Οι Θαυματουργοί Άγιοι της Ιατρικής

Όταν μιλάμε για Αγίους Αναργύρους, συνήθως το μυαλό μας πηγαίνει κάπως αόριστα στον Κοσμά και τον Δαμιανό. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν αυτό το προσωνύμιο. Πολλοί Άγιοι είχαν σπουδάσει 

την ιατρική και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε όσους τις είχαν ανάγκη, χωρίς χρήματα και όχι μόνο σε Χριστιανούς. Οι Ανάργυροι, όχι μόνο δεν λάβαιναν χρήματα, αλλά έδιναν και από τα δικά τους όταν χρειαζόταν.

Οι τρεις δυάδες Αγίων – γιατρών που ακολουθούν είναι ίσως οι γνωστότεροι Ανάργυροι. Η μνήμη τους έχει φτάσει ως τις ημέρες μας. Τα θαύματά τους ήταν και είναι πολλά και μεγάλα, γι’ αυτό τους τιμούσαν ιδιαίτερα στο Βυζάντιο αλλά και σήμερα.

Δαμιανός και Κοσμάς οι Ρωμαίοι. ( Το πρώτο ζευγάρι, Εορτάζει την 1η Ιουλίου). Ήταν αδέλφια, πολύ γνωστοί στην Ρώμη όπου γεννήθηκαν, θαυματούργησαν και μαρτύρησαν το έτος 284 μ.Χ.. Προσέφεραν ανιδιοτελώς τις ιατρικές συμβουλές τους σε φτωχούς αλλά και σε πλούσιους. Πρώτος από όλους τους γιατρούς, ο ίδιος ο δάσκαλός τους, τους μίσησε για το θεραπευτικό και θαυματουργικό έργο τους και στην συνέχεια ακολούθησαν στον φθόνο και οι υπόλοιποι γιατροί της συντεχνίας. Τελικά τους δολοφόνησαν οι ομότεχνοί τους. Μια μέρα που οι Άγιοι μάζευαν βότανα σε μια απόκρημνη πλαγιά τους επιτέθηκαν και τους έριξαν στον γκρεμό.

Δαμιανός και Κοσμάς οι Ασιάτες. (Δεύτερο ζευγάρι, εορτάζουν 1η Νοεμβρίου). Αυτοί οι Άγιοι ιατροί, κατάγονταν από την Ασία και απλώς είναι συνονόματοι με την πρώτη δυάδα. Οι γονείς τους ήταν πολύ καλοί Χριστιανοί και τους δίδαξαν την αγάπη προς τον Θεό και προς τον άνθρωπο. Τα δύο αδέλφια σπούδασαν την ιατρική και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους δωρεάν στους ασθενείς, χωρίς διάκριση. Δεν έπαψαν όμως να διδάσκουν και τον λόγο του Θεού γιατρεύοντας έτσι και τις ψυχές των ασθενών τους. Οι Άγιοι αυτοί Ανάργυροι, κοιμήθηκαν ειρηνικά και θάφτηκαν στην τοποθεσία Θερεμά.

Κύρος και Ιωάννης. Εορτάζουν στις 31 Ιανουαρίου. Οι Άγιοι εργάστηκαν στην Ασία και μαρτύρησαν το έτος 292 μ.Χ., την περίοδο που ήταν αυτοκράτορας ο Διοκλητιανός. Αρχικά ο Κύρος ήταν γιατρός. Δίπλα του όμως στάθηκε και ο άλλος φωτισμένος θεραπευτής, ο Ιωάννης. Μαζί ασκήτεψαν, μαζί θεράπευσαν και μαζί θαυματούργησαν σε όσους με πίστη πλησίαζαν την σκήτη τους και ζητούσαν την βοήθειά τους.

Άλλοι άγιοι ιατροί.

Αντίπας ο Οδοντίατρος. Ήταν ιατρός, που ασχολούνταν ιδιαιτέρως με τις οδοντιατρικές και στοματολογικές παθήσεις. Χειροτονήθηκε από τους Αποστόλους, Επίσκοπος Περγάμου και σε γεροντική ηλικία συνελήφθη από τους Εθνικούς. Όταν η προσπάθεια του ηγεμόνα της Περγάμου να τον κάνει να απαρνηθεί την πίστη του απέτυχε, θανατώθηκε μέσα σε χάλκινο πυρακτωμένο βόδι. Λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητος, ο Άγιος Αντίπας θεωρείται θεραπευτής των παθήσεως του στόματος. Και ακόμα, είναι προστάτης του οδοντιατρικού σώματος και μάλιστα υπάρχει εκκλησάκι του έξω από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Γουδί (εορτάζει 11 Απριλίου).

Βλάσιος ο ιατρός, Επίσκοπος Σεβαστείας. Ο Άγιος γεννήθηκε και έδρασε στον 4ο αιώνα. Σπούδασε ιατρός και αυτό ήταν που τον έκανε, από θαυμασμό του ανθρώπινου οργανισμού, να αναζητήσει τον ένα και μοναδικό Θεό – Δημιουργό. Ο Άγιος την επιστήμη του την χρησιμοποίησε αφιλοκερδώς για το καλό όποιου την χρειαζόταν. Ο Άγιος Βλάσιος θεωρείται θεραπευτής των ασθενειών που σχετίζονται με τον λαιμό και εξ’ αιτίας του τρόπου που θανατώθηκε αλλά και επειδή, σύμφωνα με την παράδοση, είχε σώσει ένα παιδί που κόντευε να πνιγεί από ψαροκόκαλο σφηνωμένο στο λαρύγγι του. Την ημέρα της εορτής του (11 Φεβρουαρίου), για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους είναι αργία, και γι’ αυτούς και για τα ζώα τους. Η εορτή του μάλιστα σε πολλά μέρη δίνει την αφορμή για συνεστίαση. Στην Κέρκυρα προσφέρουν και μοιράζονται χειμωνιάτικο καρπούζι.

Διομήδης ο ιατρός από την Κιλικία. Γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και ήταν πολύ γνωστός ιατρός στην περιοχή του. Γιάτρευε δωρεάν σώματα και ψυχές… ήταν και αυτός ένας Ανάργυρος. Επί Διοκλητιανού διατάχθηκε η σύλληψή του, αλλά πριν ακόμα τον πλησιάσουν οι στρατιώτες ο Άγιος πέθανε. Ακόμα και πεθαμένο όμως, οι διώκτες του τον αποκεφάλισαν. Τέτοιο ήταν το μίσος και η ζήλια τους για τον Άγιο ιατρό και το έργο του.

Θαλαλαίος ο ιατρός από τον Λίβανο. Εξυπνος και επιμελής, υιός ευσεβών Χριστιανών, μαθήτευσε σε πολλές σχολές, αλλά αφιερώθηκε τελικά στην ιατρική επιστήμη. Μόνο που την ιατρική την υπηρέτησε σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου. Όπως και Εκείνος, από τους ανθρώπους που γιάτρευε δεν έπαιρνε καμία αμοιβή. Είναι δηλαδή και αυτός ένας Άγιος Ανάργυρος. Δεν περιορίσθηκε όμως να γιατρεύει μόνο σώματα… αλλά με την διδασκαλία και το παράδειγμά του γιάτρευε και τις ψυχές των ανθρώπων. Φυσικά, κυρίως από τους ομότεχνούς του, καταγγέλθηκε, συνελήφθηκε, βασανίσθηκε και θανατώθηκε.

Λουκάς, ο ιατρός Απόστολος, είναι ο συγγραφέας του τρίτου Ευαγγελίου, του «κατά Λουκά» και των «Πράξεων των Αποστόλων». Χριστιανός έγινε τους μετά τον Χριστό χρόνους, μέσω του λόγου του Παύλου. Ήταν εξαιρετικός ζωγράφος, αναφέρεται όμως και ως άριστος ιατρός. Πέθανε στην Θήβα της Βοιωτίας (εορτάζει 10 Σεπτεμβρίου).

Παντελεήμονας ή απλώς Ελεήμονας. Γιατρός που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στους αρρώστους χωρίς χρήματα. Γι’ αυτό και αποκαλείται και αυτός «Ανάργυρος». Έζησε στους χρόνους του Διοκλητιανού. Σπούδασε ιατρική κοντά στον διάσημο ιατρό της εποχής Ευφρόσυνο. Επισκεπτόταν πάντα τους φτωχούς ασθενείς του και δεν τους προσέφερε μόνο τις ιατρικές γνώσεις του, αλλά και ψωμί σε όσους δεν είχαν να φάνε. Προσέφερε ακόμα τον καλό του λόγο και την διδαχή των λόγων του Κυρίου σώζοντας έτσι και τις ψυχές πολλών ασθενών. Λέγεται ότι θεράπευσε έναν τυφλό που έγινε Χριστιανός. Οι αρχές όμως έπιασαν και τον πρώην τυφλό και τον Άγιο. Σκότωσαν τον θεραπευμένο, για να μην υπάρχει μαρτυρία και βασάνισαν τον Άγιο. Επειδή ο Παντελεήμων δεν αρνιόταν την πίστη του, τελικά τον αποκεφάλισαν. Ο Άγιος παρουσιάζεται να κρατά πάντα ένα κουτί ανοιχτό, που στο εσωτερικό του διακρίνονται ιατρικά – χειρουργικά εργαλεία. Τυφλοί, χωλοί και παραμορφωμένοι, όλοι προστατεύονται και θεραπεύονται από τον Άγιο Παντελεήμονα. Ο Άγιος εμφανίζεται, όμως, και ως πραγματικός ελεήμων, γιατί ελεεί όσους τον έχουν ανάγκη. Εκτός από ίαση και ψυχική σωτηρία, προσέφερε και άρτο σε όσους δεν είχαν να φάνε. Παρουσιάζεται λοιπόν και σαν προστάτης των παρασκευαστών άρτου. Ο Άγιος έδινε τροφή σε όσους την χρειάζονταν και δεν θα μπορούσε να μην εξασφαλίσει τροφή και για τα μωρά… Στις Καστανιές όσες γυναίκες δεν «κατέβαζαν γάλα», πήγαιναν στο κρυφό αγίασμα του Αγίου (προφανώς βρισκόταν σε σπηλιά). Εκεί κρέμονταν τρεις σταλακτίτες. Οι γυναίκες θυμιάζανε στο όνομα του Αγίου και έπιναν από τις σταγόνες που έσταζαν… Έτσι «κατέβαζαν» γάλα για τα μωρά τους (εορτάζει 27 Ιουλίου).

Παυσίκακος, για να παύσει κάθε κακό. Ο Άγιος σπούδασε ιατρός και αργότερα έγινε μοναχός. Οι ιατρικές του γνώσεις δίδονταν δωρεάν (Ανάργυρος) σε όσους τις είχαν ανάγκη. Έγινε κληρικός και ανέβηκε γρήγορα στην εκκλησιαστική ιεραρχία. Πολέμησε πολλές αιρέσεις αλλά γιάτρεψε και πολύ κόσμο. Ένας που θεραπεύθηκε από αυτόν ήταν και ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος, ο οποίος ως αμοιβή αποφάσισε να δίνει κάθε χρόνο στον Άγιο ένα κομμάτι καθαρού χρυσού. Ο Άγιος προτίμησε όμως, να παραμείνει Ανάργυρος. Δέχτηκε τον χρυσό, μόνο με την προϋπόθεση ότι θα τον διέθετε σε όσους είχαν ανάγκη (εορτάζει 13 Μαΐου).

Πάπυλος, ιατρός από την Πέργαμο. Ο Πάπυλος είχε σπουδάσει ιατρική και προσέφερε και αυτός τις υπηρεσίες του χωρίς χρήματα. Ήταν ένας Άγιος Ιατρός Ανάργυρος. Αποκεφαλίσθηκε κατά την εποχή του Δεκίου από τον Ουαλέριο (εορτάζει 13 Οκτωβρίου).

Σαμψών, ο ιατρός και ξενοδόχος. Ο Σαμψών ήταν Ρωμαίος από πλούσια οικογένεια. Σπούδασε φιλοσοφία, φιλολογία και ιατρική. Ήταν πολύ έξυπνος, αλλά είχε μέσα του από μικρό παιδί σεβασμό και αγάπη προς τον Θεό. Ταυτόχρονα έδειχνε μεγάλη ευσπλαχνία προς τους αδυνάτους και αρρώστους συνανθρώπους του. Γρήγορα ο Όσιος απέκτησε την φήμη του Ανάργυρου γιατρού των φτωχών. Έναν από τους ορόφους του σπιτιού του τον μετέτρεψε αρχικά σε νοσοκομείο και κοίμιζε εκεί όσους άστεγους – αρρώστους μπορούσε (ξενοδόχος). Με τον θάνατο των γονιών του, αφιέρωσε όλη του την ζωή και την περιουσία του σε αυτόν τον σκοπό. Μετέφερε μάλιστα το «νοσοκομείο» του στην Κωνσταντινούπολη, γιατί εκεί υπήρχε πληθώρα αστέγων και φτωχών. Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός και ο Πατριάρχης Μηνάς αναγνώρισαν το έργο του και τον βοήθησαν σε αυτό. Χειροτονήθηκε ιερέας και έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του υπηρετώντας τη φιλανθρωπία. Πέθανε γαλήνια σε βαθιά γεράματα (εορτάζει 27 Ιουνίου).

Ζηνόβιος, ο πλούσιος ιατρός από την Κιλικία. Ο Άγιος Ζηνόβιος σπούδασε ιατρική, θεράπευσε και θαυματούργησε στην περιοχή του. Ήταν κληρονόμος μεγάλης περιουσίας, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να την μοιράσει στους φτωχούς. Ο Άγιος ιατρός θεράπευε χωρίς χρήματα. Αποκεφαλίσθηκε μαζί με την αδελφή του Ζηνοβία από τον έπαρχο Λυσία (εορτάζει 30 Οκτωβρίου).

Άγιοι της Ιατρικής.

Άνθιμος για τους τυφλούς. Γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς το 1727. Επτά χρονών ο Όσιος έχασε το φως του. Με τις προσευχές της μητέρας του το ξαναβρήκε, αλλά αργότερα όταν διάλεξε να γίνει μοναχός, με την σκληρή άσκηση το ξανά έχασε. Τον επικαλούνται για καλή όραση και θεραπεία. Παρ’ όλη την αναπηρία του, έκανε θαυμαστό αποστολικό έργο. Πέθανε το 1781-2. Θεωρείται προστάτης της Αστυπάλαιας (εορτάζει 4 Σεπτεμβρίου).

Αγάθη, για τον καρκίνο. Η ωραία και πλούσια κόρη έζησε τον 3οαιώνα μ.Χ. στη Σικελία. Ο τοπικός ηγεμόνας Κυντιανός, στον οποίο την κατήγγειλαν ως Χριστιανή, όταν εκείνη δεν απαρνήθηκε την πίστη της, έβαλε να της κάνουν μια σειρά από μαρτύρια, μεταξύ των οποίων και ο ακρωτηριασμός του στήθους της, με αποτέλεσμα να εκπνεύσει στην φυλακή. Ακριβώς γι’ αυτόν τον ακρωτηριασμό της, εξαιτίας του οποίου απεικονίζεται σε μερικές αγιογραφίες να κρατά δίσκο με τα στήθη της, είναι η θεραπεύτρια για τον καρκίνο και για όλες τις παθήσεις των μαστών (εορτάζει 5 Φεβρουαρίου).

Αναστασία η φαρμακολύτρια, προστατεύει τους φαρμακοποιούς. Η Αγία ήταν κόρη ενός πλούσιου Ρωμαίου Πατρικίου. Ήταν όμορφη, έξυπνη και άμεμπτη στο ήθος. Σε μικρή ηλικία παντρεύτηκε έναν φανατικό ειδωλολάτρη, τον Ποπλίωνα ή Πούπιο, που μισούσε θανάσιμα τους Χριστιανούς. Η Αναστασία όμως ήταν φιλάνθρωπος, γι’ αυτό έβγαινε κρυφά ντυμένη φτωχικά και επισκεπτόταν στα σπίτια και στις φυλακές αρρώστους συνανθρώπους της που είχαν ανάγκη. Τους πήγαινε φάρμακα (φαρμακολύτρια) και τρόφιμα. Μέσα από αυτό το φιλανθρωπικό έργο της γνώρισε και συμπάθησε ιδιαίτερα τους Χριστιανούς, που βρίσκονταν υπό διωγμό. Ασπάστηκε τον λόγο του Κυρίου και βαπτίσθηκε κρυφά Χριστιανή. Αυτό όμως δεν μπορούσε να μείνει κρυφό από τον πονηρό άντρα της, ο οποίος κατάλαβε τα πάντα. Απείλησε λοιπόν την Αναστασία ότι, αν δεν σταματούσε τις βραδινές εξόδους, το φιλανθρωπικό της έργο και αν δεν απαρνιόταν την πίστη της, θα την κατέδιδε στις αρχές. Η Αγία του απάντησε ότι, όλα τα περιμένει από αυτόν. Ο άντρας της θυμωμένος και προσβεβλημένος, παρέδωσε την σύζυγό του στον Διοκλητιανό ο οποίος την φυλάκισε, την εξόρισε και στην συνέχεια την εκτέλεσε με βασανιστήρια. Ο λαός μας λέει ότι η Αγία σβήνει τα φάρμακα και διώχνει μακριά της στεναχώριες της ζωής (εορτάζει 22 Δεκεμβρίου).

Αρτέμιος, για ψυχονευρωτικά προβλήματα και βουβωνική κήλη. Η θεραπευτική του δύναμη αναδύθηκε, όταν το θαυματουργικό του λείψανο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στο ναό που οικοδομήθηκε εκεί υπήρχε και οργανωμένο θεραπευτικό κέντρο όπου γίνονταν εγκοιμήσεις. Εκεί οι ασθενείς έβλεπαν όνειρα που οδηγούσαν στην ίαση. Το ενδιαφέρον είναι ότι εν ζωή ο Αρτέμιος είχε καταστρέψει το Σεράπειο, ένα από τα σημαντικότερα ειδωλολατρικά κέντρα εγκοιμήσεως. Ο Άγιος θεωρείται «ειδικός» για ψυχονευρωτικά προβλήματα αλλά και για τη βουβωνική κήλη (εορτάζει 20 Οκτωβρίου).

Βαρβάρα, για λοιμώδη νοσήματα. Η Αγία είναι από τις πιο αγαπημένες στους πιστούς. Έζησε στη βασιλεία του Μαξιμιανού (3ος – 4ος αιώνας μ.Χ.). Οι γονείς της ήταν πολύ πλούσιοι. Ο πατέρας της Διόσκουρος ήταν αρχιερέας των ειδώλων στην Ηλιούπολη. Η Βαρβάρα ήταν όμορφη, έξυπνη και πολύ εγκρατής σε όλα της. σε αυτό είχε βοηθήσει μια Χριστιανή του περιβάλλοντός της και την είχε κατηχήσει στη νέα πίστη. Η ευσέβεια και η σεμνότητα που έδειχνε η Βαρβάρα τράβηξαν την προσοχή πολλών. Ο πατέρας της κατάλαβε ότι η κόρη του είναι Χριστιανή και αυτή δεν το αρνήθηκε. Την κλείδωσε λοιπόν, σε ένα δώμα μέχρι να συνετιστεί. Η Αγία ζήτησε να της ανοίξουν τρία παράθυρα στο λουτρό της, ως σύμβολο της Αγίας Τριάδας. Η Αγία τελικά βρήκε τρόπο και έφυγε. Ο πατέρας της την κυνήγησε στα δάση και στις σπηλιές όπου κρυβόταν. Την βρήκε, την παρέδωσε δέσμια στον τοπικό ηγεμόνα Μαρκιανό. Αυτός στην αρχή, θαμπωμένος από την ομορφιά της Βαρβάρας, της έταξε διάφορα προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη της. μπροστά στην άρνησή της, άρχιζε να την φοβίζει και στην συνέχεια πέρασε στα βασανιστήρια. Η Αγία όμως ήταν ακλόνητη στην πίστη της. ο Μαρκιανός, για να την ντροπιάσει, θέλησε μπροστά στους βασανιστές και στον όχλο που παρακολουθούσε τα βασανιστήρια, να ξεγυμνώσει την Αγία. Όμως ένα θαύμα συντελέστηκε μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων. Όταν της ξέσκιζαν και της έβγαζαν τα ρούχα, άλλα ομορφότερα και πολυτελέστερα εμφανίζονταν από κάτω. Με την χάρη του Θεού σε κανέναν δεν επετράπη να δει γυμνή την Αγία. Ο Μαρκιανός, τρομαγμένος, τελικά διέταξε τον αποκεφαλισμό της Αγίας παρθένου Βαρβάρας. Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση, η Βαρβάρα, για να αποφύγει έναν ανεπιθύμητο γάμο, παρακάλεσε τον Θεό να την ασχημύνει και γέμισε με εξανθήματα ευλογιάς. Αυτό της έχει δώσει τη θέση της θεραπεύτριας των λοιμωδών νοσημάτων και κυρίως της ευλογιάς. Συνδεδεμένα με το όνομά της είναι το Νοσοκομείο Λοιμωδών Νόσων και μια ιαματική πηγή που φέρει το όνομά της, αποτελεσματική σε γαστρικές, ρευματικές και δερματικές παθήσεις, μεταξύ Τρύφου και Δρυμού Βόνιτσας. Θεωρείται ότι προστατεύει τα παιδιά από την ευλογιά. Αυτή η τρομερή αρρώστια προκαλούσε βαθιές ουλές στα πρόσωπα των παιδιών. Οι μανάδες προσέφεραν στην Αγία μελόπιτα, κόλλυβα και κολλυβοζούμι που λεγόταν «Βαρβάρα». Στο Αργοστόλι βράζουν προς τιμήν της «σπερνά». Στην Καστοριά, την ημέρα της γιορτής της οι γυναίκες δεν σκουπίζουν. Η Αγία Βαρβάρα μαζί με την Αγία Μαρίνα και την Αγία Αικατερίνη είναι πολύ αγαπητές, λόγω του μαρτυρίου που υπέστησαν σε τόσο νεαρή παρθενική ηλικία. Ο λαός μας τις έχει συνδέσει με πολλές πτυχές της ζωής. Η Αγία Βαρβάρα δεν είναι προστάτης μόνο του πυροβολικού. Στην Θράκη (4 Δεκεμβρίου) στην μνήμη της έβραζαν κουκιά και τα μοίραζαν, από ένα σε κάθε οικογένεια για να τα βάλουν στο «σακούλι» τους (πορτοφόλι), να το «βαρβατιάσ’». Δηλαδή να το γεμίσουν χρήματα (εορτάζει 4 Δεκεμβρίου).

Βησσαρίων, για την πανούκλα. Έζησε τον 16ο αιώνα και ήταν Αρχιεπίσκοπος Λάρισας. Μεριμνούσε για το ποίμνιό του σε τέτοιο βαθμό, ώστε να περιποιείται και να παρηγορεί ο ίδιος τους αρρώστους από πανούκλα, ακόμα και τους πιο φτωχούς και τους ξένους. Γι’ αυτό ακριβώς και θεωρήθηκε θεραπευτής αυτής της ασθένειας. Φημισμένο είναι το «Δούσικο» μοναστήρι που ίδρυσε ο Όσιος Βησσαρίων αφιερωμένο στον Σωτήρα, στην Πύλη Τρικάλων. Υπάρχει και άλλος Βησσαρίων, παλαιότερος, που τιμάται στην περιοχή (εορτάζει 15 Σεπτεμβρίου).

Δημήτριος για εγχειρήσεις. Έζησε και μαρτύρησε στην Θεσσαλονίκη την εποχή του Διοκλητιανού και του Μαξιμιανού, στο τέλος του 3ου και τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Αργότερα στον τάφο του Αγίου από τα λείψανά του ανέβλυζε μύρο (εξ ου και η ονομασία «Μυροβλύτης»), το οποίο οι προσκυνητές έπαιρναν μέσα σε φιαλίδια. Όπως όλοι οι Άγιοι – πολεμιστές, ταυτίζεται και εκείνος με τη νίκη πάνω στο κακό, όποιο κι αν είναι ατό. Και η αρρώστια αποτελεί πράγματι μία από τις μεγαλύτερες συμφορές σε μια ζωή. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι και η ίδια η απεικόνιση ενός Αγίου με σπαθί ή με ακόντιο παραπέμπει συμβολικά στο γιατρό, που με το νυστέρι του θα «εξολοθρεύσει» εκείνο που κάνει το σώμα να νοσεί. Τον ίδιο συμβολισμό μπορεί να έχει και η εικόνα του Αγίου Γεωργίου ή όποιου άλλου Αγίου στρατιωτικού (εορτάζει 26 Οκτωβρίου).

Δονάτος ο δρακοκτόνος, Ήταν Επίσκοπος Ευροίας την εποχή του Μεγάλου Θεοδοσίου, τον 4ο αιώνα και η φήμη της αγιότητας και των θαυμάτων του ήταν τέτοια, ώστε κληθηκε να θεραπεύσει την κόρη του αυτοκράτορα. Μετά την ίαση της κόρης, ο Θεοδόσιος παραχώρησε στον Δονάτο την περιοχή Ομφάλιο στην Ήπειρο και χρήματα για να οικοδομήσει εκεί ναό, στον οποίο ο Επίσκοπος τάφηκε όταν απεβίωσε σε βαθιά γεράματα. Στον Άγιο αποδίδονται και δρακοκτονίες, κυρίως η εξολόθρευση του δράκου που δηλητηρίαζε το νερό στο χωριό Σωρεία, κοντά στις πηγές του Αχέροντα. Ας μην ξεχνάμε πόσες ασθένειες συνδέονται με το μολυσμένο νερό και πόσοι θάνατοι, τουλάχιστον σε παλαιότερες εποχές. Το χωριό μάλιστα ονομάστηκε Γλυκύ, από την γεύση που απέκτησε το νερό (εορτάζει 30 Απριλίου).

Ελισάβετ η Οσία και Θαυματουργή, η νοσοκόμα. Η Αγία γεννήθηκε μετά την αναγγελία αγγέλου στην μητέρα της. της είπε ότι θα γεννήσει κόρη, που θα είναι γεμάτη από αρετές. Πράγματι η Ελισάβετ από μικρή έδειξε αυτές τις αρετές. Παραστεκόταν σε όποιον είχε την ανάγκη της, ιδιαίτερα στους αρρώστους, γι’ αυτό και ο λαός μας την ονόμασε «νοσοκόμα». Για τις αρετές και την προσφορά της ο Θεός την αξίωσε και με το χάρισμα της θαυματουργίας. Δίκαια την επικαλούνται ως «θαυματουργή νοσοκόμα» οι ασθενείς και οι συγγενείς τους, αλλά και οι νοσοκόμες μπορούν να την αποκαλούν προστάτιδά τους και να την τιμούν ιδιαίτερα (εορτάζει 24 Απριλίου).

Ελισσαίος, για την λέπρα και την λύσσα. Μαθητής του Προφήτη Ηλία και Προφήτης ο ίδιος, έπαιξε σημαντικό ρόλο στα θρησκευτικά και τα πολιτικά πράγματα της εποχής. Έκανε διάφορα θαύματα: ανέστησε δύο νεκρούς, χώρισε στην μέση τα νερά του Ιορδάνη για αν τον διαβεί, θεράπευσε λεπρούς, αλλά έκανε και κάποιον υπηρέτη του λεπρό, τιμωρώντας τον για την φιλαργυρία του. Καθαρά από παρετυμολογία του ονόματός του, ο Άγιος θεωρείται προστάτης ανθρώπων και ζώων από τη λύσσα (εορτάζει 14 Ιουνίου).

Θαλάσσιος και Λιμναίος, για τους τυφλούς. Παρόλο που τα ονόματά τους θυμίζουν περισσότερο θάλασσες, λίμνες και λιμάνια, αυτοί απλώς είχαν ένα αγρόκτημα στο βουνό το οποίο καλλιεργούσαν και από τα προϊόντα που έβγαζαν ζούσαν οι ίδιοι, αλλά έδιναν και τροφή σε πολλούς τυφλούς που φρόντιζαν. Οι Όσιοι δίπλα στο ασκηταριό τους, είχαν φτιάξει μερικά καταλύματα και τα διέθεταν στους δυστυχείς συνανθρώπους που είχαν χάσει το φως τους. Ταυτόχρονα με την προστασία και την περιποίηση που τους έδιναν, τους δίδασκαν και τους λόγους του Κυρίου, που έτσι κι αλλιώς «είναι το Φως του κόσμου» (εορτάζουν 22 Φεβρουαρίου).

Θέκλα, για δερματικές και ψυχικές παθήσεις. Έγινε Χριστιανή στα 18 της χρόνια παρακολουθώντας τις διδασκαλίες του Αποστόλου Παύλου, τον οποίο ακολούθησε στην Αντιόχεια, όπου υπέστη διάφορα μαρτύρια. Αργότερα πήγε στη Μύρα της Λυκίας και στη Σελεύκεια, όπου και έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής της στο όρος των Καλαμών. Στην διάρκεια της ασκητείας της έκανε πολλές θαυματουργικές ιάσεις, σωματικές και ψυχικές. Εξ ου και συνδέεται με θεραπείες δερματικών παθήσεως και ψυχολογικών προβλημάτων (εορτάζει 24 Σεπτεμβρίου).

Θωμάς ο Όσιος. Ο Όσιος Θωμάς, παρ’ όλο που ήταν ένας πλούσιος και ονομαστός αξιωματούχος στο στρατό, παράτησε την καριέρα του και αφιερώθηκε στην προσευχή. Λέγεται ότι στον μοναχισμό τον οδήγησε μια περίεργη πύρινη στήλη που εμφανίστηκε μπροστά του και πως, όταν προσευχόταν, μια παρόμοια στήλη φωτιάς φαινόταν από μακριά. Η αγιότητά του ανταμείφθηκε από τον Θεό με το χάρισμα να θαυματουργεί. Ο Όσιος έδιωξε πονηρά δαιμόνια από ανθρώπους, βοήθησε τυφλούς να δουν και ανάπηρους να περπατήσουν (εορτάζει 7 Ιουλίου).

Ιωάννης ο Πρόδρομος, «Άγιε μου Γιάννη, γιάνε το…». Ίσως ο Ιωάννης να μην είναι τόσο γνωστός ως θεραπευτής, όμως ο λαός τον έχει συνδέσει και με τέτοιες ικανότητες. Είναι γνωστό αυτό που λέγεται για κάποιον που έχει χάσει τα λογικά του: «αυτός είναι για τον Άι – Γιάννη». Ίσως αυτό να λέγεται επειδή ο Άγιος στα μάτια των συγχρόνων του (που δεν μπορούσαν να καταλάβουν την Θεία θέρμη που τον πυρπολούσε), να έμοιαζε λίγο με «αλλοπαρμένο». Στον Άι – Γιάννη τον καβαλάρη, τάζουμε για να φύγει κάτι που έχει μπει στο μάτι μας ή για να «γιάνει» το «κριθαράκι». Τον Άι – Γιάννη τον λένε ακόμα και «Θερμολόγο», «Ριγολόγο», «Παροξυσμό», ¨Κρυατίδη», γιατί πιστεύουν ότι γιατρεύει τη θέρμη και τους σπασμούς που δημιουργεί η ελονοσία. Παλιά έβαζαν το εικόνισμά του σε τρεχούμενο νερό και με αυτό το αγίασμα προσπαθούσαν να γιατρέψουν την αρρώστια (αλληγορία των ιερών υδάτων του Ιορδάνη). Επίσης ο Άγιος Ιωάννης προστατεύει τους νονούς και τις κουμπαριές. Άλλη λαϊκή παραδοσιακή παραλλαγή είναι ο Άγιος Ιωάννης ο Κλήδονας, ο ριζικάρης, που βοηθά στα μαντέματα και φανερώνει τα μελλούμενα. (εορτάζει: 7 Ιανουαρίου, 24 Ιουνίου, 29 Αυγούστου).

Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, για την καρδιά. Ήταν Αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας, μαθητής του Ιωάννου του Θεολόγου και, σύμφωνα με την παράδοση, στα παιδικά του χρόνια τον είχε παρουσιάσει ο Ιησούς στο ακροατήριό του, μιλώντας για το πώς η Βασιλεία των Ουρανών ανήκει σε όσους είναι σαν τα παιδιά. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός του ζήτησε να αποκηρύξει την πίστη του και αντιμετωπίζοντας την άρνησή του τον έστειλε στη Ρώμη όπου τον κατασπάραξαν τα λιοντάρια το 110 μ.Χ. Λένε μάλιστα ότι η καρδιά του έμεινε ανέπαφη, γι’ αυτό μπορεί να θεωρηθεί προστάτης για καρδιολογικά προβλήματα. Το όνομα του Αγίου, φέρει το φαρμακευτικό φυτό Strychnos ognatii ή στρύχνος ο Ιγνάτιος, οι σπόροι του οποίου περιέχουν στρυχνίνη (εορτάζει 20 Δεκεμβρίου).

Ιουλίττα και Κήρυκος, για κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.Μητέρα και υιός έζησαν την εποχή του Διοκλητιανού. Προσπαθώντας να ξεφύγουν από τους διωγμούς, κατέφυγαν στην Ταρσό όπου συνελήφθησαν από τον τύραννο Αλέξανδρο, ο οποίος σκότωσε τον τρίχρονο Κήρυκο πετώντας τον στο δάπεδο. Η Ιουλίττα αποκεφαλίσθηκε αργότερα ύστερα από βασανιστήρια. Ο τραγικός θάνατος του μικρού Αγίου, τον ανέδειξε σε προστάτη και θεραπευτή των παιδιών, κυρίως από κρανιο-εγκεφαλικές και άλλες κακώσεις (εορτάζουν 15 Ιουλίου).

Μαρίνα, για το κακό το μάτι και τα δαιμόνια. Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια το 270 μ.Χ. Σε ηλικία 15 χρόνων αποκαλύπτεται η πίστη της στον Χριστό. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας ειδώλων την διέγραψε από παιδί του και οι Αρχές την οδήγησαν σε δίκη. Ο έπαρχος μπροστά στην μεγάλη της ομορφιά, της πρότεινε να απαρνηθεί την πίστη της και να τον παντρευτεί. Αυτή όμως δεν δελεάστηκε. Αρνείται. Η Αγία ξυλοκοπείται αγρίως, την καταξεσκίζουν με ραβδιά, την κρεμούν, ενώ αυτή αιμορραγεί, την καίνε με λαμπάδες και τελικά την αποκεφαλίζουν. Η Αγία Μαρίνα μαζί με την Αγία Βαρβάρα και την Αγία Αικατερίνη είναι πολύ αγαπητές λόγω του μαρτυρίου που υπέστησαν σε τόσο νεαρή παρθενική ηλικία. Ο λαός μας τις έχει συνδέσει με πολλές πτυχές της ζωής. Η Αγία Μαρίνα είναι για το ξεμάτιασμα. Η Μαρίνα «μαραίνει» το κακό το μάτι, αλλά διώχνει και τα δαιμόνια. Σχετίζεται με τα μωρά παιδιά αλλά και με ψυχολόγους – ψυχιάτρους. (εορτάζει 17 Ιουλίου).

Μηνοδώρα, Μητροδώρα, Νυμφοδώρα, για τις θεραπευτικές πηγές αλλά και για τις πυρκαγιές. Οι τρεις όμορφες παρθένες αδελφές, αποφάσισαν να ασκητέψουν σε έναν λόφο δίπλα στις λεγόμενες Πύθιες θερμές πηγές. Εκεί υπήρχε ιαματικό αγίασμα και πολλοί άρρωστο έρχονταν για να γιατρευτούν. Οι τρεις Παρθένες υπηρετούσαν το πλήθος των ασθενών και πολλούς τους γιάτρευαν θαυματουργικά. Φυσικά δίδασκαν και τον λόγο του Θεού και αυτό ήταν που εξόργισε τους διώκτες τους. Όταν ύστερα από φοβερά μαρτύρια , ο έπαρχος αποφάσισε να τις κάψει ζωντανές. Οι φλόγες όμως, αντί για τα σώματα των παρθένων έκαψαν τον έπαρχο και στην συνέχεια μια φοβερή καταιγίδα έσβησε την πυρά. Οι τρεις παρθένες σχετίζονται με τις θεραπευτικές πηγές, με τα ιαματικά νερά, με όσους εργάζονται ως θεράποντες σε αυτά αλλά και με όσους ζητούν σε αυτά την θεραπεία τους (εορτάζουν 10 Σεπτεμβρίου).

Παύλος ο Απόστολος, για τα φίδια και τις πληγές. Ο Παύλος, πηγαίνοντας να πραγματοποιήσει έναν διωγμό Χριστιανών, στο δρόμο προς την Δαμασκό έχασε το φως του και το ξαναβρήκε αργότερα με θαυματουργικό τρόπο. Αυτή ήταν και η αιτία για να μεταστραφεί και από διώκτης, να γίνει Απόστολος των Εθνών. Γι’ αυτό θεωρείται ότι συμπαραστέκεται και προστατεύει τους τυφλούς. Αναφέρεται ακόμα ότι σε κάποιο ταξίδι δάγκωσε τον Παύλο ένα φίδι, αλλά δεν πέθανε. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Παύλος είχε στο πόδι του μια παλιά πληγή από δάγκωμα φιδιού, η οποία κακοφόρμιζε και δεν έκλεινε. Αυτό το επέτρεπε ο Θεός, όχι μόνο για να θυμίζει στον Παύλο το χρέος του, αλλά και ότι ήταν και αυτός ένας απλός άνθρωπος, όπως όλοι και έτσι το εκλάμβανε και ο ίδιος. Λόγω αυτών των αναφορών, ο Παύλος σχετίζεται με δαγκώματα φιδιών και με πληγές που δεν κλείνουν (εορτάζει 29 Ιουνίου).

Παρασκευή, για τα μάτια και κάθε αναπηρία. Η Αγία γεννήθηκε στην Ρώμη, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αντωνίνος. Γεννήθηκε με την Χάρη του Θεού, ύστερα από πολυετείς παρακλήσεις των γονέων της. μετά τον θάνατό τους, η Αγία μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς της Ρώμης και άρχισε να περιδιαβαίνει τα δρομάκια της διδάσκοντας στον λαό τον λόγο του Κυρίου. Συνελήφθη και καλέστηκε να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Φυσικά αρνήθηκε και καταδικάστηκε σε μαρτυρικό θάνατο. Χαρακτηριστικά οι διώκτες της έβαλαν την Αγία μέσα σε ένα βαρέλι με καυτό λάδι, αλλά αυτή δεν έπαθε τίποτα. Λέγεται ότι ο βασανιστής της θέλησε να δοκιμάσει πόσο καυτό ήταν το λάδι, αλλά τυφλώθηκε ο ίδιος. Με θαυματουργική παρέμβαση της Αγίας ο βασανιστής ξαναβρήκε το φως του και πίστεψε στον Κύριο. από αυτό το θαύμα η Αγία Παρασκευή απέκτησε και την σχέση της με τους τυφλούς. Λίγο αργότερα αποκεφαλίστηκε. Στο αγίασμα της Αγίας στην Αλικαριά της Αγχιάλου όσοι είχαν άρρωστο έσκαβαν ένα λάκκο, έκαιγαν σε αυτόν ξύλα, τον καθάριζαν και τοποθετούσαν τον άρρωστο σε αυτόν «να ιδρώσει». Επικαλούνταν το όνομα της Αγίας και ο άρρωστος γίνονταν καλά. Η Αγία Παρασκευή προστατεύει τους ασθενείς με οφθαλμολογικές παθήσεις και τους οφθαλμίατρους. Η Αγία (όπως και ο Άγιος Παντελεήμων) προστατεύει και τους χωλούς (κουτσούς). (εορτάζει 26 Ιουλίου).

Παράμονος, για ιαματικά θερμά λουτρά. Κοντά στον ποταμό Τίγρη, κατά τα μέσα του 3ου αιώνα, υπήρχαν ιαματικά θερμά λουτρά. Αυτά τα λουτρά είχε επισκεφθεί τότε και ο Ακυλίνος, ένας φανατικός ειδωλολάτρης, διώκτης των Χριστιανών. Ο Ακυλίνος σκέφθηκε να κάνει μια μεγάλη θυσία στον εκεί ναό της Ίσιδος. Διέταξε μάλιστα να βγάλουν από την φυλακή τον Παράμονο και άλλους 370 Χριστιανούς που κρατούσαν δέσμιους για να συμμετάσχουν και αυτοί στην θυσία. Ο Παράμονος όμως και οι άλλοι, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν και ο Ακυλίνος διέταξε την σφαγή τους εκεί στα θερμά λουτρά. Έτσι οι ιαματικές πηγές αγιάσθηκαν από το αίμα των μαρτύρων και στα μετέπειτα χρόνια, πολλές θαυματουργικές θεραπείες γίνονταν εκεί (εορτάζει 29 Νοεμβρίου).

Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη, για τα άρρωστα παιδιά.Μεγάλες θεραπευτικές ιδιότητες δίνονται σε αυτούς τους τρεις Άγιους. Δεν είναι λίγοι οι πρώην ασθενείς που διαβεβαιώνουν ότι οι Άγιοι τους επισκέφθηκαν και τους έκαναν καλά. Ιδιαίτερα στον Ραφαήλ τάζουν οι μάνες τα άρρωστα μικρά παιδιά τους. Στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, υπάρχει ναός αφιερωμένος στους τρεις Αγίους (εορτάζουν 9 Απριλίου ή την Τρίτη Διακαινησίμου).

Σπυρίδωνας, για τα σπυριά, τα αυτιά και κάθε επιδημία. Αό τους πιο θαυματουργούς Αγίους, που τιμάται ιδιαίτερα στην Κέρκυρα. Μπορεί να θεωρηθεί λόγω ονόματος προστάτης των πιστών από τα κακά σπυριά και την ευλογιά. Αλίμονο σε αυτόν που θα εργαστεί στην εορτή του Αγίου… θα γεννήσει παιδιά με κακά σπυριά! Προστατεύει επίσης από την πανώλη και από κάθε είδους επιδημίες και από αρρώστιες των αυτιών, λόγω των θαυμάτων του. (εορτάζει 12 Δεκεμβρίου).

Φλώρος και Λαύρος για τους λιθοξόους και τα πηγάδια.Ήταν δίδυμα αδέλφια από το Βυζάντιο. Είχαν διδαχθεί την τέχνη του λιθοξόου από τους ονομαστούς πρωτομάστορες – μάρτυρες Πρόκλο και Μάξιμο. Αναφέρεται ότι ο υιός ενός ειδωλολάτρη ιερέα τυφλώθηκε από το ένα του μάτι. Κανένας γιατρ΄ς δεν μπορούσε να τον κάνει καλά. Οι δύο Άγιοι όμως μόνο, με την επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού του ξαναέδωσαν το φως του. Οι εθνικοί διώκτες τους θορυβήθηκαν από το θαύμα, τους συνέλαβαν και αφού τους βασάνισαν τους πέταξαν μέσα σε ένα πηγάδι, όπου και πέθαναν. Οι εργάτες κατασκευαστές πηγαδιών ζητούν πάντα την προστασία τους (εορτάζουν 18 Αυγούστου).

Αρχάγγελος Μιχαήλ, για ιαματικές πηγές και εκτροπές ποταμών. Ένα θαύμα με ιαματικές πηγές και εκτροπές ποταμών: στην Φρυγία υπήρχε ένας παλαιός ναός αφιερωμένος στον Αρχάγγελο, λόγω κάποιου παλαιότερου ιαματικού θαύματός του. Δίπλα στο ναό ανέβλυζε θαυματουργό αγίασμα. Στη λεκάνη της πηγής έμπαιναν οι ασθενείς και γιατρεύονταν. Όμως ο ναός μετά τους μεγάλους διωγμούς έμεινε χωρίς θεράποντες και υπολειτουργούσε. Είχαν περάσει περίπου 90 χρόνια από τότε που κτίσθηκε ο ναός, όταν εμφανίσθηκε στην περιοχή ένας νεαρός με μεγάλη πίστη που ονομαζόταν Άρχιππος. Αυτός εγκαταστάθηκε στο ναό και έκανε τις αναγκαίες διορθωτικές επεμβάσεις σε αυτόν. Υπηρετούσε τους πιστούς που έρχονταν στην ιαματική πηγή ζητώντας θεραπεία και δίδασκε το λόγο του Κυρίου. Το ήθος, η αυταπάρνηση, η πίστη που έδειχνε ο Άρχιππος προκάλεσαν φθόνο των εθνικών της περιοχής. Φυσικά τους ενοχλούσε το ξαναζωντάνεμα της θαυματουργής – ιαματικής πηγής και τα πλήθη που έρχονταν να ζητήσουν θεραπεία από τον Αρχάγγελο. Θεωρούσαν υπαίτιο φυσικά τον Άρχιππο για όλα αυτά. Αποφάσισαν λοιπόν, να καταστρέψουν το ναό του Αρχαγγέλου και το αγίασμα. Σκέφτηκαν και έκαναν εκτροπή δύο ποταμών και τους έστρεψαν προς το ναό. Ο Αρχάγγελος όμως προστάτεψε το ναό, το αγίασμα και τον Άρχιππο. Σταμάτησε αρχικά τα νερά των ποταμών, που στάθηκαν όρθια σαν υδάτινο τείχος, και στην συνέχεια εμφανίστηκαν στη γη μεγάλες καταβόθρες που κατάπιαν τα ύδατα. Έτσι σώθηκε ο ναός, το αγίασμα και ο Άρχιππος. Αυτοί που εργάζονται σε μεγάλα έργα με εκτροπές ποταμών, σε φράγματα, σε κατασκευές υπογείων σηράγγων διοχέτευσης υδάτων αλλά και όσοι εργάζονται σε ιαματικές πηγές και λουτρά μπορούν να εμπνέονται από το θαύμα «εν τις Χωναιές» και να επικαλούνται τον Αρχάγγελο Μιχαήλ (εορτάζει 6 Σεπτεμβρίου).

Άλλοι Άγιοι που σχετίζονται με θεραπείες είναι:

Αβέρκιος ο Ισαπόστολος. Δεύτερος αιώνας. Κατάφερε με θαυματουργικό τρόπο να αναβλύσουν θερμά ιαματικά νερά και θεράπευσε την κόρη του βασιλιά της Ρώμης από δαιμόνια που την ταλαιπωρούσαν (εορτάζει 22 Οκτωβρίου).

Αγγελής ο Νεομάρτυρας. Ήταν από το Άργος. Ασκούσε εμπειρικά την ιατρική. Προκάλεσε σε μονομαχία έναν άθεο Γάλλο γιγαντίων διαστάσεων. Ο Αγγελής του επιτέθηκε και ο Γάλλος το έβαλε στα πόδια. Από τότες ο Άγιος άρχισε να υπερηφανεύεται υπέρμετρα και στην συμπεριφορά του παρουσιάστηκαν επικίνδυνες μεταπτώσεις ψυχολογικές. Ο διάβολος τον βρήκε αδύναμο, τον παραπλάνησε και ασπάστηκε τον ισλαμισμό. Ο Άγιος όμως γρήγορα συνήλθε και μαρτύρησε για την πίστη του. Τελικά αποκεφαλίσθηκε. Ο Άγιος προστατεύει τους εμπειρικούς ιατρούς, τους παλαιστές αλλά και όσους παρουσιάζουν ψυχολογικά προβλήματα (εορτάζει 3 Δεκεμβρίου).

Ανανίας ο Απόστολος. Γιάτρεψε θαυματουργά από τύφλωση, τον Σαύλο, τον μετά ονομαζόμενο Παύλο, Απόστολο των Εθνών 9εορτάζει 1 Οκτωβρίου).

Γλυκερία η Αγία. Βασανίσθηκε και ρίχθηκε ως τροφή στα θηρία. Αναφέρονται πολλές θαυματουργικές ιάσεις και θεραπείες δαιμονισμένων που έγιναν με επίκληση του ονόματός της (εορτάζει 13 Μαΐου).

Γρηγόριος ο Άγιος της Μεγάλης Αρμενίας. Θεράπευσε τον διώκτη του, βασιλιά της Αρμενίας, Τηριδάτη, από σχιζοφρένεια. Ο βασιλιάς μετανόησε, πίστεψε και βαπτίσθηκε μαζί με μεγάλο μέρος του λαού του (εορτάζει 30 Σεπτεμβρίου).

Δομετιανός ο Άγιος. Έδρασε την εποχή του αυτοκράτορα Μαυρικίου. Ήταν φίλος του βασιλικού ζεύγους και με χρήματα που του έδωσαν έφτιαξε εκκλησίες και φτωχοκομεία. Ο Θεός του έδωσε την δύναμη να θεραπεύει ασθενείς, να θαυματουργεί και να διώχνει δαιμόνια (εορτάζει 9 Μαρτίου).

Εφραίμ ο Μεγαλομάρτυρας. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα, τον εκτέλεσαν οι Τούρκοι με μαρτυρικό τρόπο το 1426. στο μέρος όπου μαρτύρησε, κτίσθηκε μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπου στεγάζονται τα λείψανά του και συρρέει πλήθος κόσμου, ζητώντας και πολύ συχνά λαβαίνοντας την ίαση σε κάθε είδους ασθένεια (εορτάζει 3 Ιανουαρίου και 5 Μαΐου).

Θαδδαίος. Θεωρείται Απόστολος. Στην αρχή ήταν μαθητής του Ιωάννου του Προδρόμου και στην συνέχεια έγινε μαθητής του Χριστού. Λέγεται ότι θεράπευσε με θαυματουργικό τρόπο τον βασιλιά Αύγαρο από την λέπρα και μετά τον βάπτισε Χριστιανό (εορτάζει 21 Αυγούστου).

Θεράποντες και Θεραπαινίδες. Είναι τουλάχιστον πέντε Άγιοι με αυτό το όνομα (εορτάζουν 14, 27 Μαΐου και 26 Ιουνίου). Υπάρχουν ακόμα και δύο Οσίες που αναφέρονται ως Θεραπαίνιδες (εορτάζουν 24 Ιανουαρίου). Λόγω ονόματος σχετίζονται με την θεραπεία και την περιποίηση ασθενών και ανήμπορων.

Θεωνάς. Αρχικά ήταν μάγος, κατασκευαστή φαρμάκων αλλά και δηλητηρίων που έδιναν στους καταδικασμένους σε θάνατο. Σχετίζεται με τους φαρμακοποιούς.

Ιάκωβος ο Πέρσης. Έζησε την εποχή του Ονορίου και του Αρκαδίου. Με την παράφραση του ονόματός του σε «άκουφος» θεωρείται θεραπευτής για προβλήματα ακοής (εορτάζει 27 Νοεμβρίου).

Ζαχαρίας ο Προφήτης. Προστατεύει τους κωφαλάλους, λόγω θαύματος. Ο Ζαχαρίας είναι ο αρχιερέας που παρέλαβε την Παρθένο Μαρία και την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων (εορτάζει 8 Φεβρουαρίου).

Ζηναΐς, Φιλονίλλα και Ερμιόνη. Αναφέρονται ως ιδρύτριες νοσοκομείων (εορτάζουν 7 Ιουνίου, 11 Οκτωβρίου και 26 Ιουλίου).

Μάρκος ο Απόστολος. Το όνομά του σχετίζεται παρετυμολογικά με το «μαργώνω» = «ναρκώνω». Έτσι μπορεί να έχει σχέση με τους αναισθησιολόγους (εορτάζει 27 Σεπτεμβρίου).

Μάρκος ο μαθητής του Ιερού Χρυσοστόμου. Γιάτρεψε τον τυφλό σκύμνο μίας ύαινας. Έτσι σχετίζεται με τους κτηνιάτρους.

Ραφαήλ ο Αρχάγγελος. Αναφέρεται ότι ο Αρχάγγελος «εφορεύει της ιάσεως» (εορτάζει 11 Ιανουαρίου και 8 Νοεμβρίου).

Τιμόθεος ο Όσιος, από τα Σύμβολα της Μ. Ασίας. Ήταν ταπεινόφρων μοναχός και δεν υπερηφανεύθηκε ποτέ για τίποτα. Ο Θεός για την ταπεινότητά του, του έδωσε το χάρισμα να γιατρεύει τους ασθενείς. Ο ίδιος έλεγε: «Γιατί να υπερηφανευθώ; Ο Θεός μου έδωσε το χάρισμα, όχι για την αρετή μου, αλλά από αγάπη προς εσάς!». (εορτάζει 21 Φεβρουαρίου).

Τίτος ο Όσιος. Είχε το χάρισμα του «παύειν νοσήματα και διώκειν πνεύματα». (εορτάζει 2 Απριλίου).

Φιλήμονας ο μουσικός. Με πρόρρηση του Αγίου πήραν χώμα από τον τάφο του και με απλή επάλειψη έγινε καλά το μάτι ενός ειδωλολάτρη που είχε τραυματιστεί από βέλος.

Πηγή