Οι προσευχές των χριστιανών σε εκκλησία της Δαμασκού συνοδεύονται από αγωνία για την τύχη τους καθώς και χιλιάδων ομοθρήσκων τους, όχι μόνο στη Συρία, αλλά και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Εκεί που την προσδοκία της Ανάστασης σκιάζει ο φόβος από την ωμή φονική βία τζιχαντιστών.
Ενα αναμμένο κερί στα χαλάσματα κάποιας κατεστραμμένης εκκλησίας στο ερειπωμένο Χαλέπι στη Συρία. Μια προσευχή για τους δύο αγνοούμενους ορθόδοξους χριστιανούς μητροπολίτες που απήχθησαν πριν από τρία χρόνια. Ενα βιαστικό «Χριστός Ανέστη» σε σκηνή σε προσφυγικό καταυλισμό κάπου στο Κεντρικό Ιράκ. Μια γυναικεία σκιά που γλιστράει με χίλιες προφυλάξεις μεσάνυχτα στην «εκκλησία των σκλάβων» σε γειτονιά ελεγχόμενη από ακραίους ισλαμιστές, στην Τρίπολη της Λιβύης, για να ανάψει το καντήλι. Στο Σινά ο ηγούμενος της ιστορικής Μονής της Αγίας Αικατερίνης αναφωνεί «δεύτε λάβετε Φως», υπό την προστασία των όπλων των Βεδουίνων...
Πάσχα στη Μέση Ανατολή, στη γενέτειρα του χριστιανισμού. Η εβδομάδα των παθών ατέλειωτη. Οι χριστιανοί σε έναν άλλο σταυρό μαρτυρίου προσδοκούν στην ανάστασή τους, που όμως φαντάζει μακριά. «Ο λαός έχει πίστη και ελπίδα, μετά τη σταύρωση έρχεται η ανάσταση», λέει στην «Κ» ο πρύτανης του Ορθόδοξου Θεολογικού Πανεπιστημίου Μπαλαμπάντ του Λιβάνου, πατήρ Πορφύριος Γκιοζί.
Θρησκευτική εκκαθάριση
Ο διωγμός συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, με ελάχιστη, ωστόσο, έως καθόλου προβολή του εντεινόμενου δράματος των διωκομένων. Οι φρικαλεότητες των τζιχαντιστών εκτόπισαν από την παγκόσμια επικαιρότητα τη θρησκευτική εκκαθάριση στην οποία εξακολουθούν να επιδίδονται συστηματικά οι φανατικοί του «Ισλαμικού Κράτους» στη Συρία και το Ιράκ και τώρα στη Λιβύη. Και έπρεπε να έρθουν οι σφαγές τον περασμένο μήνα 21 χριστιανών Κοπτών στη Βεγγάζη από το ISIS και των 147 χριστιανών φοιτητών στην Κένυα από Σομαλούς τζιχαντιστές τη Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα των καθολικών για να ταρακουνήσουν την παγκόσμια χριστιανοσύνη κάνοντάς την να συνειδητοποιήσει με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η ισλαμική τρομοκρατία πέρασε την Ερυθρά Θάλασσα και απειλεί τους χριστιανούς της Αφρικής. Η πίστη χαλυβδώνεται με την τήρηση της παράδοσης και την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων, λένε οι θεολόγοι. Πόσοι όμως πιστοί μπορούν να ανταποκριθούν στο κάλεσμα για λατρευτικές δραστηριότητες όταν το διακύβευμα είναι η ίδια τους η ζωή, όπως τώρα στη Μέση Ανατολή;
Σε αυτές τις συνθήκες, παρ’ όλα αυτά, και με ορμητήριο τον Λίβανο, αλλά και τη Δαμασκό όπου τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα, ο ορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης επιχειρεί παράτολμες επισκέψεις σε πόλεις και χωριά για να εμψυχώσει τους εναπομείναντες πιστούς που όμως όλο και λιγοστεύουν, καθώς εντείνεται το αίσθημα της ανασφάλειας. «Μόνο έτσι μπορείς να στεριώσεις τον λαό σου στον τόπο του», τονίζει ο πρύτανης του Μπαλαμπάντ και προσθέτει:
«Εδώ στον Λίβανο όπου έχουν καταφύγει εκατομμύρια χριστιανοί, όλα θα γίνουν κανονικά. Στη Συρία είναι κάποιες περιοχές που για λόγους ασφαλείας οι άνθρωποι δεν θα ασκήσουν τα λατρευτικά τους καθήκοντα. Εκεί είναι αδύνατο να γίνουν λειτουργίες. Ολη η Βορειοανατολική Συρία έχει καταληφθεί από το ISIS και δεν υπάρχουν πλέον χριστιανοί. Στη Μααλούλα, την πόλη όπου μιλούν τη γλώσσα που μιλούσε ο Χριστός, έχουν επιστρέψει κάποιοι χριστιανοί, αλλά το Μοναστήρι της Αγίας Θέκλας είναι σε άθλια κατάσταση έχοντας υποστεί μεγάλες ζημιές από την επίθεση των τζιχαντιστών και οι μοναχές δεν μπορούν να γυρίσουν. Υπάρχει όμως ενοριακός ναός όπου θα λειτουργηθούν οι ελάχιστοι χριστιανοί. Στη Δαμασκό θα γίνει περιφορά Επιτάφιων και Ανάσταση.
»Στο Χαλέπι υπάρχουν κάποιες ενορίες, λίγες, που κάνουν λειτουργία. Η χριστιανική Εκκλησία είναι ακόμα ζωντανή. Κανείς δεν ξέρει πόσοι έχουν απομείνει, θα έλεγα ότι παραμένει το 25% των χριστιανών απ’ αυτούς που ήταν. Εμειναν άνθρωποι και είναι η ελπίδα για την ανάσταση που θα ’ρθει. Ο λαός έχει πίστη».
Ο βοηθός του Πατριάρχη, επίσκοπος Δαμασκού Μωυσής, σε τηλεφωνική του επικοινωνία με την «Κ» από τη συριακή πρωτεύουσα, είπε πως στις «ελεύθερες περιοχές», εννοώντας αυτές που ελέγχει ο Ασαντ, θα τελεστεί σε όλους του ναούς η θεία λειτουργία και μάλιστα τη Δευτέρα του Πάσχα θα μεταδοθεί η δοξολογία της Ανάστασης από την κρατική ραδιοτηλεόραση. Ελάχιστες καμπάνες θα ηχήσουν για να αναγγείλουν την Ανάσταση του Χριστού στο Ιράκ και αυτές σε κάποιους, λιγοστούς, χριστιανικούς ναούς στην πρωτεύουσα Βαγδάτη, όπου όμως δεν επιτρέπεται η περιφορά Επιταφίου για να μην προκληθούν οι μουσουλμάνοι. Στα στρατόπεδα προσφύγων του Κεντρικού και Νότιου Ιράκ κάποιες σκηνές θα μετατραπούν τη νύχτα της Ανάστασης για λίγο σε εκκλησίες για να ακουστεί το «Χριστός Ανέστη», ενώ λόγος δεν μπορεί να γίνει για θρησκευτικές τελετές σε κατεχόμενες από το «Ισλαμικό Κράτος» περιοχές. «Στην καλύτερη περίπτωση, να ανάψει κάποιος κρυπτοχριστιανός ένα κεράκι στα ερείπια κάποιας γκρεμισμένης εκκλησίας αν αποφασίσει να ρισκάρει...», λέει στην «Κ» ένας Ιρακινός πρόσφυγας, καθολικός χριστιανός, που διέφυγε από τη Μοσούλη και ζει προσωρινά στη Θεσσαλονίκη.
Στην Τρίπολη της Λιβύης
Με κίνδυνο της ζωής της, μια γυναίκα στην Τρίπολη της Λιβύης ίσως επιχειρήσει να ανάψει τα καντήλια στον Ναό του Αγίου Γεωργίου, τον μοναδικό πλέον σε αυτή τη χώρα μετά τη διάλυσή της και την επέλαση των τζιχαντιστών. Πρόκειται για Ελληνίδα παντρεμένη με ντόπιο, στην οποία -και φεύγοντας αναγκαστικά- ο μητροπολίτης Λιβύης Θεοφύλακτος άφησε τα κλειδιά να ανοίγει κάπου κάπου την «εκκλησία των σκλάβων», όπως αποκαλείται, γιατί φτιάχτηκε τον 15ο αιώνα για τις ανάγκες κάποιων Ελλήνων χριστιανών σφουγγαράδων που είχαν πωληθεί ως σκλάβοι των Οθωμανών. «Αν τα καταφέρει, θα είναι καλό, εγώ θα λειτουργήσω και θα προσευχηθώ για λογαριασμό του ποιμνίου μου, που αναγκάστηκε στο σύνολό του να εγκαταλείψει τη Λιβύη από τον φόβο των ισλαμιστών, από μια εκκλησία στην Κατερίνη, όπου είμαι πλέον εξόριστος...», λέει στην «Κ» ο κ. Θεοφύλακτος. «Μέχρι την επανάσταση κάναμε περιφορά του Επιταφίου και στο κέντρο της πρωτεύουσας, Τρίπολη. Τούτο το Πάσχα θα είναι το πρώτο χωρίς ούτε δείγμα χριστιανού στη Λιβύη...», τονίζει.
Στο βιβλικό Ορος Σινά, οι μοναχοί και όσοι χριστιανοί τολμήσουν, λόγω των αυξανόμενων κρουσμάτων αιματηρών επιθέσεων ισλαμιστών στη χερσόνησο, να ταξιδέψουν για προσκύνημα στο ιστορικό ελληνορθόδοξο χριστιανικό Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, θα τελέσουν τη λειτουργία της Ταφής και της Ανάστασης με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, αλλά και με τις... κάννες των όπλων των Βεδουίνων «προτεταμένες» για τον κίνδυνο επιδρομών τζιχαντιστών, που έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους με αποκρουστικές ενέργειες στο Ορος του Μωυσή. Είναι φυλές Βεδουίνων, μουσουλμάνων στο θρήσκευμα, που έχουν δημιουργήσει ασπίδα προστασίας του μοναστηριού από τους ακραίους ομοθρήσκους τους, καθώς γι’ αυτούς αποτελεί πηγή ζωής λόγω του τουρισμού.
«Προσευχόμαστε...»
«Η πανούκλα καλπάζει τώρα και στην Αφρική, προσευχόμαστε για τη ζωή των εδώ χριστιανών. Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;», είπε σε τηλεφωνική επικοινωνία του με την «Κ» μέλος χριστιανικής ιεραποστολής στο Ναϊρόμπι. Η σφαγή των χριστιανών στο Πανεπιστήμιο Garissa της Κένυας έκανε πιο ζοφερό το σκηνικό διώξεων των χριστιανών το φετινό Πάσχα και έχει συνταράξει τον χριστιανικό πλανήτη, προκαλώντας μεγάλη ανησυχία. Οι χριστιανικοί ναοί στην Κένυα φρουρούνται, μετά την τελευταία δολοφονική επίθεση, από δυνάμεις ασφαλείας που φοβούνται νέο κύκλο βίας από τους εξτρεμιστές ισλαμιστές.
Υπό το άγρυπνο βλέμμα των αστυνομικών αρχών θα γίνουν οι τελετές του Επιταφίου και της Ανάστασης και στην Αίγυπτο. Ο φόβος τρομοκρατικών ενεργειών σε βάρος των Κοπτών χριστιανών έχει αυξήσει στον ανώτατο βαθμό τα μέτρα προστασίας τους, ειδικά μετά τη σφαγή είκοσι ενός εξ αυτών στη Λιβύη όπου εργάζονταν. Για το ακραίο Ισλάμ, Αραβας χριστιανός ισοδυναμεί με προδοσία και η τιμωρία είναι μία: θάνατος.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
Kαθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου