Στη μνήμη του Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη

Αγαπητοί αδελφοί, συνάντησα το Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη το καλοκαίρι του 1979. Τότε ήμουν 12 ετών. Στην παρέα μας ήταν άλλα τρία παιδιά: ο Ιωσήφ (ο αδελφός μου, σήμερα είναι ιερέας) και τα ξαδέλφια μας Ιωσήφ και Γρηγόρης.

Πήγαμε στο Γέροντα Εφραίμ μαζί με τον π. Αθανάσιο Σιμωνοπετρίτη (τον Υμνογράφο και γιό του π. Γαλακτίωνα). Από τότε που συνάντησα το Γέροντα Εφραίμ, όποτε τον θυμήθηκα και θέλησα να τον περιγράψω σε άλλους φίλους και αδελφούς, μπορούσα να πω μια μόνο κουβέντα: ήταν σαν τους Προπάτορες της Παλαιάς Διαθήκης, τον Μωυσή και τον Αβραάμ.
Ο Γέροντας Εφραίμ είχε τότε δυό-τρείς υποτακτικούς, που ήταν νεαρά παλικάρια. Ένας από αυτούς ήταν και ο σημερινός διάδοχός του και συγγραφέας του βιβλίου Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, ο Γέροντας Ιωσήφ.

Φεύγοντας από τα Κατουνάκια, πήγαμε προς τη Σκήτη της Αγίας Άννας. Στο δρόμο συναντήσαμε έναν γέρο ασκητή, ντυμένο με κουρέλια, που όταν μας είδε άρχισε να λέει ασυνάρτητες κουβέντες. Η όψη του ήταν ήρεμη, αγιασμένη. Σε λίγο εξαφανίστηκε, χωρίς καλά καλά να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Ο π. Αθανάσιος μας είπε ότι ήταν ένας δια Χριστόν σαλός.Γράφω αυτές τις λίγες γραμμές, σε ένα τούρκικο ίντερνετ καφέ (στο εξωτερικό), ως μια προσωπική ανάμνηση από έναν Άγιο Γέροντα.

Αυτοί οι Γέροντες και πολλοί άλλοι ανώνυμοι, ιερωμένοι και λαϊκοί, με τις προσευχές τους και τη βοήθεια του Θεού, κρατούν την Ελλάδα και την Ορθοδοξία. 

Ταγαράκης Χρήστος

Πηγή: diakonima.gr