Κύριε μου, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Παύλος, ο Απόστολος Εθνών

1. Τον 1ο αιώνα μετά τον Χριστό τα ρωμαϊκά στρατεύματα είχαν κατακτήσει όλες τις χώρες γύρω από τη Μεσόγειο θάλασσα. Αυτή την εποχή γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας ένα αγόρι που θα γινόταν σπουδαίος άνθρωπος. Οι εύποροι γονείς του το ονόμασαν Σαούλ ή Σαύλο. Ο Σαούλ, όπως και οι γονείς του, είχε τα δικαιώματα του Ρωμαίου πολίτη, μια ιδιότητα που τους έδινε πολλά πλεονεκτήματα οπουδήποτε βρίσκονταν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από μικρός επίσης ο Σαούλ έμαθε την ελληνική γλώσσα, την οποία μιλούσαν στην πατρίδα του.
2. Οι γονείς του Σαούλ ήταν ευσεβείς Ιουδαίοι. Μάλιστα ανήκαν στην τάξη των αυστηρών και σχολαστικών Φαρισαίων. Δίδαξαν βέβαια και στο παιδί τους τις λεπτομέρειες του Μωσαϊκού Νόμου. Ο Σαούλ πήγε και στο σχολείο ενός ηλικιωμένου “ραβίνου”- στα εβραϊκά “ραβί” θα πει δάσκαλος. Ήταν άριστος μαθητής. Εκεί έμαθε τέλεια την ιουδαϊκή θρησκεία. Και όπως όλοι οι πιστοί Ιουδαίοι περίμενε τον ερχομό του Μεσσία.
3. Ο Μεσσίας ήρθε στον κόσμο όταν ο Σαούλ ήταν ακόμα παιδί. Ήταν ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ. Ήρθε όμως ταπεινά και οι Εβραίοι δεν τον κατάλαβαν. Αρνήθηκαν την υπέροχη διδασκαλία Του και τις φιλάνθρωπες ευεργεσίες Του προς τον λαό τους και Τον καταδίκασαν στον πιο ατιμωτικό θάνατο, τον θάνατο πάνω στον σταυρό. Όλα αυτά ο Σαούλ θα τα μάθει πολύ αργότερα.
4. Ο Σαούλ παρόλο που ανήκε σε πλούσια οικογένεια και του άρεσε να ασχολείται με τη μελέτη των Γραφών, έμαθε και μια χειρωνακτική εργασία, την τέχνη του σκηνοποιού. Αυτή την τέχνη την εξάσκησε σε όλη του τη ζωή για να κερδίζει τα αναγκαία χρήματα για την επιβίωσή του.
5. Όταν ο Σαούλ έγινε δεκατριών ετών, ο πατέρας του τον εμπιστεύτηκε σ’ ένα καραβάνι που πήγαινε στα Ιεροσόλυμα. Μετά από πολυήμερο κουραστικό ταξίδι ο Σαούλ, συγκινημένος, αντίκρισε την ιερή Πόλη και τον Ναό του Σολομώντα, το κέντρο της θρησκείας τους, όπου κάθε μέρα προσφέρονταν θυσίες και προσευχές για τη σωτηρία όλου του λαού.
6. Στα Ιεροσόλυμα ο Σαούλ αφιερώθηκε στη σπουδή του Μωσαϊκού Νόμου. Γνώρισε όλους τους σοφούς νομοδιδάσκαλους της εποχής.Άκουσε τη διδασκαλία τους. Επηρεάστηκε πολύ από τον τρόπο που μιλούσαν, που ντύνονταν, ακόμα κι από το υπεροπτικό τους ύφος. Τους μιμήθηκε σε όλα. Στα είκοσί του χρόνια ο Σαούλ ήταν ένας τέλειος Φαρισαίος. Τον ενδιέφερε η εξωτερική εμφάνιση, η σχολαστική τήρηση του Νόμου και ο θαυμασμός των άλλων.
7. Αργότερα στα Ιεροσόλυμα συνέβησαν τα φοβερά γεγονότα της Σταύρωσης και της Ανάστασης του Χριστού. Μετά την Πεντηκοστή οι μαθητές του Κυρίου άρχισαν με θάρρος να κηρύττουν την Ανάσταση. Πολλοί Εβραίοι μεταστρέφονταν. Πίστευαν στον Χριστό. Δημιουργήθηκε η Εκκλησία. Ο Σαούλ, ως φανατικός Φαρισαίος, γρήγορα έγινε ένας από τους φοβερότερους διώκτες της.
8. Στην Εκκλησία λειτουργούσαν οι “Αγάπες”, δηλαδή τα κοινά τραπέζια των Χριστιανών, στα οποία συμμετείχαν όλοι και συνεισέφεραν σύμφωνα με τις ανάγκες και την οικονομική τους δυνατότητα. Στις “Αγάπες” διακονούσαν, είχαν τη φροντίδα, επτά άνδρες που τους διάλεξαν οι Απόστολοι ακριβώς γι’ αυτό τον σκοπό, οι διάκονοι. Ένας από τους διακόνους ήταν ο Στέφανος, ο οποίος ξεχώριζε για την πίστη και τον φωτισμό του.
9. Ο φλογερός ζήλος και τα θερμά λόγια του Στεφάνου έκαναν ώστε πολύς κόσμος να πιστεύει στον Χριστό και να προσέρχεται στην Εκκλησία. Αυτό ενόχλησε τους Φαρισαίους. Ξεσηκώθηκαν εναντίον του, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο Συνέδριο, για να δικαστεί. Μπροστά σ’ όλους τους αρχιερείς ο Στέφανος μίλησε για τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού. Μάλιστα στο τέλος της απολογίας του είπε ότι βλέπει ανοιχτούς τους ουρανούς και τον Υιό του Ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά του Θεού. Αυτός ο λόγος του θεωρήθηκε μεγάλη βλασφημία.
Πηγή: pemptousia.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου