Ταπεινή προσφορά

π. Εὐσεβίου Βίττη

ΔΕΞΟΥ Κύριε Ἰησοῦ γλυκύτατε, Ἀρχιποίμην Ἰησοῦ, Υἱὲ Θεοῦ Μονογενές, Ἀγάπη τῆς Ἀγάπης τοῦ Πατρός, πού εἶναι ἡ ρίζα κάθε ἀγάπης, δέξου, ΚΥΡΙΕ μου, τὴν ταπεινή μου προσφορά. 

Δέξου την καὶ ἐπειδὴ ὁπωσδήποτε εἶναι μολυσμένη καὶ βεβορβορωμένη ἀπὸ τὴν ἄμετρη ἁμαρτωλότητά μου, ἐξάγνισέ την ΕΣΥ καθάρισέ την Ἐσύ, συμμόρφωσέ την Ἐσὺ σύμφωνα μὲ τὴ δική Σου σοφία καὶ καθαρότητα.

Δέξου τοὺς χτύπους τῆς καρδιᾶς μου, ὅσο κι ἂν εἶναι πήλινη.

Δέξου τὰ δάκρυά μου, ὅσο κι ἂν εἶναι γήινα.

Δέξου τὴν ταπεινή μου ἱκεσία, ὅσο κι ἂν εἶναι φτωχὴ καὶ ἰσχνή.

Σὲ ἱκετεύω, φτωχό Σου πρόβατο κι ἐγώ, γιὰ τὰ πρόβατά Σου, πού εἶναι ἀδέρφια μου, πού εἶναι παιδιά Σου, ποὺ εἶναι παιδία τοῦ «Πατρὸς ἡμῶν τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς», Πρωτότοκε καὶ Πρεσβύτερε Ἀδελφέ, Κύριε καὶ Δέσποτα Ἰησοῦ Χριστέ, Σωτήρ μου.

ΟΣΟΝ καιρὸ μετάνοιας, συντριβῆς, προσευχῆς, ἀφιερώσεως καὶ ἡσυχίας πνευματικῆς θὰ μοῦ χαρίζει ἡ εὐσπλαχνία Σου, μία μέρα; μία ἑβδομάδα; ἕνα μήνα; ἕνα χρόνο; ὅσον καιρὸ θὰ μοῦ χαρίζει ἡ ἄμετρη ἀγαθότητά Σου καὶ ἀνοχή Σου, θὰ τὸν ἀφιερώσω σὲ αὐτὸ τὸ ἔργο: θὰ ἱκετεύω γιὰ τὰ πρόβατά Σου. Ὤ, μὴν ἀπορρίψεις τὴν ταπεινή μου ἱκεσία, Κύριε! Τὸ ξέρεις πὼς ἡ μεγάλη μου εὐτυχία κλείνοντας τὰ μάτια στὸν μάταιον αὐτὸν κόσμο, ἡ πιὸ μεγάλη μου χαρά, θὰ εἶναι νὰ ἔχω κρατήσει μία καὶ μόνο εἰκόνα: ἕνα κοπάδι λογικῶν προβάτων, τῶν προβάτων, πού μοῦ εἶχες Ἐσὺ ἐμπιστευθεῖ, μὰ δὲν ἀξιώθηκα νὰ πεθάνω ἀνάμεσά τους, νὰ βόσκουν ἑνωμένα, ἀγαπημένα, εἰρηνικά, πνευματικὰ καταρτισμένα σὲ κάποιους λειμῶνες τῆς Χάριτός Σου, κάτω ἀπὸ τὰ στοργικὰ βλέμματα ἑνὸς -ἴσως καὶ περισσότερων- ἁγίων ἱερέων καὶ πνευματικῶν ποιμένων, πού θὰ τοὺς ἔχεις στὸ μεταξὺ Ἐσὺ στείλει, γιατί καὶ γι’ αὐτὸ Σὲ ἔχω ἐνοχλήσει πολύ, ὅπως τὸ ξέρεις καλά.

Ἴσως αὐτή ἡ εἰκόνα, πού θὰ ἔχω κλείσει στὰ μάτια μου, νά ʼναι ἡ μόνη μου ἀπολογία μπρὸς στὸ φοβερὸ Κριτήριο καὶ τὸ ἀδέκαστο Βῆμα Σου.

Ὅταν μοῦ πεῖς: τί ἔκανες λοιπόν, φτωχὴ ψυχή, ἐκεῖ κάτω στὴ γῆ; Θὰ μπορῶ ἴσως τότε μὲ ὅλη τὴν ἁπλότητα καὶ τὸ θάρρος, πού μοῦ ἐμπνέει ἡ ἀγάπη Σου, νὰ Σοῦ ἀποκριθῶ ταπεινά:

Σοῦ δάνειζα τὰ δάκρυά μου,

γιὰ νὰ κάνης τὶς συνθέσεις

τῶν χρωμάτων αὐτῆς τῆς εἰκόνας,

πού ἔφερα μαζί μου Κύριε!

ΑΜΗΝ, ΑΜΗΝ, ΑΜΗΝ, ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ, ΙΗΣΟΥ ΜΟΥ!

Πηγή