Ἡ χαριτόβρυτος καὶ θαυματουργὸς Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπονομαζομένης «Τσαμπίκας», ἔφτασε μὲ παράδοξο τρόπο ἀπὸ τὴν Κύπρο στὴ Ρόδο καὶ βρέθηκε ἀπὸ ἕνα βοσκὸ στὴν κορυφὴ ἑνὸς βουνοῦ, ἐκεῖ ὅπου σήμερα βρίσκεται ἡ παλαιὰ Μονὴ καὶ ποὺ ὀνομάζεται «Κυρά»», κοντὰ στὴν κωμόπολη τοῦ Ἀρχαγγέλου.
Ὁ εὐσεβὴς ἐκεῖνος βοσκὸς εἶχε τὰ ποίμνιά του στὴν τοποθεσία «Ἀϊμαχί», ποὺ βρίσκεται ἀπέναντι, πρὸς τὰ δυτικὰ τῆς κορυφῆς τῆς «Κυρᾶς», καὶ διανυκτέρευε ἐκεῖ γιὰ τὴν προστασία τους. Κάποια νύκτα παρατήρησε ἕνα ἀμυδρὸ φῶς σὰν σπίθα νὰ λάμπει στὴν ἄκρη τῆς κορυφῆς, τὸ ὁποῖο φαινόταν κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο καὶ τὶς ἑπόμενες νύκτες. Τὸ ἀσυνήθιστο γεγονὸς τοῦ προκάλεσε ἀπορία καὶ ἐρχόμενος στὴν κωμόπολη τὸ ἀνακοίνωσε στοὺς κατοίκους. Ὅλοι μαζὶ ἀνέβηκαν στὴν κορυφὴ καὶ ἔκπληκτοι εἶδαν νὰ βρίσκεται πάνω στὰ κλαδιὰ ἑνὸς κυπαρισσιοῦ ἡ ἱερὰ Εἰκόνα, ἔχοντας μπροστά της αἰωρούμενη μία ἀναμμένη κανδήλα. Τὴν κατέβασαν ἀπὸ τὰ κλαδιά, τὴν ἀσπάστηκαν μὲ δέος καὶ ἀνύμνησαν τὴ Θεομήτορα γιὰ τὴ θαυμαστὴ εὐδοκία της.
Στὴν Κύπρο ἐν τῷ μεταξὺ οἱ Μοναχοὶ ποὺ τὴν εἶχαν στὴ Μονή τους εἶχαν θορυβηθεῖ καὶ ἐρευνοῦσαν γιὰ νὰ τὴν ἀνακαλύψουν καὶ νὰ τὴν ἐπαναφέρουν στὴ θέση της. Ὅταν πληροφορήθηκαν ὅτι κάποια Εἰκόνα βρέθηκε στὴ Ρόδο ταξίδευσαν μέχρι ἐκεῖ καὶ χάρηκαν ἀναγνωρίζοντάς την. Ἀναχώρησαν παίρνοντάς την μαζί τους, ἀλλ᾿ αὐτὴ καὶ πάλι ἐπέστρεψε μὲ τὸν ἴδιο τρόπο, γεγονὸς ποὺ ἐπαναλήφθηκε ἀκόμη μία φορά. Τότε βεβαιώθηκαν ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶχε ἐπιλέξει γιὰ σκήνωμα τῆς χάριτός της τὴν κορυφὴ τοῦ ὄρους καὶ οἰκοδόμησαν στὸν τόπο ἐκεῖνο μικρὸ ναό, μέσα στὸν ὁποῖο τοποθέτησαν τὴν ἱερὰ Εἰκόνα ὡς βασίλισσα πάνω σὲ ἅγιο θρόνο.
Ἡ χάρις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀνέδειξε τὴ θαυμαστή της Εἰκόνα πηγὴ ἰαμάτων καὶ τὸν Ναό της ἰατρεῖο ἄμισθο νοσημάτων, νέα Προβατικὴ κολυμβρήθρα, τιμιότερη ἐκείνης ποὺ μνημονεύει τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Γιατὶ εἶναι ἀναρίθμητα τὰ θαύματα ποὺ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐνεργεῖ σὲ ὅλους, ὅσοι μὲ πίστη καταφεύγουν στὸν Ναό της καὶ προσκυνοῦν τὴν Εἰκόνα της, ἰδιαιτέρως δὲ στὶς ἄτεκνες γυναῖκες ποὺ ἐπικαλοῦνται τὸ ἅγιο ὄνομά της μὲ τὸ αἴτημα νὰ τεκνοποιήσουν.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ω῾ς οὐράνιον γέρας, ἐκ τῆς Κύπρου ἐφέστηκε, πάλαι ἡ Εἰκών σου τῇ Ῥόδῳ, παραδόξως Θεόνυμφε, ἐκβλύζουσα θαυμάτων ποταμούς, καὶ χάριτος ἀεὶ τῶν δωρεῶν, διανέμουσα τὸν πλοῦτον τὸν μυστικόν, τοῖς πόθῳ ἐκβοῶσί σοι· Δόξα τῇ εὐδοκίᾳ σου Ἁγνή· δόξα τοῖς θαυμασίοις σου· δόξα τῇ θαυμαστῇ περὶ ἡμᾶς, Τσαμπίκα προνοίᾳ σου.
Κοντάκιον.
Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ε῾ορτὴ ὑπέρλαμπρος, ἡμῖν ἐπέστη, τῆς σεπτῆς Εἰκόνος σου, ἡ ξένη ἔλευσις Ἁγνή, χαρᾶς πληροῦσα τοὺς κράζοντας· Χαῖρε Τσαμπίκα, ἡ πάντων βοήθεια.
Μεγαλυνάριον.
Χαίρει τῇ Εἰκόνι σου τῇ σεπτῇ, Ἄχραντε Τσαμπίκα, ἡ Ῥοδόνησος εὐσεβῶς, καὶ ἐπιβοῶσα, τὴν μητρικήν σου χάριν, τὸν τόκον σου δοξάζει, τὸν ὑπερθαύμαστον.
Πηγή: imr.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου