Πόσο απέχουμε από το πνεύμα των Αγίων – π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Ας έρθουμε στη σημερινή εορτή. Εάν αυτά τα λίγα που διαβάσαμε εδώ (από τον Συναξαριστή) δεν τα ακούσουμε απλώς ως ανάγνωσμα και τα προσπεράσουμε· αν δεν αρκεστούμε στο να θαυμάσουμε απλώς τον άγιο Σάββα πώς έζησε έτσι ή έστω στο να τον παρακαλέσουμε μέσα από την ψυχή μας να πρεσβεύσει για ό,τι θέλουμε, αλλά πάρουμε αμέσως θέση – θέση ειλικρινή, τίμια – τότε θα γίνει αλλαγή στην ψυχή μας.

Να προσέξουμε: Πώς σκεφτόταν ο άγιος Σάββας; Πώς ενεργούσε; Πώς τα έπαιρνε τα πράγματα; Αν μη τι άλλο, θα πούμε: «Α! Να, γιατί γίνονται οι άγιοι άγιοι. Να, γιατί φτάνουν σε σημείο που τους αγιάζει ο Θεός. Πώς σκέπτεται τώρα εδώ, πώς ενεργεί αυτός ο άγιος! Και εγώ από πολύ μακριά το ακούω και το βλέπω αυτό, σαν να είναι κάτι ξένο προς εμένα· σαν να μην είναι για μένα».

Ἅγιος Παΐσιος: «Τῆς… κακοφάνηκε τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, γιατί εἶπα κανα – δυὸ λόγια μὲ παράπονο!»

Καθένας ἀπὸ κάποιο γεγονὸς ποὺ τοῦ ἔχει συμβῆ μὲ τὴν βοήθεια ἐνός Ἁγίου, ἔχει καὶ μία ἰδιαίτερη ἀγάπη στὸν Ἅγιο αὐτόν. Μπορεῖ νὰ εἶναι σοβαρὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἁπλό. Νά, ἐγὼ ἐπειδὴ ἀπὸ μικρὸς πήγαινα στὸ Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγίας Βαρβάρας, ἐκεῖ στὴν Κόνιτσα, ἔχω σὲ μεγάλη εὐλάβεια τὴν Ἁγία Βαρβάρα. 

Ἡ Ἁγία μὲ βοήθησε καὶ στὸν στρατό, ὅταν μὲ πῆραν στοὺς ἀσυρματιστές, ἐνῶ ἤμουν ἀγράμματος μὲ βοήθησε ὕστερα καὶ στὸ Σανατόριο μετὰ τὴν ἐγχείριση στοὺς πνεύμονες. Τότε οἱ γιατροί μοῦ εἶχαν πεῖ ὅτι, μόλις θὰ καθάριζε ὁ πνεύμονας, θὰ ἀφαιροῦσαν τὰ λάστιχα καὶ τὸ μηχάνημα. Καὶ ἐνῶ θὰ τὰ ἔβγαζαν σέ πέντε μέρες, εἶχαν περάσει εἴκοσι πέντε μέρες καὶ δὲν τὰ εἶχαν ἀφαιρέσει, καὶ ὑπέφερα πολύ.

«Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» – Η Διδασκαλία του Κυρίου για την Κατάκριση

(Κατά Ματθαίον 7, 1–5)

«Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε»
= «Μην κρίνετε και μην καταδικάζετε τον πλησίον σας, ώστε να μην κατακριθείτε κι εσείς από τον Θεό.»

«ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν»
= «Γιατί με το ίδιο μέτρο και με τον ίδιο τρόπο που κρίνετε, θα κριθείτε και εσείς.»

«τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;»

Άγιος Πορφύριος, ὁ βασιλέας τῆς ἀγάπης - π. Ἀνανίας Κουστένης (✝)

Ἦταν ἀγάπη ὁ Γέροντας, ὁ ἅγιος Πορφύριος, ὁ βασιλέας τῆς ἀγάπης.

Ἔγινε ἀγάπη, ἔγινε στοργή, ἔγινε κατανόηση. Ἤτανε ἀστενόχωρη ἡ ἀγάπη του. Κι ἁπλωνότανε παντοῦ. Σέ ὅλους καί σέ ὅλα. Σέ Ὀρθόδοξους, σέ ἑτερόδοξους, σέ ἑτερόθρησκους. 

Μπορεῖ νά μή συμφωνοῦσε μέ τίς ἁμαρτίες καί τίς αἱρέσεις, ἀλλά συναντιόταν ἡ ψυχή του μέ τήν ψυχή τους, ὅπως καί ὁ Ἀθάνατος Χριστός. Ἀγαποῦσε τούς ἁμαρτωλούς καί τούς τελῶνες. Δέν συμφωνοῦσε μέ τά ἔργα τους, ἀλλά ἀγαποῦσε τήν ψυχούλα τους.

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ — Ὁ Γέροντας μία Ἄνοιξη

Ἐμεῖς, βέβαια, εἴχαμε ἐδῶ, προ ἐτῶν, κι ἔχομε καί τώρα, ἀοράτως, βέβαια, μία Ἄνοιξη: Τόν Γέροντα Πορφύριο, τόν μαθητή τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, καί τόν φίλο τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις.

Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Η πλάνη είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί – Όταν η χάρις του Θεού φωτίζει τον άνθρωπο»

Στον άνθρωπο που έχει υγιή ψυχή αποκαλύπτονται τα μυστήρια του Θεού.

Ο άνθρωπος που είναι άξιος του Θεού, γίνεται έμπλεος του Αγίου Πνεύματος. Έχει τη θεία χάρι.

Ο Θεός, εν τω μυστηρίω του Χριστού, του δίδει τη χαρά, την ειρήνη, την πραότητα, την αγάπη.

Του δίδει άλλα γνωρίσματα, αυτά που λέει ο Απόστολος Παύλος:

«Ο δε καρπός του Πνεύματος εστίν:

αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια…»

Ο Θεός γνωρίζει παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης – προφητείες και πνευματικές διδαχές για τους έσχατους καιρούς

«Από εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τί θα δεις και τι θα ακούσεις…»

Βρισκόμαστε σε καιρούς χαλεπούς αυτή την εποχή που ζούμε εμείς. Υπήρξαν και καλές εποχές, που ζούσαν οι άνθρωποι με αγάπη. Ο ένας εφύλαγε τον συνάνθρωπό του, τον αγαπούσε, τον βοηθούσε σε όλα τα πράγματα της ζωής. Τώρα πάμε αντίστροφη μέτρηση. Δεν προσέχουμε τη ζωή, δεν τη χαιρόμαστε. Η απιστία μας σπρώχνει μακριά από την κατάσταση της πολυτίμου αληθείας…

Όποιος κατορθώσει να κρατήσει αυτά τα δύο — την αλήθεια στον Κύριο και την αγάπη στον άνθρωπο — αυτός πέτυχε τον στόχο του και τον προορισμό του στη γη.

---

Πόλεμος — φόβος — πίστη

– Γέροντα, άμα γίνει πόλεμος με τους Τούρκους, τι θα κάνουμε;

– Ο πόλεμος σήμερα δεν γίνεται με όπλα. Εμάς πάντοτε ο Θεός μας βοηθάει και η Παναγία είναι με το μέρος μας.

– Ναι, Γέροντα, αλλά οι Τούρκοι είναι πιο πολλοί από εμάς.

– Ας είναι! Την ψυχή του Έλληνα, που έχει τον Χριστό και την Παναγία δίπλα οδηγό, τη φοβούνται όλοι.

3η Διαδικτυακή Σύναξη με τον Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. ΙΩΗΛ (29/11)

Το Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025, στις 20.15, πραγματοποιείται η 3η Διαδικτυακή Σύναξη του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ για την περίοδο 2025-26.

 

Οι Συνάξεις μεταδίδονται διαδικτυακά κάθε Σάββατο από την Αίθουσα Εκδηλώσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης (Πνευματικό Κέντρο), όπου πραγματοποιούνται με την παρουσία ακροατηρίου.

Η μετάδοση γίνεται από το κανάλι της Ιεράς Μητροπόλεως στο YouTube με δυνατότητα υποβολής γραπτών ερωτήσεων, τις οποίες απαντά ο Σεβασμιώτατος στο τέλος της ομιλίας.

Σύνδεσμος: https://youtube.com/channel/UCB6L9kJwq-eSc8UD1UEZDNg

Άγιον Όρος, Ιερά Μονή Βατοπαιδίου – Από τη Γη έως τον Ουρανό (EPT 3)

Ένα μοναδικό οδοιπορικό της ΕΡΤ3 στον θαυμαστό κόσμο του Αγίου Όρους. Μια διείσδυση στη μακραίωνη ιστορία, στις παραδόσεις, τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς, τα πολύτιμα αρχεία. Μια γνωριμία με την τέχνη, τις ιδιαιτερότητες, το φυσικό περιβάλλον της Αθωνικής Πολιτείας με αφετηρία την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου. Στην εκπομπή καταγράφονται μαρτυρίες μοναχών, αρχαιολόγων, μελετητών, καθηγητών, αλλά και προσκυνητών.

«Πάτερ ἡμῶν» – Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος

Ομιλία του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου.

Προσευχητάρι — Χαιρετισμοί εις τον Άγιο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο

 Κάντε κλικ στην εικόνα.

Άγιε του Θεού Απόστολε Ανδρέα, σε παρακαλώ, πρέσβευε υπέρ ημών.

Θαύμα της Αγίας Αικατερίνης στην Αραδίππου – Η θεραπεία της γιαγιάς Μυροφόρας

«Την χάϊδεψε στο κεφάλι η Αγία Αικατερίνη…»

Μυροφόρα Ευθυμίου – η «γιαγιά η Φορού» της Αραδίππου

---

Ἡ μακαριστή Μυροφόρα, ἡ γνωστή στήν κωμόπολη τῆς Ἀραδίππου ὡς «ἡ γιαγιά ἡ Φορού», ἦταν «γῆ ἀγαθή».

Ὅταν μεγάλωσαν τά παιδιά καί οἱ ὑποχρεώσεις λιγόστεψαν, ζοῦσε στόν παράδεισο.

Ἔλεγε ὑπό τύπο εὐχῆς:

«Ὁ Θεός νά σᾶς ἀξιώση νά τελειώσετε ἀπό τίς ὑποχρεώσεις σας, σάν ἐμένα τώρα, καί νά διαβάζετε!»

Θαύματα της Θείας Λειτουργίας – Αληθινές Αποκαλύψεις και Ιερές Οπτασίες

Ο δύσπιστος μοναχός

ΕΝΑΣ μοναχός πάλευε με λογισμούς αμφιβολίας, για το αν τα τίμια Δώρα είναι πραγματικά Σώμα και Αίμα Χριστού ή άπλά σύμβολα και τύποι.

Οι άλλοι μοναχοί, όταν ενημερώθηκαν σχετικά, τον κάλεσαν σε μία θεία λειτουργία, στη διάρκεια της όποίας προσεύχονταν όλοι θερμά να του δείξει ο Θεός με θαύμα την αλήθεια, για να διώξει τούς λογισμούς της απιστίας.

Μετά την απόλυση, ο αδελφός Αυτός διηγήθηκε στους άλλους τα εξής:

Όπου δεν φθάνει ο άνθρωπος, βοηθάει ο Θεός – Λόγοι Αγίου Παϊσίου για την εμπιστοσύνη στη θεία βοήθεια

Όπου δέν φθάνει ό άνθρωπος, βοηθάει ό Θεός - «Οί θείες δυνάμεις είναι παντοδύναμες»

- Γέροντα, πολλοί ανησυχούν τί θά γίνη μέ το ένα θέμα, τί θά γίνη μέ τό άλλο.
- Κοίταξε νά δής· τώρα ό Θεός, καί νά ήθελε νά μας αφήση, δέν μπορεί.
- Τί εννοείτε, Γέροντα;

- Νά, οί γονείς όταν φέρνουν ένα παιδάκι στον κόσμο, όσο αγωνίζονται νά τό μεγαλώσουν, τόσο περισσότερο τό αγαπούν καί τό πονούν. Έτσι καί ό Θεός, μας έφερε στον κόσμο, αγωνίσθηκε κατά κάποιον τρόπο, μας μεγάλωσε, κουράσθηκε νά μας κάνη ό,τι μας έκανε.

Τώρα, καί νά θέλη νά μας αφήση, δέν μπορεί, γιατί μας πονάει, αρκεί εμείς νά έχουμε λίγο φιλότιμο. Αν έχουμε λίγο φιλότιμο, δέν θά χάσουμε τον Παράδεισο.

Το Θαύμα της Αγίας Αικατερίνης και η Τήρηση της Αργίας: Μια Συγκλονιστική Διήγηση

Οι χριστιανοί παλαιότερα σέβονταν πολύ την αργία, την τηρούσαν με φόβο Θεού, δεν ήταν μια απλή τυπική πράξη. Η τήρησή της ήταν πρόξενος ευλογίας και η παράβαση επέφερε δοκιμασίες και όλεθρο.

Σ’ ένα προσφυγικό τραγούδι λέγεται ότι έχασαν το ωραίο τους χωριό, γιατί δεν τηρούσαν Κυριακές και γιορτές:

Αυτό μας έμελλε να πάθουμε,
Διότι δεν τηρούσαμε Κυριακές και γιορτές.
Αδιάβαστοι μείνανε των γονέων οι τάφοι.
Αχ, Θεέ μας, εσύ λυπήσου μας.

Αρχιμ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης (✝) - Όταν αγαπάς κάποιον…

Όταν αγαπάς κάποιον, τον νοιώθεις ζωντανό μπροστά σου. Μοναξιά νοιώθει αυτός που δεν αγαπά, και η μοναξιά γίνεται μεγαλύτερη, όταν θέλω να με αγαπούν.

Οιοσδήποτε άνθρωπος, είτε βασιλιάς, είτε ζητιάνος είναι, μόλις θελήσει να τον αγαπούν, θα δείτε ότι αμέσως θα νοιώσει μοναξιά.

Μόλις αρχίσει να αγαπά, όχι με αγάπη ανθρώπινη αλλά ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, αρχίζει να φεύγει η μοναξιά
και ανακαλύπτει πως όλη η Εκκλησία, οι πάντες, είναι μαζί του.

Στην Πνευματική Ζωή Δεν Υπάρχει Κοντά ή Μακριά – Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης

Βάλε δύο ανθρώπους πού δέν ἔχουν ἀγάπη μεταξύ τους νά καθήσουν ὁ ἕνας δίπλα στόν ἄλλον καί νά μή μιλούν.

Βάλε καί δύο ἄλλους πού ἔχουν ἀγάπη μεταξύ τους νά καθήσουν ὁ ἕνας δίπλα στόν ἄλλον καί νά μή μιλούν καί αὐτοί.

Πῶς θά νιώσουν οἱ μέν καί πῶς θά νιώσουν οἱ δέ;

Καί οἱ πρῶτοι δέ θά μιλοῦν καί οἱ δεύτεροι δέ θά μιλοῦν.

Ὅμως, οἱ δεύτεροι καί μέ τή σιωπή θά “μιλοῦν”, γιατί θά ὑπάρχει ἐπικοινωνία μεταξύ τους!

Όπου δέν φθάνει ὁ ἄνθρωπος, βοηθᾶ ὁ Θεός - «Οἱ θείες δυνάμεις εἶναι παντοδύναμες»

– Γέροντα, πολλοί ἀνησυχούν τί θά γίνῃ μέ τό ἕνα θέμα, τί θά γίνῃ μέ τό ἄλλο.
– Κοίταξε νά δῇς· τώρα ὁ Θεός, καί νά ἤθελε νά μᾶς ἀφήσῃ, δέν μπορεί.

– Τί ἐννοεῖτε, Γέροντα;
– Νά, οἱ γονεῖς ὅταν φέρνουν ἕνα παιδάκι στόν κόσμο, ὅσο ἀγωνίζονται νά τό μεγαλώσουν, τόσο περισσότερο τό ἀγαποῦν καί τό πονοῦν. Ἔτσι καί ὁ Θεός, μᾶς ἔφερε στόν κόσμο, ἀγωνίσθηκε κατά κάποιον τρόπο, μᾶς μεγάλωσε, κουράσθηκε νά μᾶς κάνῃ ὅ,τι μᾶς ἔκανε.

«Χαῖρε, Ἁγία ἁγίων μείζων»

«Εἴσελθε εἰς τὰ ἄδυτα, καὶ γνῶθι μυστήρια, καὶ ἑτοιμάζου γενέσθαι, τοῦ Ἰησοῦ οἰκητήριον, τερπνὸν καὶ ὡραῖον, τοῦ παρέχοντος τῷ κόσμῳ, τὸ μέγα ἔλεος. » 

(Χαίροις ἀσκητικῶν, β΄ τροπάριον Αποστίχων Εισοδιων)

Τὰ Εἰσόδια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους (✝)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ὁ ὁποῖος ἐκτὸς τῶν ἄλλων εἶναι και θεομητορικὸς θεολόγος, στὴ γνωστή Ὁμιλία του εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου ἀναφέρει, ὅτι ἡ Παναγία μας εἰσελθοῦσα στὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων πρώτη αὐτὴ στὸν κόσμο ἐγκαινίασε τὴν ὁδὸ τῆς νήψεως, τῆς ἀναβάσεως τοῦ νοῦ στὸν Θεὸ καὶ τῆς ἑνώσεως τοῦ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεό, τὴν ἡσυχαστικὴ δηλαδὴ ὁδὸ θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ἔτσι, γιὰ ὅσους ποθοῦν τὴ μυστικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ ἄνοδο πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὴ μυστικὴ θεωρία καὶ γνώση τοῦ Θεοῦ, ἡ Παναγία μας εἶναι τὸ πρότυπο καὶ ἡ ὁδός. Δὲν εἶναι μόνον ὁδὸς και πρότυπο για αὐτοὺς ποὺ ζοῦν στὸν κόσμο, μὲ παρθενία καὶ σεμνὸ γάμο, γιὰ τὶς μητέρες, ἀλλὰ εἶναι πρότυπο καὶ γιὰ τοὺς ἱερῶς ἡσυχάζοντες.

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ - ΤΟΜΟΣ Δ΄ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΒ΄ - Για τους δώδεκα αναχωρητές

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ

ΤΟΜΟΣ Δ΄ – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΒ΄
Για τους δώδεκα αναχωρητές

1. Δώδεκα αναχωρητές άγιοι, σοφοί και πνευματικοί άνθρωποι, συγκεντρώθηκαν κάποτε και ζήτησαν να ομολογήσει ο καθένας όσα κατόρθωσε στο κελί του και ποια ήταν η πνευματική του άσκηση.

   

Ο πρώτος, ο μεγαλύτερος στην ηλικία, είπε:
«Αδελφοί, εγώ από τη στιγμή που άρχισα να ζω ησυχαστική ζωή σταύρωσα όλο τον εαυτό μου απέναντι στα εξωτερικά πράγματα, έχοντας στον νου μου αυτό που είναι γραμμένο: Να σπάσουμε τους δεσμούς που μας συνδέουν μαζί τους και να ρίξουμε από πάνω μας τον ζυγό τους.

Ἡ ψυχὴ τοῦ Χριστιανοῦ - Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Ἡ ψυχὴ τοῦ Χριστιανοῦ πρέπει νὰ εἶναι λεπτή, νὰ εἶναι εὐαίσθητη, νὰ εἶναι αἰσθηματική, νὰ πετάει, ὅλο νὰ πετάει, νὰ ζεῖ μὲς στὰ ὄνειρα. Νὰ πετάει μὲς τ’ ἄπειρο, μὲς τ’ ἄστρα, μὲς τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, μὲς τὴ σιωπή.

Ὅποιος θέλει νὰ γίνει Χριστιανός, πρέπει πρῶτα νὰ γίνει ποιητῆς. Αὐτὸ εἶναι. Πρέπει νὰ πονάεις. Ν’ ἀγαπάεις καὶ νὰ πονάεις. Νὰ πονάεις γι’ αὐτὸν ποὺ ἀγαπάεις. Ἡ ἀγάπη κάνει κόπο γιὰ τὸν ἀγαπημένο. Ὅλη νύχτα τρέχει, ἀγρυπνεῖ, ματώνει τὰ πόδια, γιὰ νὰ συναντηθεῖ μὲ τὸν ἀγαπημένο. Κάνει θυσίες, δὲν λογαριάζει τίποτε, οὔτε ἀπειλές, οὔτε δυσκολίες, ἐξαιτίας τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ εἶναι ἄλλο πράγμα, ἀπείρως ἀνώτερο.

Παρακλητικός Κανών εις τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Φανούριο τον νεοφανή και θαυματουργό

Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως λέγομεν τόν Ψαλμόν ΡΜΒ΄ (142)

Κύριε, εἰσάκουσoν τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου. Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος, καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.

ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2025 | Ὁ Ἅγιος Παΐσιος: Ἀπὸ τὰ Φάρασα στὸν Οὐρανό

Τη Δευτέρα 13 Οκτωβρίου, 16η ημέρα των εορταστικών εκδηλώσεων «ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2025» του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου, Δήμου Αγίου Δημητρίου Αττικής, στις 7:00 το απόγευμα, αμέσως μετά την τέλεση των ιερών ακολουθιών — Εσπερινού και ιερών παρακλήσεων προς τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Άγιο Δημήτριο τον Μυροβλύτη — πραγματοποιήθηκε μια ξεχωριστή εκδήλωση στο ισόγειο χώρο του Ιερού Ναού, με τη συμμετοχή εκατοντάδων πιστών που κατέκλυσαν τον χώρο, για να ακούσουν και να αφουγκραστούν τα όσα έζησαν οι συντελεστές και οι ηθοποιοί της σειράς με τίτλο: «Ο Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό».

Ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: Η Διδασκαλία του για τη Θέωση και η Σημασία της Σήμερα

Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (1296-1359) είναι ένας από τους μεγαλύτερους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Ορισμένες φορές τοποθετείται ως τέταρτος Ιεράρχης μαζί με τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Σε μια κρίσιμη εποχή, κατά την οποία ο χριστεπώνυμος ουμανισμός αμφισβητούσε την πεμπτουσία της Εκκλησίας ως «κοινωνίας θεώσεως», ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς πρόβαλε τη διδασκαλία για τη θέωση του ανθρώπου μέσω της μετοχής του στην άκτιστη ενέργεια του Θεού.

Άγιος Κωνσταντίνος ο Υδραίος, ο Νεομάρτυρας (14 Νοεμβρίου)

Στo ένδοξο και ξακουστό νησί της Ύδρας γεννήθηκε ο Νεομάρτυρας Κωνσταντίνος. Στο μέτριο μάλλον φτωχικό και ταπεινό περιβάλλον έζησε τα πρώτα του παιδικά χρόνια. Απλοί άνθρωποι του λαού ήταν οι γονείς του. Ο πατέρας του ονομαζόταν Μιχαλάκης και η μητέρα του Μαρίνα.

Η Αλλαξοπιστία του

Σε ηλικία δεκαεπτά χρονών ο τόπος του δεν τον χώραγε. Ήθελε να ξενιτευτεί και να δει άλλα μέρη. Έφυγε, λοιπόν, από την Ύδρα και πήγε στη Ρόδο. Στο νησί αυτό με τη ζωηρή κίνηση άρχισε να κινείται γεμάτος αχόρταγη περιέργεια ο νεαρός Κωνσταντίνος.