Λόγος εις την Αγίαν Πεντηκοστήν

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Πριν από λίγες μέρες εορτάσαμε το Σταυρό, το Πάθος, την Ανάσταση, ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου Ιησού Χριστού στον ουρανό. Σήμερα όμως συναντήσαμε την ίδια την κορυφή των αγαθών, φθάσαμε στη μητρόπολη των εορτών, βρισκόμαστε στην πραγματοποίηση της υπόσχεσης του Κυρίου «Γιατί αν φύγω», λέγει «θα σας στείλω άλλον Παράκλητο και δε θα σας αφήσω ορφανούς»

Είδατε ενδιαφέρον; Είδατε άπειρη φιλανθρωπία; Πριν από λίγες μέρες ανέβηκε στον ουρανό, ξανακάθισε στο βασιλικό θρόνο, πήρε τη θέση στα δεξιά του Πατέρα και μας χαρίζει σήμερα την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και έτσι μας δίνει τα άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο απ΄ αυτά που συντελούν στη δική μας σωτηρία δεν το έχει δώσει το άγιο Πνεύμα;
Αυτό μας απαλλάσσει από την πνευματική δουλεία, μας καλεί στην ελευθερία, μας οδηγεί στην υιοθεσία και γενικά, μας ξαναγεννά από την αρχή και μας ξεφορτώνει το βαρύ και αποκρουστικό φορτίο των αμαρτιών……

Με τη χάρη του από άνθρωποι γίναμε άγγελοι, χωρίς να αλλάξουμε τη φύση μας, αλλά, πράγμα που είναι πολύ πιο αξιοθαύμαστο, παραμένοντας στην ανθρώπινη φύση δείχνουμε αγγελική συμπεριφορά. Γιατί τέτοια είναι η δύνα­μη του Αγίου Πνεύματος. Και όπως η φωτιά που βλέπουμε, όταν παραλάβει το μαλακό πηλό, τον κάνει σκληρό κε­ρα­μίδι, έτσι ακριβώς και η φωτιά του Αγίου Πνεύματος, όταν παραλάβει μια συνετή ψυχή, και αν ακόμη τη βρει πιο μα­λακή από τον πηλό, την κάνει πιο σκληρή από το σίδερο. Επίσης αυτόν που πριν από λίγο ήταν μολυσμένος από την ακα­θαρσία των αμαρτιών τον κάνει αμέσως πιο λαμπρό από τον ήλιο…. Είδες, τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος; Είδες ότι εκείνους που ήταν προηγουμένως υποδουλωμένοι στις δικές τους αμαρτίες, τους ανέβασε αμέσως στην υψηλότερη τιμή;

Και έγινε ακόμη και κάτι ασυνήθιστο και παράξενο. Γιατί όπως τότε στα παλιά χρόνια γλώσσες χώρισαν την οικου­μένη και διέλυσαν την κακή συμφωνία, έτσι και τώρα γλώσσες ένωσαν την οικουμένη και οδήγησαν σε ομό­νοια αυτά που ήταν χωρισμένα. Γι΄ αυτό λοιπόν εμφανίσθηκε το ΄Αγιο Πνεύμα με μορφή γλωσσών και σαν πύρινες γλώσσες, για το αγκάθι της αμαρτίας που μεγάλωσε πολύ μέσα μας. Γιατί όπως η γη, όταν δεν καλλιεργείται , ενώ είναι γόνιμη και πλούσια, βγάζει πολλά αγκάθια, έτσι ακριβώς και η ανθρώπινη φύση, ενώ είναι καλή από το Δη­μιουργό της και κατάλληλη για τα έργα της αρετής, επειδή δε δέχθηκε το άροτρο της ευσεβείας, ούτε το σπόρο της θεογνωσίας, βλάστησε μέσα μας την ασέβεια σαν τα αγκάθια και άλλα άχρηστα φυτά. Και όπως η επιφάνεια της γης πολλές φορές δε φαίνεται από τα πολλά αγκάθια και τα άγρια χόρτα, έτσι και η ευγένεια και η αγνότητα της ψυχής μας δε φαινόταν, μέχρις ότου ήλθε ο Γεωργός της ανθρώπινης φύσης, έβαλε τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος, την καθά­ρισε και την προετοίμασε να δεχθεί τον ουράνιο σπόρο.

Τόσα πολλά και ακόμη περισσότερα υπήρξαν για μας τα αγαθά από τη σημερινή ημέρα ... 

(Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 36,331-333).

Πηγή