''Τέκνα Θεού γενέσθαι''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ

Φθάσαμε, αδελφοί μου αγαπητοί, και πάλι ευδοκία του φιλανθρώπου Κυρίου μας, έπειτα από τον αγώνα της νηστείας στο μέγα πέλαγος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην Ανάσταση, αφού προηγουμένως ζήσαμε βιωματικά τα Άχραντα Πάθη του Σωτήρος Χριστού μέσα στους πνευματικούς θησαυρούς που διαποτίζουν την Αγία μας Εκκλησία.

Ανάσταση! Η πιο χαρμόσυνη και ευφρόσυνη γιορτή της πίστεώς μας.

Το «ημέτερον Πάσχα»1. «Και γαρ το πάσχα ημών, υπέρ ημών ετύθη Χριστός»2.

Η «εορτή των εορτών» και η «πανήγυρις των πανηγύρεων», κατά την έκφραση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου3.

«Η κλητή και αγία ημέρα, η μία των σαββάτων, η βασιλίς και κυρία», όπως ψάλλει ο θεοφόρος Σαββαΐτης Μοναχός, Ιωάννης ο Δαμασκηνός4.

Συμμετέχει σ αὐτό το γεγονός ο ουράνιος και συγχρόνως ο επίγειος κόσμος, «ορατός τε άπας και αόρατος• Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος»5.

«Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.

Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται»6.

Ανέστη Χριστός και ο θάνατος παραδίδει την σκυτάλη του στον νικητή της ζωής.

Έτσι η δημιουργία, η οποία συστενάζει και συνωδύνει από την παρουσία της αμαρτίας, ξαναβρίσκει πάλι τον ρυθμό της και ο άνθρωπος απολαμβάνει, με την θέλησή του βεβαίως, το πρωτόκτιστο κάλλος.

Καταδικάζει τον Θεό στον θάνατο και του χαρίζεται ως δώρο από τον Αναστάντα να παραμένει αθάνατος. Ξαναγυρίζει στο βασιλικό του αξίωμα ως κληρονόμος ζωής αιωνίου, όπως αναφέρει στον μαθητή του Τίτο ο Απόστολος των εθνών Παύλος7.

Και η ευεργεσία του Θεού προς τον άνθρωπο συνεχίζεται αμείωτη. Το γενναιόδωρο χέρι του Θεού τον κάνει κατά χάριν υιό του Θεού. Μας το πιστοποιεί περίτρανα ο Ευαγγελιστής Θεολόγος:

«Όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι».8

Πρώτον. «Τέκνα Θεού γενέσθαι».

Δεν είναι απλώς ένα δώρο του Θεού, αλλά προνόμιο και δικαίωμα. Δεν κερδήσαμε απλώς μόνο την θεϊκή συγγνώμη για το πλήθος των αμαρτιών και των σφαλμάτων μας και, κυρίως, για την ανταρσία που πραγματοποιήσαμε κατά του ευεργέτου Θεού, ως άθλιοι αρνητές και αποστάτες της θεϊκής δόξης και λαμπρότητος. Αλλά:

- Γίναμε και πάλι «κληρονόμοι Θεού και συγκληρονόμοι Χριστού»9.

- Ενδυθήκαμε την στολή την πρώτη και λάβαμε το δακτυλίδι της εξουσίας και της ελευθερίας στο χέρι μας.

- Έχουμε πλέον την δυνατότητα της συμμετοχής στην ζωή του Χριστού και της εισόδου στην αληθινή χώρα των ζώντων.

- Αποκτήσαμε, επιπλέον, το χάρισμα της παρρησίας στον Θρόνο της Θείας Μεγαλωσύνης, να βλέπουμε, δηλαδή, το πρόσωπο του Χριστού και να έχουμε μέσα μας την ζωντανή παρουσία Του.

- Μας χάρισε ο Χριστός «το εαυτού αξίωμα».

- Μας έδωσε καινούργιο νόημα στην ύπαρξή μας, αλλά συγχρόνως και καινούργιο όνομα, «όνομα καινόν» κατά τον υψιπέτη αετό της Αποκαλύψεως10.

- Μας έκανε πραγματικά νέους ανθρώπους και μας καλεί να συνεχίσουμε την ζωή Του, το έργο Του και την αποστολή Του.

Δεν στρέφουμε πλέον το βλέμμα μας στο σκότος, στην άγνοια και στην νύκτα του θανάτου, αλλά προς στην ανατολή του «νοητού Ηλίου της Δικαιοσύνης», προς το φως και την αλήθεια του προσώπου Του.

Δεύτερον. «Τέκνα Θεού γενέσθαι».

Ανήκουμε πλέον στον Χριστό, που σημαίνει ότι λαμβάνουμε μέρος στην ζωή του Χριστού και στην δύναμη της Αναστάσεώς Του. Καταπατούμε τον θάνατο και την φθορά, αφού ο Θεός «ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους και μετέστησεν εις την βασιλείαν του υιού της αγάπης αυτού»11.

Πόσο συγκλονιστικός είναι ο λόγος του Θεού για τον καθένας μας: «Εγώ είπα• θεοί εστε και υιοί Υψίστου πάντες»12. Έτσι, με την παρουσία Του αγιάζεται η ψυχή μας και συγχρόνως και το σώμα μας. Γίνεται και αυτό ναός του Θεού.

Κατανικούμε με την χάρη Του, που άφθονη παρέχεται μέσα στα ζωοποιά Μυστήρια της Εκκλησίας μας, την άλογη επιθυμία της σαρκός και γινόμαστε νικητές κατά των παθών και της αμαρτίας, των αοράτων εχθρών μας και κυρίαρχοι του εαυτού μας.

Με την δύναμη του ονόματός Του πατούμε «επάνω όφεων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού»13, χωρίς να μας βλάψει και να μας αδικήσει στο ελάχιστο, διότι γίναμε βασιλικό κτήμα, κατά την έκφραση των Αγίων Πατέρων, και φέρουμε την σφραγίδα της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος, και άρα της κυριαρχίας Του.

Τρίτον. «Τέκνα Θεού γενέσθαι».

«Ημείς και ο Χριστός εν εσμέν»14, θα τονίσει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Η συμμετοχή μας στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, στο οποίο καταγγέλεται ο θάνατός Του και βεβαιώνεται περίτρανα η Ανάστασή Του, μεταμορφώνει την ζωή μας «την κάνει ρωμαλέα και αγνή και την οδηγεί προς το άπειρον κάλλος»15.

Δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο αυτό. Έχουμε τον Χριστό. «Σωτήρα απεκδεχόμεθα Κύριον Ιησούν Χριστόν»16. Ζούμε στην θαλπωρή της αγιοτρόφου και αγιοτόκου Εκκλησίας Του, που είναι το Σώμα Του. Δεν είμαστε ξένοι και άγνωστοι, αλλά γνωστοί και οικείοι, φίλοι και αδελφοί Του.

Γι αὐτό και στην Μυροφόρο Μαρία την Μαγδαληνή, το πρωινό εκείνο της Αναστάσεως, απευθύνει τα εξής συγκινητικά λόγια: «Πορεύου προς τους αδελφούς μου και ειπέ αυτοίς• αναβαίνω προς τον πατέρα μου και πατέρα υμών»17.

Άρα ο Χριστός είναι αδελφός μας. Και ο κατά φύσιν Πατέρας Του ο ουράνιος, γίνεται από τώρα και δικός μας Πατέρας κατά χάριν.

Και αυτή η υιοθεσία, την οποία προγευόμαστε από αυτήν την ζωή, θα φθάσει στην πληρότητά της μετά την Δευτέρα Έλευση και ένδοξη Παρουσία Του. Τότε και οι Δίκαιοι «εκλάμψουσιν ως ο ήλιος εν τη βασιλεία του πατρός αυτών»18 και ο Τρισάγιος Θεός θα στέκεται εν μέσω των κατά χάριν υιών Του, «Θεός οφθήση εστώς εν μέσω θεών»19.

Αδελφοί μου και παιδιά μου αγαπητά,

Η Ανάσταση του Χριστού μας προσφέρει και θα μας προσφέρει πάντοτε ελπίδα ζωής, γιατί αυτή η ζωή είναι ο Χριστός. Όλα εκείνα τα πράγματα του κόσμου που έκλεψαν αυτήν την ελπίδα, που την σκέπασαν με τον μανδύα της απιστίας και της αθεΐας, όσα την εξαφάνισαν επικίνδυνα από την όρασή μας, θα πρέπει να υποχωρήσουν:

- για να δούμε τον Θεό «καθώς εστι»20,

- για να φυγαδεύσουμε τον θάνατο,

- για να διώξουμε όλες τις μελανές κηλίδες που μας στερούν το φως του προσώπου Του

- και να γεμίσουμε από πνευματική χαρά, ευφροσύνη και φως, αφού «Χριστός γαρ εγήγερται, ευφροσύνη αιώνιος»21.

Αυτήν την φωτόλουστη νύκτα, την οποία μας χάρισε η φιλανθρωπία του Θεού, σας αγκαλιάζω όλους με την αγάπη μου και σας απευθύνω τις πλέον εγκάρδιες ευχές μου για υγεία, δύναμη και προκοπή βίου και πίστεως.

Ο αναστάς Κύριος να είναι μόνιμος σύντροφος στην ζωή σας και στην διακονία σας στην θάλασσα της παρούσης ζωής, γεμίζοντας με το φως του προσώπου Του ολόκληρη την ύπαρξή σας.

«Ανέστη Χριστός», αδελφοί μου αγαπητοί, «και πεπτώκασι δαίμονες.

Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.

Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο»22.

1 Τροπάριον δ ωδής του Κανόνος του Όρθρου της Κυριακής του Πάσχα.

2 Α Κορ. 5,7.

3 Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος ΜΕ , Εις το άγιον πάσχα, PG 36,624Β. Όρα και Τροπάριον η ωδής του Κανόνος του Όρθρου της Κυριακής του Πάσχα.

4 Ειρμός η ωδής του Κανόνος του Όρθρου της Κυριακής του Πάσχα.

5 Τροπάριον α ωδής του Κανόνος του Όρθρου της Κυριακής του Πάσχα.

6 Λόγος Κατηχητικός Ιερού Χρυσοστόμου (Όρθρος Κυριακής του Πάσχα).

7 Τιτ. 3,7.

8 Ιω. 1,12.

9 Ρωμ. 8,17.

10 Αποκ. 2,17. Όρα και Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κατήχησις Ι . κεφ. ΙΖ , PG 33,681C.

11 Κολ. 1,13.

12 Ψαλμ. 81,6.

13 Λουκ. 10,19.

14 Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ερμηνεία εις την προς Εβραίους Επιστολήν, Ομιλία ΣΤ , κεφ. γ , PG 63,58Β.

15 Ιερομονάχου Γρηγορίου, Η Θεία Λειτουργία, εκδ. Δόμος Αθήνα 1985, σελ. 344.

16 Φιλ. 3,20.

17 Ιω. 20,17.

18 Ματθ. 13,43.

19 Τροπάριον θ ωδής του δευτέρου Κανόνος της εορτής της Μεταμορφώσεως. Πρβλ. και Ψαλμ. 81,1.

20 Α Ιω. 3,2.

21 Τροπάριον α ωδής του Κα

Πηγή