Έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος:Τραβάτε συνέχεια κομποσχοίνι, μέχρι να ξεπαγώσουν τα πνευματικά λάδια, για να πάρει εμπρός η πνευματική μηχανή, δηλ. να δουλεύει μόνη της η καρδιά την ευχή.
Πρέπει να λέμε την ευχή παντού. Κάποτε ένας οδηγός στην Αρναία χτύπησε ένα παιδί με το αυτοκίνητό του. Το παιδί δεν έπαθε τίποτε, γιατί ο οδηγός έλεγε την ευχή και την ώρα που οδηγούσε.
Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν SOS, έτσι και ο άνθρωπος πρέπει να λέει συνεχώς την ευχή: Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με. Η προσευχή πρέπει να είναι λιτή.....
Πριν την προσευχή να διαβάζετε λίγες γραμμές από το Ευαγγέλιο ή το Γεροντικό. Έτσι η σκέψη σας θερμαίνεται και μετατίθεται στον πνευματικό χώρο.
H προσευχή είναι ξεκούραση. Η ψυχή δεν κουράζεται με την προσευχή. Όταν μιλάει με το Θεό ξεκουράζεται.
Με τη μελέτη θερμαίνεται η ψυχή και μεταφέρεται σε πνευματικούς κόσμους. Σκοπός είναι να γλυκαίνει ο νους την καρδιά, για να γίνεται η προσευχή καρδιακή. Μόνο η καρδιακή προσευχή είναι προσευχή, διότι έχει πόνο και φέρνει αποτελέσματα.
Πηγή: Πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση, Υπαίθριο Αρχονταρίκι – Καταγραφή διδαχών του π. Παϊσίου, Κόνιτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου