Οι νέοι άγιοι της Εκκλησίας μας κατά την τελευταία τριακονταετία

Του Αρχιμ. Χρυσοστόμου Παπαθανασίου Ιεροκήρυκος Καθεδρικού Ναού των Αθηνών

Μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς προσφάτου ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πάντων ἀξίζει νὰ παραθέσουμε ἕνα κατάλογο, τῶν νέων ἁγίων, (κατὰ τὸ δυνατὸν), οἱ ὁποῖοι ἀνεγνωρίσθησαν κατὰ τὰ θέσμια τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀπὸ τὴν ἁρμοδία Ἱερά Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ἐνεγράφησαν «ἐν ταῖς ἁγιολογικαῖς δέλτοις» τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι οἱ κάτωθι:

Μανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος, Μιχαὴλ καὶ Γεώργιος τῆς Σαμοθράκης.

Μαρτύρησαν τὸ 1835. Ἑορτάζουν τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ.

Ἰωάννης ὁ Καρπάθιος.

Ἔζησε τὸν 7ο αἰ. μ. Χ. καὶ ἑορτάζεται στὶς 25 Αὐγούστου.

Ἱερεὺς Παναγῆς – Τυπάλδος Μπασιᾶς.

Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς τὸ 1888 στὴν Κεφαλλονιά. Ἑορτάζεται στὶς 7 Ἰουνίου.

Ἱερομόναχος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης.

Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς τὸ 1924. Ἑορτάζεται στὶς 10 Νοεμβρίου.

Ἱερομόναχος Γεώργιος ὁ Καρσλίδης.

Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς τὸ 1959 στὴ Σίψα (Ταξιάρχες) τῆς Δράμας.

Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 4 Νοεμβρίου.

Ἱερομάρτυς καὶ Ἐθνομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης καὶ οἱ σὺν αὐτῷ:

Ἀμβρόσιος Μοσχονησίων, Γρηγόριος Κυδωνιῶν, Προκόπιος Ἰκονίου καὶ Εὐθύμιος Ζήλων.

Μαρτύρησαν κατὰ τὴν Μικρασιατικὴ καταστροφὴ τὸ 1922. Τιμῶνται τὴν Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

Ἱερεὺς Νικόλαος ὁ Πλανᾶς.

Ἐκοιμήθη ὁσιακῶς εἰς Ἀθήνας τὸ 1932. Ἑορτάζεται στὶς 2 Μαρτίου.

Ὅσιος Ἄνθιμος ὁ ἐν Χίῳ (ὁ Βαγιᾶνος).

Ἐκοιμήθη τὸ 1960. Ἡ μνήμη ἑορτάζεται στὶς 15 Φεβρουαρίου.

Ὅσιος Σιλουανὸς ὁ Ἀθωνίτης.

Ἐκοιμήθη στὴν Ι.Μ. Παντελεήμονος (Ἅγ. Ὄρος) τὸ 1936. Τιμᾶται στὶς 24 Σεπτεμβρίου.

Ὅσιος Σάββας ὁ ἐν Καλύμνῳ.

Ἐκοιμήθη τὸ 1948. Ἑορτάζεται τὴν Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν καὶ στὶς 5 Δεκεμβρίου.

Ὁσία Μεθοδία τῆς Κιμώλου.

Ἐκοιμήθη τὸ 1908. Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 5 Ὀκτωβρίου.

Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ ἐκ Καππούης Καρδίτσης, ὁ Νεομάρτυς.

Μαρτύρησε τὸ 1610. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται 18 Αὐγούστου.

Ἱερομάρτυς Φιλούμενος τοῦ φρέατος τοῦ Ἰακὼβ στὴ Σαμάρεια.

Μαρτύρησε τὸ 1979. Ἡ ἁγιοκατάταξις ἔγινε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων.

Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 29 Νοεμβρίου.

Τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἤτοι οἱ:

Κωνσταντῖνος (Κωνστάντιος) καὶ Καλλὴ (Καλλίστη), οἱ γονεῖς καὶ τὰ ἀδέλφια Μακάριος, Θεοδόσιος, Θεοδότη καὶ Ἐπίχαρις. Ἑορτή τους τελεῖται τὴν Κυριακὴ μετὰ τὴν 14 Νοεμβρίου.

Ὅσιος Λουκᾶς, Ἀρχιεπίσκοπος Κριμαίας, ὁ ἰατρός.

Ἐκοιμήθη τὸ 1961. Ἡ Ἁγιοκατάταξις ἔγινε ἀπὸ τὴν Οὐκρανικὴ Ἐκκλησία.

Ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 11 Ἰουνίου.

Ἱερομάρτυς Κύριλλος, Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας, ὁ Λούκαρις.

Μαρτύρησε τὸ 1638. Ἡ Ἁγιοκατάταξις ἔγινε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας.

Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στὶς 27 Ἰουνίου.

Ἱερομόναχος Ἰουστῖνος (Πόποβιτς).

Ἐκοιμήθη τὸ 1979. Ἡ Ἁγιοκατάταξις ἔγινε ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Σερβίας.

Ἑορτάζεται στὶς 14 Ἰουνίου.

Ὁσία Σοφία τῆς Κλεισούρας.

Ἐκοιμήθη τὸ 1974. Ἡ μνήμη της τελεῖται στὶς 6 Μαΐου.

Ὅσιος Ἐφραὶμ τοῦ νέου τοῦ Ὄρους τῶν Ἀμώμων.

Ἐκοιμήθη τοὺς χρόνους τῆς Τουρκοκρατίας περίπου κατὰ τὸν 15 αἰ.

Ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 5 Μαΐου.

Νεομάρτυς Δαβὶδ (Μεγάλος Κομνηνός), ὁ τελευταῖος αὐτοκράτωρ τῆς Τραπεζοῦντος καὶ τὰ τρία τέκνα του Βασίλειος, Γεώργιος, Μανουήλ καὶ Ἀλέξιος ὁ ἀνεψιὸς αὐτοῦ.

Μαρτύρησαν τὸ 1463. Ἡ μνήμη τους τελεῖται τὴν 1 Νοεμβρίου.

Ἅγιος Ἐπίσκοπος Λητῆς καὶ Ρεντίνης Ἀκάκιος καὶ Δαμασκηνός. Ἐκοιμήθησαν ὁ πρῶτος τέλη τοῦ 15ου αἰ. καὶ ὁ δεύτερος τὸ 1577.

Ἡ μνήμη τους στὶς 16 Αὐγούστου καὶ 27 Νοεμβρίου ἀντίστοιχα.

Ὅσιος Νικηφόρος ὁ Λεπρός.

Ἐκοιμήθη τὸ 1964. Ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 4 Ἰανουαρίου.

Ὅσιος Μελέτιος τοῦ ἐν Ὑψενῇ (Ρόδου).

Ἐκοιμήθη κατὰ τὰ ἔτη τῆς Τουρκοκρατίας, περίπου κατὰ τὸν 18ο αἰῶνα.

Ἡ μνήμη τελεῖται στὶς 17 Φεβρουαρίου.

Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης.

Ἐκοιμήθη τὸ 1991. Ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 2 Δεκεμβρίου.

Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης.

Ἐκοιμήθη τὸ 1994. Ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 12 Ἰουλίου.

Ὅλοι οἱ παραπάνω ἅγιοι ἦταν ἐκλεκτὲς ψυχὲς ποὺ ἠγάπησαν ὁλοκληρωτικὰ τὸν Θεὸ καὶ ὡς καρποὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀποτελοῦν δόξα γιὰ τὴν Ἐκκλησία.

Ἰδιαίτερα ἡ πατρίδα μας, ὅπως διαπιστώνουμε, ἔχει εὐλογηθεῖ τὰ μέγιστα ἀπὸ τόσες ἅγιες προσωπικότητες καὶ αὐτὸ τὸ γεγονὸς εἶναι ἐξαιρετικὰ σπουδαῖο. Ὡστόσο ἄς σκεφθοῦμε, στὸ σημερινὸ λεξιλόγιο μας καὶ στὴν πληθώρα τῶν οἰκονομικῶν καὶ τεχνολογικῶν λέξεων καὶ ὅρων ὑπάρχει ἄραγε χῶρος καὶ γιὰ μιὰ λέξη ἀρχαιότατη; Τὴν λέξη ἁγιότητα; Σ΄αὐτὴ, ὅλοι εἴμεθα κεκλημένοι, γιατὶ ὁ κατάλογος τῶν ἁγίων δὲν ἔχει κλείσει.

Πηγή