Παραμυθητική επιστολή Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου

Εν Πάρω τη 2α Όκτωβρίου 1959

«Πολλαί αι θλίψεις των δικαίων και εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο Κύριος». (Ψαλ. 33)

… Πνευματικόν μοι εν Κυρίω τέκνον Αικατερίνη, χαίροις εν Κυρίω πάντοτε.

Μόλις επέστρεψα εκ κηδείας πνευματικού μου τέκνου το οποίον υπέφερε επί 45 έτη˙ τα δε τελευταία έτη είχε πόνους οδυνηρούς αλλ’ είχε και υπομονήν μεγάλην. 

Πριν αποθάνει ολίγας ώρας εζήτησε τον ιερέα και εκοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και αφ’ ου εκοινώνησε, είπε εις τον εφημέριον˙ επήρα το διαβατήριον και αναχωρώ, και ούτω παρέδωκε το πνεύμα. Εμνήσθην των ρημάτων του σοφού Παροιμιαστού˙ «ολίγα παιδενθέντες μεγάλα ευεργετηθήσονται», και του Κυρίου˙ «εν τω κοσμώ θλίψιν έξετε˙ αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον», και «η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται». Χαράν αιώνιον, παντοτεινήν, την οποίαν ουδείς δύναται να άρη αφ’ ημών.

Όλοι οι δίκαιοι και οι ΄Αγιοι εις τον κόσμον αυτόν, τον πρόσκαιρον και μάταιον, είχον θλίψεις, στενοχώριας, ασθενείας, πειρασμούς από ορατούς και αόρατους εχθρούς, δαίμονας και ανθρώπους˙ αλλά διά της υπομονής, μεγαλοψυχίας, πίστεως, ελπίδος, προσευχής και αγάπης ενίκησαν, και, δοκιμασθέντες εις την κάμινον των πειρασμών και των θλίψεων, ευρέθησαν χρυσός καθαρός, και, προσδεχθέντες υπό του Ουρανίου Βασιλέως και Θεού ημών, αιωνίως αγάλλονται ψάλλοντες και αινούντες ακαταπαύστως συν τοις αΰλοις Αγγέλοις την Αγίαν Τριάδα.

Σας παρακαλώ, τέκνα μου παμφίλτατα, μη δειλιάσητε, μη αποκάμετε εις τους πόνους της ασθενείας, αλλ’ υπομένετε ανδρείως. ΄Ανωθεν υμών αοράτως παρίσταται ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών και σας παρακολουθεί και θέλει με ολίγην υπομονήν, και με την πίστιν και αγάπην, που θα δείξετε εις Αυτόν, να σας ευεργετήση μεγάλως, να σας στεφάνωση με αμαραντίνους στεφάνους, να σας κάμη συγκληρονόμους της αιωνίου Βασιλείας Του. Αναλογισθήτε τον Ιώβ, τους χριστιανούς των αποστολικών χρόνων, αυτούς τους Αγίους Αποστόλους, τους Αγίους Μάρτυρας οι οποίοι, εάν δεν εδοκίμαζον τας θλίψεις, τας στενοχώριας, τας βασάνους, τας στερήσεις, τας κακουχίας, δεν θα ηξιώνοντο τοιαύτης δόξης και μακαριότητος και επί γης και εις τους ουρανούς. Αναλογισθήτε τους Αγίους 40 Μάρτυρας˙ τους πόνους τους οποίους υπέμειναν εις την λίμνην της Σεβάστειας την παγωμένην εις την νύκτα και εις ώραν χειμώνος γυμνοί, οι οποίοι, διά την αγάπην του Χριστού, επροτίμησαν τοιαύτας βασάνους και πόνους˙ αλλ’ οι μεν πόνοι παρήλθον, αι δε αμοιβαί θα παραμένουν πάντοτε. Δι’ αυτό και ο Θεοκήρυξ Απόστολος Παύλος προτρέπων τους χριστιανούς εις υπομονήν λέγει˙ «Το γάρ παραυτίκα ελαφρόν της θλίψεως ημών καθ’ υπερβολήν εις υπερβολήν αιώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ημίν, μη σκοπούντων ημών τα βλεπόμενα, αλλά τα μη βλεπόμενα˙ τα γάρ βλεπόμενα πρόσκαιρα, τα δε μη βλεπόμενα αιώνια» (Β’ Κοριν. δ’ 17-18). ΄Ολα τα γνωρίζετε˙ έχετε γνώσιν, έχετε υπομονήν, έχετε πίστιν, έχετε άγάπην και ελπίδα, είσθε καλώς κατηρτισμένοι, δεν έχετε ανάγκην της ιδικής μου διδασκαλίας και νουθεσίας, αλλ’ επειδή συμπάσχω μαζύ σας, σας ενθαρρύνω και μαζύ με σας παραθαρρύνω και τον εαυτόν μου….

Μετά πατρικής αγάπης και ευχών εγκαρδίων

ο πνευματικός σας Πατήρ

Αρχιμ. Φιλόθεος

Πηγή: diakonima.gr