Φοβούμενος την οργή του Ιβάν του Τρομερού,ένας συγγενής του πρίγκηπα Ιωάννη Ιβάνοβιτς Μπέλσκι,ο οποίος είχε πέσει σε δυσμένεια, πήρε μυστικά τον γιό του τον Γαβριήλ,ο οποίος ήταν μόλις επτά ετών
και τον πήγε στην πόλη Στάριτσα.Βλέποντας το μίσος του τσάρου για την οικογένειά του αποτραβήχθηκε στην Βολόγκντα και έζησε κοντά σ'έναν τσαγκάρη, όπου έγινε μπαλωματής.
Η γυναίκα του πέθανε νέα και έτσι ο πρίγκηπας Γαβριήλ μεγάλωσε μόνος του την κόρη του.
Οι δυσκολίες της ζωής ενίσχυσαν την επιθυμία του να αφιερωθεί στον Θεό.Εκάρη μοναχός με το όνομα Γαλακτίων και ζούσε εν νηστεία και προσευχή.
Οι δυσκολίες της ζωής ενίσχυσαν την επιθυμία του να αφιερωθεί στον Θεό.Εκάρη μοναχός με το όνομα Γαλακτίων και ζούσε εν νηστεία και προσευχή.
Προοδεύοντας στην πνευματική ζωή ο Άγιος Γαλακτίων έμεινε έγκλειστος σ'ένα κελί δεμένος με αλυσίδες.Οι ευλαβείς άνθρωποι του έφερναν φαγητό από ένα παραθυράκι,εκείνος όμως έτρωγε μόνο ξερό ψωμί και νερό.Στο κελί του δεν είχε τίποτα άλλο από μία ψάθα με την οποία σκεπάζονταν.
Σύντομα άρχισαν να έρχονται σε αυτόν άνθρωποι για να τους καθοδηγήσει πνευματικα.Οι λόγοι του είχαν μία ιδιαίτερη πνευματική δύναμη και παρηγορούσε τις ανθρώπινες ψυχές.
Μία φορά που η περιοχή της Βολόγκντα υπέφερε από ξηρασία ήλθε σε αυτόν ο επίσκοπος Αντώνιος,επικεφαλής μίας λιτανείας και του ζήτησε να προσευχηθεί μαζί με τον λαό για να απαλλαγούν από την ξηρασία.Ο Άγιος έκανε υπακοή,βγήκε από το κελί του,πήγε στον ναό και κατόπιν των δεήσεων προς τον Θεό άφθονη βροχή πότισε την διψασμένη γη.
Ο ασκητής είχε θείες αποκαλύψεις περί κάποιων δεινών που απειλούσαν την Βολόγκντα.Φεύγοντας από το κελί του με τις αλυσίδες,σταμάτησε μπροστά σε μία καλύβα και είπε:«Οι αμαρτίες μας έφεραν επάνω μας τους Λιθουανούς και τους Πολωνούς.Να νηστεύσουμε και να φτιάξουμε έναν ναό προς τιμήν της Παναγίας του Κούρσκ για να γλυτώσει η Βασίλισσα του Ουρανού την Βολόγκντα από την οργή του Θεού όπως έκανε νωρίτερα στο Νόβγκοροντ»
Ένας από τους παρευρισκόμενους,ο Νεχάι Προκούρωβ,είπε:«Δεν ανυσηχεί για εμάς αλλά για τον ίδιο.Θέλει έναν ναό κοντά στο κελί του.Τι θα συμβεί με τον ναό όταν θα πεθάνεις;»
Ο Άγιος Γαλακτίων απάντησε:«Η οργή του Θεού πλησιάζει.Στο μέρος που εγώ μένω αργότερα θα κτιστεί ένα μοναστήρι και θα δοξαστεί ο Θεός.Επίσης είπε πως ο ναός της Αγίας Τριάδος που έχτισε ο Νεχάι θα καεί και το σπίτι του θα καταστραφεί.Περνώντας δίπλα από τον ναό του Αγίο Δημητρίου Πριλούκι είπε:«Ο Δημήτριος ο θαυματουργός προσευχήθηκε για την πόλη αλλά αυτοί τον περιπαίζουν.Γύρω από τον ναό του κάνουν εμποροπανύγηρη.Ο ναός αυτός θα καταστραφεί»
Η προφητεία του Αγίου Γαλακτίων εκπληρώθηκε.Τον Σεπτέμβριο του 1612 οι ρωμαιοκαθολικοί Πολωνοί και Λιθουανοί κατέλαβαν την πόλη σκοτώνοντας πολλούς από τους κατοίκους,ενώ σύλησαν και έκαψαν πολλούς ναούς.
Όπως προείπε ο ναός και το σπίτι που έφτιαξε ο Νεχάι,κάηκαν.Το ίδιο συνέβη και με τον ναό του Αγίου Δημητρίου.
Τον Άγιο Γαλακτίωνα σκότωσαν οι ρωμαιοκαθολικοί εισβολείς στις 24 Σεπτεμβρίου 1612.Οι ευλαβείς χριστιανοί έθαψαν το σώμα του στο κελί του όπου άρχισαν να λαμβάνουν μέρος θαυματουργίες.Την περίοδο όπου ήταν επίσκοπος ο Βαρλαάμ(1627-1645)σε αυτό το μέρος χτίστηκε ένα μοναστήρι προς τιμήν της Παναγίας του Κούρσκ.
Η μνήμη του τιμάται στις 24 Σεπτεμβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου