«Ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ»
Πονηρὸς κυρίως, ἀδελφοί μου, εἶναι αὐτὸς ὁ διάβολος, διότι εἶναι αἴτιος καὶ γεννήτορας κάθε ἁμαρτίας καὶ δημιουργὸς κάθε πειρασμοῦ.
Ἀπὸ τὶς ἐνέργειες καὶ τὶς ἐπιβουλὲς τοῦ Πονηροῦ, διδασκόμαστε καὶ παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ μᾶς ἐλευθερώσει καὶ πιστεύουμε ὅτι δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει νὰ πειρασθοῦμε πάνω ἀπὸ τὴ δύναμή μας, καθὼς τὸ λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος, ὅτι «θὰ μᾶς δώσει μαζὶ μὲ τὸν πειρασμὸ καὶ τὴ δύναμη, ὥστε νὰ μπορέσουμε νὰ τὸν σηκώσουμε καὶ νὰ τὸν ὑπομείνουμε».
Εἶναι ὅμως ἀναγκαῖο καὶ ἀπαραίτητο νὰ μὴν ἀμελήσουμε νὰ Τὸν παρακαλοῦμε καὶ νὰ Τὸν ἱκετεύουμε μὲ ταπεινὸ φρόνημα.
«Ὅτι Σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν».
Γνωρίζοντας ὁ Κύριός μας ὅτι ἡ ἀνθρώπινη φύση πάντοτε διστάζει, σὰν ὀλιγόπιστη ποὺ εἶναι, γι’ αὐτὸ μᾶς παρηγορεῖ λέγοντας: Ἐπειδὴ ἔχετε ἕναν τέτοιο Πατέρα καὶ Βασιλέα δυνατὸ καὶ ὑπερένδοξο, μὴν ἀμφιβάλετε γιὰ ὅσα Τοῦ ζητᾶτε κατὰ καιρούς. Μόνο μὴν ἀμελήσετε νὰ Τὸν ἐνοχλεῖτε, ὅπως ἐνοχλοῦσε ἡ χήρα ἐκείνη τὸν ἄρχοντα καὶ κριτὴ τῆς ἀδικίας, λέγοντας πρὸς Αὐτόν: Κύριε, λύτρωσέ μας ἀπὸ τὸν ἀντίδικό μας, διότι δική Σου εἶναι ἡ ἀδιάδοχη Βασιλεία, ἡ ἀνίκητη δύναμη, καὶ ἡ δόξα ἡ ἀκατάληπτη.
Καὶ ὡς δυνατὸς Βασιλιὰς ποὺ εἶσαι, προστάζεις καὶ τιμωρεῖς τοὺς ἐχθρούς μας· ὡς Θεὸς δὲ ὑπερένδοξος, δοξάζεις καὶ μεγαλύνεις ἐκείνους ποὺ Σὲ δοξάζουν καὶ ὡς Πατέρας φιλάνθρωπος καὶ φιλόστοργος, περιθάλπεις καὶ ἀγαπᾶς ἐκείνους ποὺ ἀξιώθηκαν μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα νὰ γίνουν υἱοί σου καὶ Σὲ ἀγαποῦν μὲ ὅλη τους τὴν καρδιά, τώρα καὶ πάντοτε καὶ στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
[Μετάφραση ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου «Περὶ συνεχοῦς Θείας Μεταλήψεως» (πρῶτο μέρος). Τὸ πρωτότυπο κείμενο ἀνήκει στὸν ἅγιο Μακάριο τὸν Νοταρά, τὸ ὁποῖο ὁ ἅγιος Νικόδημος τὸ ἔχει ἀποδώσει ἁπλουστευμένο. Ἔκδ. Σώτ. Σχοινά, ἐν Βόλω 1961, σέλ. 20-44]
(Πηγή: Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Πάτερ ἡμῶν» κατὰ τοὺς Πατέρες, Σειρά: Ψηφίδες Φωτομορφὲς – 8, Ἔκδ. «Ἑτοιμασία», Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Καρέας 2009, σ. 41- 91).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου