Κύριε, Κύριε, ἀνόρθωσέ μας, γιατί δέν σκοντάψαμε ἁπλῶς, δέν σφάλαμε μόνο, δέν πέσαμε τώρα τελευταία, ἀλλά ἀπό καιρό εἴμαστε πεσμένοι καί μένουμε κάτω καί πηγαίνουμε ὅλο καί πιό κάτω.
Εὐλόγησε καί βοήθησέ μας νά σηκωθοῦμε ὥστε νά εἶναι εὐλογημένος καί ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας... Δεῖξε ἀνοχή στά σφάλματά μας.
Συγκράτα μας ὅταν παραφερόμαστε. Φέρνε μας πάλι στόν καλό δρόμο ὅταν ξεφεύγουμε. Διόρθωνέ μας ὅταν σφάλουμε.
Δίνε μᾶς σώφρονα νοῦ ὅταν ἔχουμε παιδαριώδεις καί ἀνώριμες σκέψεις. Δυνάμωνέ μας ὅταν ἀποκάμνομε, καί σόφιζέ μας ὅταν παραλογιζόμαστε. Δίδαξέ μας νά μή ζητοῦμε ἀποδείξεις ἐκεῖ ποῦ παραγγέλεις πίστη. Ἀμήν.
(Ευστάθιος Θεσσαλονίκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου