον στάρετς Ζηνόβιο. Ό στάρετς τού είπε: θα πας στοΙσραήλ, κοίτα να είσαι πολύ προσεκτικός! Εκεί υπάρχει μια μυστική υπηρεσία, που , λένε Μοσάντ.Πρόσεχε, πρόσεχε, μην φτάσουν ίχνη σου ως αυτούς!». Όταν ό πατήρ Σεραφείμ επέστρεψε από τηνΙερουσαλήμ στη Ρωσία, τον βρήκαν με σπασμένο κεφάλι και με χαραγμένα η σώμα του εξάγωνα αστέρια.
Γενικά, ή ατμόσφαιρα ήταν πολύ καλή κοντά στον στάρετς Ζηνόβιο, στην Τιφλίδα. Πολλοί πήγαινα στους στάρετς για να ενισχυθούν πνευματικά. πολλοί εξομολογούνταν. Μάλιστα ο ίδιος ό στάρετς δεν το απέφευγε αυτό και εξομολογούσε στον ναό του αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι σαν απλός ιερέας. Πολλοί απ’ όσους πήγαιναν να εξομολογηθούν σε αυτόν δεν ήξεραν ότι είναι δεσπότης. Φαντάζεστε;Ό απλός ιερέας να Ιερουργεί και ό μητροπολίτης να εξομολογεί. Ορίστε πώς ήταν. Λόγω της αδυναμίας του μπορούσε να τελέσει τη Λειτουργία, άλλα την ώρα της ακολουθίας συχνάεξομολογούσε. Συχνά ό πατήρ Βιτάλιος έλεγε: «Δέσποτα, εξομολογήστε! Μια , και δεν έχετε δουλειά εκεί...». Ό στάρετς όλα του συγχωρούσε. Φερόταν πολύ φιλεύσπλαχνα.
Πηγαίναμε εκεί, σαν για να πιούμε μια γουλιά ζωής. Αν είχαμε ανάγκη να στηριχτούμε πνευματικά, να ενισχυθούμε, πηγαίναμε στους στάρετς στην Τιφλίδα. Σε οποιαδήποτε θλίψη, αμέσως σπεύδαμε στον στάρετς Ζηνόβιο.
Μπόροφσκ 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου