Έλεγαν για τον αββά Σισώη ότι, όταν πλησίασε ο θάνατος του και οι πατέρες κάθονταν κοντά του, έλαμψε πολύ το πρόσωπο του, και τους είπε: "Μόλις ήρθε ο αββάς Αντώνιος".
Σε λίγο είπε: "Τώρα ήρθε η χορεία των προφητών".
Έπειτα το πρόσωπο του ξαναέλαμψε πάρα πολύ, και είπε: "Ήρθε και η χορεία των Αποστολων". Και το πρόσωπο του έλαμψε διπλάσια και φαινόταν σαν να συνομιλούσε με κάποιους.
Τον παρακάλεσαν οι γέροντες λέγοντας: "Με ποιόν μιλάς, πάτερ;"
"Να", είπε, "ήρθαν άγγελοι να με πάρουν, και τους παρακαλώ να με αφήσουν να μετανοήσω λίγο".
Και το αυτός αποκρίθηκε: "Ειλικρινά, δεν βλέπω στον εαυτό μου ότι έβαλα αρχή".
Από αυτό κατάλαβαν όλοι ότι είναι τέλειος.
Και ξαφνικά έλαμψε πάλι το πρόσωπο του σαν τον ήλιο, και όλοι φοβήθηκαν.
Και τους είπε: "Βλέπετε; Ήρθε ο Κύριος και λέει: "Φέρτε μου το σκεύος της ερήμου"". Και αμέσως ξεψύχησε.
Φάνηκε τότε κάτι σαν αστραπή, και το κελλί πλημμύρισε ευωδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου