Εν τοις μυστηρίοις

Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Κυδωνίας και Αποκορώνου Αρχιμ. Δαμασκηνού Λιονάκη.

Τονίζει ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας ὅτι ἡ Ἐκκλησία «σημαίνεται» «ἐν τοῖς μυστηρίοις».

Τοῦτο μαρτυροῦν καί οἱ ἀκόλουθοι λόγοι τοῦ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς: «Ἡ Ἐκκλησία ἐν τῆ Εὐχαριστίᾳ καὶ ἡ Εὐχαριστία ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ».

Ἡ τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας ἀποτελεῖ τήν μεγαλύτερη προσφορά τῆς Ἐκκλησίας στόν κόσμο! Μέ τήν Θεία Λειτουργία «ἀνασαίνει ἡ πλάση», ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Πορφύριος.

Τό «ὑπερφυὲς μυστήριον» δεσπόζει στήν ζωή τῶν συνειδητῶν χριστιανῶν καί τήν σφραγίζει, ὠφελεῖ καί σώζει ψυχές κεκοιμημένων καί ζώντων, καταισχύνει καί τρομοκρατεῖ τά πονηρά πνεύματα, στερεώνει τήν οἰκουμένη, ἁγιάζει τήν κτίση!

Ἡ Ὀρθοδοξία, ὅπως σημειώνει μακαριστός Ἱεράρχης, δέν χαρακτηρίζεται ἀπό πνεῦμα ἀκτιβιστικό.

Τό «Σοὶ παρακατατιθέμεθα τὴν ζωὴν ἡμῶν ἅπασαν» τῆς λειτουργικῆς εὐχῆς ὑπενθυμίζει τήν ἀνάγκη ἐναπόθεσης ὁλόκληρης τῆς ζωῆς μας στόν ἀγαθό Δημιουργό μας.

Καί ἡ ἐναπόθεση αὐτή εἶναι τολμηρή καί μεγαλειώδης, ὄντως «μεγίστη πράξις»! Ἡ «ἐν Ἐκκλησίαις» λατρευτική ζωή ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο.

Ἡ λειτουργική προσευχή «ὑπὲρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου» πλατύνει τό «εἶναι» τῶν ἱερέων καί τῶν πιστῶν, τούς καθιστᾶ μετόχους τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, τῶν παθημάτων τοῦ κόσμου καί τῆς «μελλούσης μακαριότητος».

Στήν Θεία Λειτουργία ἡ λύπη γιά τήν πανανθρώπινη ἁμαρτία καί τά ἐξ αὐτῆς παθήματα συνοδεύεται πάντοτε ἀπό τήν γλυκειά ἐλπίδα στήν ἄπειρη ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ὀρθόδοξος ἱερουργός «ἀναφέρει» τά αἰτήματα τῶν πιστῶν στόν θρόνο τῆς θείας μεγαλειότητος, ἐκτενῶς εὐχόμενος «ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καὶ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ».

Καί «ὁ Θεὸς τοῦ ἐλέους καὶ τῶν οἰκτιρμῶν» σπλαγχνίζεται τούς δούλους Του, κάμπτεται, «δυσωπεῖται» καί εὐλογεῖ…

Ἡ λειτουργική ζωή δέν εἶναι ἀποκομμένη ἀπό τήν ἐν γένει πνευματική ζωή τοῦ πιστοῦ. Ὅποιος δέν ζεῖ ὅλη τήν ἑβδομάδα εὐαγγελικά καί ἀσκητικά, θά σημειώσει ὁ μακαριστός π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ, δέν μπορεῖ νά ζήσει τήν Κυριακή λειτουργικά!

Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου καί ἡ ἐργασία τῶν χριστιανικῶν ἀρετῶν, ἡ σωματική καί πνευματική ἄσκηση καί ἡ μετοχή στήν εὐχαριστιακή Τράπεζα συνιστοῦν ἀδιάσπαστη ἑνότητα· ἡ εὐαγγελική ζωή καλλιεργεῖ στόν ἄνθρωπο τήν διάθεση λατρείας τοῦ Ὑψίστου, ἡ δέ λατρευτική ζωή εὐνοεῖ τήν ἄσκηση καί προάγει τό ὀρθόδοξο ἦθος.

Ὁ πιστός λαός μας δίνει μεγάλη σημασία στήν Θεία Λειτουργία.

Γνωστή ἡ παράδοση τοῦ «ἀνοίγματος» τῆς Ἐκκλησίας, τῆς προσφορᾶς δηλαδή τῶν ἀπαραιτήτων γιά τήν τέλεση τῆς «ἀναιμάκτου ἱερουργίας», ὑπέρ ὑγείας, ἀποκαταστάσεως καί ἀναπαύσεως προσφιλῶν προσώπων.

Γνωστός καί ὁ χαρακτηρισμός «ἀλειτούργητος» γιά ἀνθρώπους ἀπνευμάτιστους καί ὑλόφρονες, γιά ψυχές πού «δέν μυρίζουν Χριστό» καί δέν ἀποπνέουν τό ἄρωμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς βιοτῆς…

Ἡ Θεία Λειτουργία μᾶς ἐνισχύει καί μᾶς ἐφοδιάζει, ὥστε μέ φρόνημα ἀνδρεῖο, μέ ἐπίγνωση τῶν πνευματικῶν μας μέτρων καί μέ ἀταλάντευτη πίστη στήν θεϊκή παντοδυναμία νά ἀντιμετωπίζουμε τίς πολλές καί μεγάλες δυσκολίες τῆς ζωῆς, πορευόμενοι πρός τόν Οὐρανό μέ ταπείνωση καί ἐλπίδα.

Ἀπαραίτητη πρός τοῦτο εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἀδυναμιῶν καί ἁμαρτημάτων μας καί ἡ εἰλικρινής ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό, ὥστε «ἐν καθαρῷ συνειδότι» νά προσεγγίζουμε τά ἄχραντα Μυστήρια καί νά μεταλαμβάνουμε «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον». Ἀμήν.

Πηγή: romfea.gr/