πρωτοπρεσβύτερου Θεμιστοκλή Μουρτζανού
Η πίστη είναι στηριγμένη στο παράδοξο. Υπερβαίνει τα όρια, τα μέτρα της λογικής. Μας οδηγεί στην υπέρβαση των φυσικών όρων, αυτών που ο ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει και να αποδεχθεί.
Γι’ αυτό και ονομάζεται πίστη το παράδοξο.Παρότι έχει τη δική του λογική, για όσους επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο και τη ζωή μόνο με τον λόγο, απαιτείται ένα άλμα για να το αποδεχθεί κάποιος.
Γι’ αυτό και ονομάζεται πίστη το παράδοξο.Παρότι έχει τη δική του λογική, για όσους επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο και τη ζωή μόνο με τον λόγο, απαιτείται ένα άλμα για να το αποδεχθεί κάποιος.
Είναι όπως η τέχνη.
Μπορεί κάποιος να εξηγήσει την ακολουθία των μουσικών φθόγγων που συνθέτουν ένα μουσικό αριστούργημα, δεν μπορεί όμως να εξηγήσει γιατί αυτή ακολουθία συγκινεί, γαληνεύει, ομορφαίνει, ενίοτε και νοηματοδοτεί τη ζωή.
Μπορεί κάποιος να εξηγήσει την ακολουθία των μουσικών φθόγγων που συνθέτουν ένα μουσικό αριστούργημα, δεν μπορεί όμως να εξηγήσει γιατί αυτή ακολουθία συγκινεί, γαληνεύει, ομορφαίνει, ενίοτε και νοηματοδοτεί τη ζωή.
Η πίστη, όπως και η τέχνη, είναι τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο για να μην νικηθεί από τον ορθολογισμό. Να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μία πραγματικότητα καμωμένη και από υλικά του παρόντος κόσμου, τα οποία όμως συναντιούνται με τον Άχρονο, ο Οποίος είναι την ίδια στιγμή ο Δημιουργός και Ανακαινίζων τα πάντα και τους πάντες και μας υποδέχεται σε έναν τρόπο που δεν θα έχει τέλος, φθορά, θάνατο. Όπου οι απορίες του νου θα απαντηθούν όχι με λογικές και φιλοσοφικές κατηγορίες, αλλά δια της αγάπης. Όπου η ζωή θα γίνει μόνο χαρά και τα πάντα θα είναι πεπληρωμένα φωτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου