Βασιλεύ άναρχε, ο ων προ πάντων των αιώνων, Πλαστουργέ μου, ο εκ του μη όντος εις την ζωήν ταύτην παραγαγών τα σύμπαντα. Ευλόγησον την ημέραν ταύτην, ην εδωκάς μοι δια την ανεξιχνίαστον Σου αγαθότητα, και τη[ι] δυνάμει της ευλογίας Σου ικάνωσόν με επιτελέσαι παν έργον και πάντων λόγον εν τη[ι] αρχομένη υπ'εμού ημέρα ταύτη, δια Σε, προς δοξάν Σου, εν τω φόβω Σου, κατά θέλημα Σου, εν πνεύματι σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής, αγάπης, πραότητος, ειρήνης, ανδρείας, σοφίας, εν προσευχή και επίγνωσει της Πανταχού Σου παρουσίας.
Ναι, Κύριε, κατά το άμετρον Σου έλεος, οδηγησόν με δια του Αγίου Σου Πνεύματος εις παν έργον και πάντα λόγου αγαθόν, και δος μου διελθείν απροσκόπτως ενώπιόν Σου την οδόν της ζωής μου και κατά την δικαιοσύνην Σου, ήν εφανέρωσας ημίν, ίνα μη προστέθη μοι ουδεμία ανομία. Κύριε, ο Μέγας εν ελέει, φείσαί μου τον απολλυμένου εις το κακόν, και μη αποκρύψης το προσωπόν Σου απ'εμού. Και όταν η διεφθαρμένη μου θέλησις οδηγήση με προς άλλας οδούς, και τότε ο Σωτήρ μου, μη εγκαταλίπης με, αλλά βιαίως επανάγαγε με εις την αγίαν Σου οδόν.
Ότι Συ, καρδιογνώστα αγαθέ, γινώσκεις πάσαν την πενίαν και την αφρωσύνη μου, την τυφλότητα και την αχεριότητά μου, αλλά και αι θλίψεις της καρδίας μου και οι στεναγμοί της ψυχής μου ενωπιόν Σου εισί. Διο και δεόμαι Σου; Εισάκουσον μου εν τη[ι] θλίψει μου και έμπλησόν με άνωθεν της δυνάμεως Σου - ανάστησόν με τον παραλυμένον τη[ι] αμαρτία, ελευθέρωσόν με τον δουλωθένατ τοις πάθεσιν, ίασαι με από παντός τραύματισμος εν εμοί κεκρημμένου- καθάρισόν με από πάσης κηλίδος σαρκός και πνεύματος , συγκράτησον με από πάσης εσωτερικής και εξωτερικής κινήσεως μη ευαρέστου ενώπιον Σου αλλά και επιβλάβους δια τον πλησίον μου.
Δεομαί σου: Νομοθέτησον με εν τοίς τρίβοις των εντολών Σουκαι μέχρις εσχάτης μου αναπνοήςμη επιτρέψης παρεκκλίναι του φωτός των προσταγμάτων Σου, εώς αν αποβώσι ταύτα ο μόνος νόμος όλης της υπαρξεώς μου, προσκαίρου δε και αιωνίου.
Ο Θεός, ο Θεός μου, περί πολλών και μεγάλων δέομαι Σου εγώ, Συ δε μη παρίδης με μηδέ απορρίψης με από του Προσώπου Σου δια την θρασύτητά μου και παρρησίαν μου, αλλά τη[ι] δυνάμει της αγάπης Σου οδήγησον με κατά τα διαβήματα Σου. δος μοι αγαπάν Σε ώς Σύ ενετείλω ημίν , εξ όλης της καρδίας μου , εξ όλης της διανοίας μου, εξ όλης της ισχυός μου , δι'όλου του είναι μου.
Ότι Συ ει μόνος Σκεπαστής ’γιος και Παντοδύναμος Υπερασπιστής της ζωής μου, και Σοι προσφέρωμεν την δοξολογίαν και την προσευχήν μου. Αμήν.
Χάρισαι μου, Κύριε, του γνώναι την αλήθείαν Σου προ του απέλθειν με εκ της ζωής ταύτης. Παράτεινον τας ημέρας μου, έως αν προσφέρω Σοι μετάνοιαν αληθινήν. Μη αναγαγής με εν τη ημίσει ημέρων μου , και όταν ευδόκησας θείναι πέρας τη[ι] ζωή μου, προγνώρισόν μοι τον θανάτον μου, ίνα η ψυχή μου ετοιμασθή[ι] προς συνάντησίν Σου. Εν εκείνη τη[ι] ημέρα, τη[ι] μεγάλη[ι] και ιερά[ι] δι'εμέ , γενού μετ'εμού, Κύριε, και αποδός μοι την αγαλλίασιν του Σωτηρίου Σου. Καθάρισον με από πάσης ανομίας κεκρυμμένης εν εμοί, και αξίωσόν με προσφέρειν Σοι καλήν απολογίαν ενώπιον του φοβερού Βήματος Σου. Αμήν
Πηγή: paterikoslogos.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου